gospodarka feudalna

Gospodarka feudalna przyszedł do Europy, aby zastąpić tryb slave zarządzania w trzecim lub czwartym wieku naszej ery. Zmiana nie była jednoetapowa, stopniowo, z dekady na dekadę ziemian stosowanych w jego latyfundiów niewolniczej pracy, zaczęli zwracać uwagę na fakt, że efektywność ekonomiczna osiedla rozpocznie się systematycznie zmniejszać. Wynikało to z ogólnego kryzysu systemu niewolniczej: podbojów Rzymu stopniowo zniknęły, napływ niewolników z zewnątrz wyschło, i nigdy nie były podporządkowane rodziny posiadające wiele dzieci. Oraz z rozwojem kultury agronomii nie jest zainteresowany wynikami swoich niewolników pracy i nie mogli, a nie jakościowo przetwarzane rzetelnie wyczerpaną ziemię.

Która zastąpiła niewolnika Rzym głównie feudalny bizantyjski natychmiast pokazał jej opłacalność ekonomiczną. barbarzyńskich królestw, które powstały na terenie Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego, też nie byli niewolnikami. Od tego momentu rozpoczął się stopniowy rozwój i doskonałość systemu zarządzania, który później stał się znany jako „feudalnej gospodarki”. Nawroty niewolnictwa w Europie (zwłaszcza w krajach muzułmańskich) nigdy nie odegrała znaczącą rolę gospodarczą.

Gospodarki feudalnej do potrzeb społeczeństwa, ale na stosunkowo niskim poziomie popytu. Duża liczba małych właścicieli osobiście niewolny nie promowany intensywny rozwój gospodarki. Wydajność pracy w tych warunkach nie może być wysoka. Jednak to nie dla miasta. Nie bez powodu w średniowieczu nie było takie powiedzenie: „Powietrze miasta czyni wolnym”. Rolnik, któremu udało się uciec od swego pana i żyć przez kilka lat w mieście, stał się prawnie za darmo. Kiedy mówimy „feudalny gospodarka” na myśli tego średniowiecznego sposobu prowadzenia tylko rolnictwo. Miasto w tym czasie były lokomotywy historii, zaczęli pojawiać się przed początkami nowych, stosunków kapitalistycznych: tam manufaktury podział pracy.

Jako społeczeństwo rozwija brak spójności pańszczyznę stało się jasne, jak tysiąc lat wcześniej – niepowodzenie niewoli. W Europie rozpoczęła stopniowe zniesienie pańszczyzny, feudalna ekonomia wszędzie wycofał się przed kapitalisty.

W większości krajów Europy , pańszczyzna została zniesiona w XVIII – pierwszej połowy XIX wieku. Jednym z ostatnich państw było Imperium Rosyjskiego, gdzie pańszczyzna została zniesiona w 1861 r. Później rosyjski pańszczyzna została zniesiona w Rumunii i Bułgarii. We wszystkich przypadkach, reformy odnotowały już ustalone nowych stosunków kapitalistycznych.

definicja ekonomiczna naukowej ekonomii politycznej „narodził się” w XIX wieku, stał się podstawą do rozwoju nauk społecznych w XX wieku. Klasyczny i postkapitalistycznego kapitalistyczna gospodarka były niezwykle trudne gospodarki poprzednich wieków, a przymus ekonomiczny do pracy – o wiele bardziej skuteczne niż nieekonomiczny.