Co to jest metafizyka w filozofii

Od greckiego słowa „metafizyka” jest tłumaczone jako „to, co jest po fizyce”. Przede wszystkim, koncepcja ta jest związana jedna z filozofiami życia i zasad bytu jako całości. Ponadto, słowo „metafizyka” jest używane jako synonim filozofii. Można powiedzieć, że pojawił się wraz z filozofią, zwany siostrę. Po raz pierwszy dokładnie metafizyka mowa w starożytnej filozofii greckiej w dziełach Arystotelesa, termin, który został wprowadzony jako bibliotekarz i in. BC. e. Andronikos z Rodos, który usystematyzował traktaty Arystotelesa.

Metafizyka w filozofii starożytnej

W tamtych czasach były dwa dobrze znaną postacią filozoficzne: Platona i jego ucznia Arystotelesa. Główną cechą pierwszego myśliciela metafizyki było postrzeganie wszystkiego jako całości. Arystoteles zidentyfikowano kilka nauki, które podkreślają różne rzeczy, i stanął na czele doktryny pilnej publiczności. I pilna publiczne nie mogą być uznane ze swej strony, nie widząc pełny obraz. Ponadto, naukowiec wyróżniony metafizykę jako rozumieniu każdego człowieka, rozumiejąc, który może uzyskać wyższą przyjemności intelektualnej.

Metafizyka w filozofii średniowiecza

W zrozumieniu średniowiecznych umysłów, to nauka jest formą racjonalnego rozumienia świata. Pojęcie metafizyki w filozofii średniowiecza nadal sprowadza się do zrozumienia Boga. Wierzono, że jest zbliżona bardziej duchowy niż materiał, a zatem może otworzyć wrota do poznania Najwyższego.

Metafizyka w filozofii renesansu

Jak wiecie, w tym czasie mężczyzna został umieszczony w centrum całego wszechświata. Zaczęło się dogłębnej analizy cech psychologicznych i świata duchowego człowieka. Metafizyka, z punktu widzenia religii, nie mógł odpowiedzieć na ważne pytania dotyczące czasu, więc została zredukowana do poziomu dogmatu.

Metafizyka w filozofii nowożytnej

Koncepcja ta jest w tym czasie nie jest już ograniczona przez teologię i ponownie stać się środkiem poznania natury, jak nauka zaczyna uderzać we wszystkich aspektach życia. Metafizyka staje się ponownie na szczyt, ale z nauk przyrodniczych, aw niektórych momentach nawet połączyć się z nimi. Filozofowie tej epoki nie zrobić bez wiedzy naukowej. Jeśli metafizyka starożytności była nauka o bycie, w średniowieczu, można powiedzieć, że nauka o Bogu, że w dzisiejszych czasach stała się nauką o poznaniu. Nowa właściwość metafizyka staje się przede wszystkim integralność całego stworzenia.

W XVIII wieku doktryna jest w obliczu kryzysu. Wynika to z wydaniem Nauk, z bardziej konkretnych tematów i zaczął całkowitą krytykę wszystkich metafizyki i był atakowany. Skazany na wiele lat, został podzielony na ontologii i teologii naturalnej.

Immanuel Kant rozpoczął pracę na ożywienie metafizyki, a raczej na jego odrodzenie, zmieniając swój kształt i udowadniając swoje zasady. Nowa era dla doktryny istnienia zakończony filozofii Hegla, który utworzyły metafizykę nie jako pusty podjętą na pozycji wiary, ale jako teoria do zjednoczenia wszystkich nauk, których liczba stale rośnie.