„Imipenem + cylastatyny”: opis, oceny użytkowników i opinie

Niektóre choroby zakaźne nie są łatwe do wygrać. Mogą nie tylko poważnie naruszyć stan zdrowia, ale nawet stworzyć realne zagrożenie dla życia pacjenta. W takich przypadkach należy stosować naprawdę wysokiej jakości i skuteczne leki, które mogą z powodzeniem pokonać niebezpieczne zakażenie i przywrócić zdrowie. W celu zwalczania różnych chorób zakaźnych często stosuje się środek "Imipenem + Cilastatin". Według opinii pacjentów i lekarzy jest to niewiarygodnie skuteczne. Przed podjęciem decyzji o rozpoczęciu leczenia lekiem należy ustalić jak najwięcej informacji o preparacie "Imipenem + Cilastatin": nazwa handlowa leku, cechy działania oraz sposób jego stosowania. Kto powinien używać tego leku? Jakie są przeciwwskazania? Jakie efekty można oczekiwać? Wszystkie te informacje można dowiedzieć się, czytając ten artykuł.

Skład

Preparat "Imipenem + Cilastatin" obejmuje równą kombinację cilastatyny (która jest inhibitorem dihydropeptydazy enzymu w nerkach) i soli sodowych imipenemu (antybiotyku). W jednej butelce leku, co do zasady, zawiera się pięćset miligramów obu substancji.

Forma emisji

Rozpatrywany lek "Imipenem + Cilastatin" jest dostępny jako proszek do iniekcji (do podawania dożylnego) w fiolkach o różnych rozmiarach, a mianowicie sześćdziesiąt i sto dwadzieścia mililitrów. Proszek ten musi być rozpuszczony w roztworze (buforze) wodorowęglanu sodu.

W przypadku, gdy lek jest zalecany do wstrzykiwań domięśniowych, należy zakupić fiolki zawierające 0,5 lub 0,75 g imipenemu i cilastatyny (w zależności od dawki przepisanej pacjentowi przez lekarza prowadzącego leczenie).

Wskazania dotyczące użycia

Lek "Imipenem + Cilastatin" jest zalecany do stosowania u pacjentów w chorobach zakaźnych i zapalnych, które były wywoływane przez drobnoustroje wrażliwe na działanie głównych substancji czynnych preparatu, obejmujące zarówno zakaźne infekcje tlenowe, jak i mieszane tlenowo-beztlenowe Choroby układu moczowego i dolnych dróg oddechowych, posocznica, choroby zakaźne stawów i kości, zapalenie otrzewnej, zakażenia jamy brzusznej, choroby zapalne Procesy, które występują w różnych narządów miednicy ,. choroby zakaźne skóry i tkanki miękkiej, jak również zapalenia wsierdzia, lek jest skutecznie stosowane w zapobieganiu powikłaniom po zabiegu.

Działanie farmakologiczne

Skuteczność leku "Imipenem + Cilastatin" wynika z udanej kombinacji dwóch składników aktywnych. Pierwszy, imipenem, jest specjalnym antybiotykiem beta-laktamowym, który aktywnie niszczy bakterie chorobotwórcze (co ma działanie bakteriobójcze). Substancja ta ma dość szerokie spektrum działania. Oznacza to, że wiele mikroorganizmów chorobotwórczych jest wrażliwe na jego skutki. Drugi składnik, cilastatyna sodu, działający aktywnie na enzym, rozkładający się imipenem w nerkach ciała pacjenta, hamuje jego działanie, co przyczynia się do wystarczającego wzrostu stężenia powyższego antybiotyku w niezmienionej postaci w ciele pacjenta. W konsekwencji, ogólna skuteczność leku "Imipenem + Cilastatin" jest wielokrotnie zwiększana.

Zastosowanie

W celu osiągnięcia jak największego efektu i uniknięcia wystąpienia jakichkolwiek negatywnych skutków terapii, ważne jest, aby dokładnie przestrzegać zaleceń dotyczących stosowania leku. Lek "Imipenem i Cilastatin Jodas" wstrzykuje się dożylnie do ciała pacjenta (kapanie).

Chociaż instrukcja ta sugeruje uśrednione dawki leku, ważne jest dostosowanie schematu terapii bezpośrednio od lekarza uczestniczącego przed rozpoczęciem leczenia, co może poprawnie ustalić odpowiednią dawkę, biorąc pod uwagę wszystkie indywidualne cechy pacjenta i jego anamnezę.

Dawka zawierająca instrukcję leczenia lekiem "Imipenem + Cilastatin" dla danej substancji jest przeznaczona dla tych pacjentów, których masa ciała przekracza siedemdziesiąt kilogramów. Ci pacjenci, których masa ciała jest mniejsza, powinni proporcjonalnie zmniejszyć dawkę roboczą leku (ważne jest, aby ten proces był prowadzony przez kompetentnego specjalistę).

Dla dorosłych pacjenta średnia dzienna dawka leku "Imipenem i Cilastatin Jodas" wynosi od jednego do dwóch gramów, pod warunkiem podzielenia na trzy do czterech zastrzyków. Jednocześnie maksymalna dawka dopuszczalna do podawania przez jeden dzień to cztery gramy lub pięćdziesiąt miligramów na kilogram masy ciała (wybór należy obniżyć w dolnej części obu tych dozwolonych dawek).

Dawki różnią się również w zależności od ciężkości przebiegu choroby. Tak więc, jeśli pacjent ma łagodny stopień zakażenia, wówczas dawka robocza leku dla niego wynosi dwieście pięćdziesiąt miligramów (powtarzać wstrzyknięcie cztery razy dziennie). Jeśli nasilenie jest średnie, to ilość leku na pojedynczą iniekcję powinna wynosić pięćset miligramów. Środek powinien być podawany trzy razy dziennie. Jeśli zakażenie jest ciężkie, należy ją podawać cztery razy dziennie. Jeśli stan pacjenta jest tak poważny, że istnieje poważne zagrożenie dla jego życia, to jeden gram należy podawać trzy lub cztery razy dziennie. Lek powinien być podawany powoli (gramy na godzinę, dwieście pięćdziesiąt pięćset miligramów – przez dwadzieścia do trzydziestu minut).

Jeśli do zapobiegania infekcjom pooperacyjnym stosuje się lek, ważne jest, aby wstrzykiwać jeden gram podczas znieczulenia, a trzy godziny po tej samej dawce.

Jeśli podczas operacji wystąpił niebezpieczeństwo rozwoju jakichkolwiek infekcji (zwłaszcza czynności odbytnicy i jelita grubego), instrukcje dotyczące stosowania "Imipenem + Cilastatin" zaleca podawanie pięciuset miligramów ośmiu i szesnaście godzin po znieczuleniu.

W celu przygotowania roztworu roboczego konieczne jest dodanie do fiolki proszku substancji sto mililitrów wyspecjalizowanego rozpuszczalnika, który zawiera 5% lub dziesięć procent wodny roztwór dekstrozy, 0,9% roztwór chlorku sodu. W takim roztworze stężenie antybiotyku imipenemu nie powinno przekraczać pięciu miligramów na mililitr.

Nie należy używać tego leku jednocześnie z innymi lekami przeciwbakteryjnymi, a także z solą kwasu mlekowego.

Substancja nie jest zgodna z innymi antybiotykami beta-laktamowymi (obejmują cefalosporynę, monobaktam i penicylinę). Ich jednoczesne stosowanie może prowadzić do pojawienia się reakcji krzyżowo-alergicznych.

Interakcje z gancyklowirem czasem prowokują rozwój napadów uogólnionych.

Różne substancje, które blokują wydzielanie rurowe, zwiększają stężenie imipenemu w osoczu krwi, jak również jego okres półtrwania. Tak więc, jeśli skuteczne podawanie wymaga podawania tej substancji w dużych dawkach, to te grupy substancji nie powinny być jednocześnie stosowane.

Zabronione jest używanie danego leku w okresie ciąży, jak również podczas karmienia piersią.

Ten lek nie powinien być stosowany do zwalczania zapalenia opon mózgowych.

Mocz podczas terapii może być lekko zabarwiony na czerwono.

Formy leków leku (do podawania dożylnego i do podawania domięśniowego) należy stosować ściśle według zamierzonego celu. Nie są wymienne. Przed rozpoczęciem leczenia lekiem ważne jest przeprowadzenie dokładnego badania nad reakcjami alergicznymi lub zwiększoną indywidualną wrażliwością na antybiotyki beta-laktamowe.

Jeśli pacjent miał już inne choroby układu żołądkowo-jelitowego, na przykład zapalenie okrężnicy, a następnie za pomocą omawianego leku, istnieje możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego.

W celu skutecznego uniknięcia wystąpienia nieprzyjemnych reakcji ze strony ośrodkowego układu nerwowego u tych pacjentów, u których wystąpiły jakiekolwiek urazy mózgu lub u których wystąpiły drgawki, zaleca się przeprowadzenie towarzyszącej terapii lekami przeciwpadaczkowemu wysokiej jakości.

Należy pamiętać, że starsi pacjenci mogą mieć dysfunkcję nerek związaną z wiekiem, co może wymagać zmniejszenia dawki.

Ważne jest, aby pamiętać, że u pacjentów w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas stosowania leku. Z reguły wykazują objawy różnych zaburzeń związanych z wiekiem w funkcjonowaniu nerek. W takim przypadku, jeśli potrzebujesz leku "Imipenem + Cilastatin", instrukcja obsługi zaleca konsultację z lekarzem w celu zmniejszenia dawki.

Istnieją specjalne warunki dla korzystania z lekarstwa dla dzieci. Jeśli masa ciała przekracza 40 kilogramów, można zastosować te same zalecenia, co u dorosłych pacjentów. Jeśli dziecko jest starsze niż trzy miesiące, a jego masa jest mniejsza niż czterdzieści kilogramów, wówczas maksymalna dawka dobowa tego pacjenta wynosi dwa gramy. Powinny być podawane piętnaście miligramów na kilogram cztery razy dziennie.

W żadnym wypadku nie należy stosować leku "Imipenem + Cilastatin" u dzieci, które nie osiągnęły jeszcze trzech miesięcy, a także dzieci, które mają zakłócenia prawidłowego funkcjonowania nerek, co można wyrazić w stężeniu kreatyniny w surowicy powyżej dwóch miligramów na deciliter.

Przeciwwskazania

Istnieją pewne niuanse, które należy rozważyć podczas stosowania leku Imenepem + Cilastatin. Instrukcja zaleca dokładne zbadanie przeciwwskazań do tego leku. Wśród nich są:

• Okres urodzenia dziecka;
• Okres karmienia piersią;
• Dzieci do trzech miesięcy;
• Dzieci, które cierpią z powodu zaburzenia czynności nerek, związane z wysokim stężeniem kreatyniny w surowicy;
• Indywidualna wrażliwość na poszczególne składniki danego leku, a także inne antybiotyki beta-laktamowe i karbapenemy.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że u pacjentów w podeszłym wieku oraz u tych, którzy cierpieli lub kiedykolwiek cierpieli na choroby centralnego układu nerwowego lub choroby przewodu pokarmowego, lek należy zachować ostrożnie pod stałą kontrolą lekarza uczestniczącego. To on może kompetentnie przypisać prawidłowe dawkowanie leku "Imipenem + Cilastatin". Ważne jest zbadanie przeciwwskazań przed rozpoczęciem leczenia.

Skutki uboczne

Ważne jest, aby znać jeszcze jeden niuans dotyczący agenta "Imipenem + Cilastatin". Formuła leku polega na tym, że niektórzy pacjenci mogą doświadczyć niepożądanych reakcji z różnych układów ciała. Wśród nich są: zakrzepica żylna, zaburzenia smaku, kandydoza, oliguria, mioklonia, halucynacje, parestezja, dezorientacja, ostra niewydolność nerek, zaburzenia psychiczne, napady padaczkowe, wielomocz, anuria, niestrawność, zapalenie wątroby, nudności i wymioty, leukopenia, pseudomobłoniasty zapalenie jelita grubego, Limfocytoza, hiperbilirubinemia, eozynofilia, świąd, leukopenia, wysypka skórna, trombocytoza, hiperkreatyninaemia, monocytoza, pokrzywka, podstawofilia, bezpośrednie pozytywne badanie Coombsa.

Nie ma dokładnych informacji na temat sposobów radzenia sobie z przedawkowaniem danego leku. Wiadomo jednak, że te substancje czynne z powodzeniem poddawane są hemodializie. Niemniej jednak nadal nie wiadomo, jak skuteczna jest ta procedura w przypadku przedawkowania. Dlatego ważne jest przestrzeganie wszystkich zaleceń zawierających opis tego leku w celu użycia środka "Imipenem + Cilastatin".

Warunki przechowywania

Aby stosowanie leku było skuteczne, ważne jest, aby wziąć pod uwagę inny ważny punkt. Mianowicie, jak przechowywać lek "Imipenem + Cilastatin". Opis substancji zawiera następujące wskazówki.

Proszek należy przechowywać w pomieszczeniu, w którym utrzymywana jest temperatura w pomieszczeniu. Gotowe rozwiązanie robocze powinno być używane nie później niż godzinę po produkcji. Roztwory chlorku sodu w temperaturze pokojowej można przechowywać nie dłużej niż dziesięć godzin, a w lodówce – nie więcej niż czterdzieści osiem. Roztwory glukozy można przechowywać nie wcześniej niż cztery i dwadzieścia cztery godziny.

Analogi

Istnieje wiele leków wchodzących w skład grupy analogów leku "Imipenem + Cilastatin". Substancjami omawianego leku są: Inemplus, Mixaxil, Lastinem, Synerpen, Tiaktam, Piminam, Supranem i Tihenam. Z reguły wszystkie te preparaty mają tę samą substancję czynną, co dany lek. Głównymi substancjami czynnymi tych leków są imipenem, cilastatyna (której nazwa handlowa odzwierciedla powyższe leki). Tak więc, w odniesieniu do tych leków, w całości, istnieją również przeciwwskazania i działania niepożądane oraz działania farmakologiczne. Należy jednak pamiętać, że dawka powinna być przepisywana przez lekarza uczestniczącego, który będzie w stanie wziąć pod uwagę wszystkie niezbędne niuanse. Preparat "Imipenem + Cilastatin", analogi leków nie powinny być stosowane przez pacjentów arbitralnie, bez konieczności wyznaczania lekarza uczestniczącego i jego stałej kontroli. Włączenie jego konsultacji jest konieczne i przy wyborze odpowiedniego analogu.

Uogólnienie

Praktyka potwierdza skuteczność leku "Imipenem + Cilastatin". Raporty zawierają udane wyniki leczenia. Jednakże zarówno lekarze, jak i pacjenci podkreślają, że ważne jest przestrzeganie dokładnie zaleceń zawartych w instrukcjach, które są dostarczane przez lekarza prowadzącego. Tylko ta metoda leczenia może przynieść korzyść organizmowi pacjenta.

Nie ignoruj przeciwwskazań, których obecność nie pozwala na rozpoczęcie leczenia lekiem. W przeciwnym razie jego użycie może nie tylko przynieść pozytywny wynik, ale również spowodować poważne uszkodzenie kondycji fizycznej pacjenta. Ponadto nadużywanie leku może prowadzić do działań niepożądanych, z których niektóre mogą znacznie pogłębić stan pacjenta. Ważne jest, aby leczenie prowadzone było pod kierunkiem właściwego lekarza, który nie tylko dobrze poznał cechy tego leku, ale także posiada niezbędne umiejętności i wiedzę, aby poradzić sobie z nieoczekiwanie pojawiającymi się poważnymi sytuacjami. Twoje zdrowie powinno znajdować się w rękach prawdziwych profesjonalistów.

Przed podjęciem decyzji o rozpoczęciu leczenia lekiem ważne jest, aby dokładnie przeczytać wszystkie informacje na ten temat, co odzwierciedla cechy jego wpływu na organizm. Trzeba wiedzieć o potencjalnych możliwych działaniach niepożądanych, których wystąpienie może powodować wiele niedogodności dla pacjenta i trudności jego leczenia lekarza.

Ważne jest, aby traktować wybór metody leczenia w jak najbardziej odpowiedzialny sposób. Wybierz najlepszą jakość narkotyków!