IL-86 – niezawodny samolot sowiecki

IL-86 stał się pierwszym samolotem maszynowym produkowanym w ZSRR. Jego wygląd wynikał z obiektywnych wymagań lotnictwa. W sumie podczas produkcji wytworzyło się 106 wykładzin, z których trzy zostały dostarczone do Chin. Aby IL-86 latać po całym kraju, w latach osiemdziesiątych zrekonstruowano wiele lotnisk na dużych lotniskach. Głównym zadaniem przypisanym do tego modelu samolotu było zapewnienie średniego zasięgu transportu lotniczego. Stopniowe wycofywanie tego typu wkładów rozpoczęło się w 2001 roku.

IL-86 to najbardziej masywny radziecki samolot szerokopasmowy z czterema silnikami. Początek jego powstania można uznać za rok 1967, kiedy przyjęto Rezolucję Rady Ministrów w sprawie opracowania takiej maszyny. Początkowo zmodernizowany Il-62 mógłby być alternatywą dla Il-86 (wydłużenie kadłuba, drugi pokład, owalna część), ale opcja ta nie została rozwinięta. Rozwój modelu osiemdziesiątego szóstego w Biurze Projektu Ilyushin rozpoczął się w latach siedemdziesiątych. Po raz pierwszy samolot zobaczył niebo 22.12.1976 r., A w czerwcu 1977 r. Został pokazany publiczności podczas pokazów lotniczych w Paryżu. Pierwszy lot wyłożenia wykonanego pod koniec lat 80-tych. W całym okresie eksploatacji samolot wyznaczył 18 rekordów świata dla różnych wskaźników. Oprócz modeli szeregowych konieczne jest przydzielenie specjalnej radzie dla Prezydenta Federacji Rosyjskiej oraz dwóch płaszczyzn dowodzenia Siłami Powietrznymi. Jedną z modyfikacji wykładziny ze wskaźnikiem "D" stała się podstawą do stworzenia następnego modelu – IL-96. W procesie wyboru obwodu IL-86, którego zdjęcie zostało tutaj przedstawione, zdefiniowano niskie skrzydło z skrzydłem spulchnianym i cztery silniki o umiarkowanym stopniu podwójnego obręczy na słupkach pod skrzydłem. Dobór aerodynamicznego działania wykładziny został przeprowadzony na podstawie kompleksu badań eksperymentalnych i teoretycznych, których celem było uzyskanie niezbędnych cech regulacyjnych kontrolowania, stabilności i właściwości aerodynamicznych.

Główne cechy techniczne statku powietrznego są następujące:

– pojemność pasażerów – 350 osób;

– wingspan – 48 m;

– długość – 60 m;

– wysokość – 15,8 m;

– prędkość maksymalna i prędkość przelotowa – odpowiednio 970 i 950 km / h;

– zakres lotu – 4,6 tys. Km;

– maksymalna masa startowa – 215 ton (bez obciążenia masa statku powietrznego wynosi 117,5 tony);

– zużycie paliwa – 11,5 t / h.

Według ekspertów, IL-86 można uznać za jeden z najbardziej niezawodnych samolotów na świecie. Wysoki poziom niezawodności i wygody, sprawność operacyjna i produktywność potwierdza 130 certyfikatów. Wykładzina wyposażona jest w najnowsze systemy nawigacji i sterowania, umożliwiające niewielką załogę z trzech osób, która może prowadzić regularne loty o każdej porze roku, w różnych warunkach klimatycznych. W czasach radzieckich był to jeden z najbardziej komfortowych samolotów z optymalnie zaplanowaną przestrzenią wewnętrzną. W szczególności, wśród głównych cech należy zauważyć wygodne krzesła, dekoracyjne i artystyczne wystrój wnętrza, skuteczne umieszczenie kuchni w formie bufetu, telefonii komórkowej i odpowiada wielkości salonu obsługujących wózki.