okresy wieku ludzkiego życia

Pojęcie „życia” mogą być oglądane z różnych aspektach: z punktu widzenia chronologii, procesy biologiczne organizmu, kształtowanie rozwoju społecznego i psychologicznego.

Wiek obejmuje cały sposób życia. Liczyć się rozpocząć w momencie narodzin, a kończy fizjologicznej śmierci. Wiek przedstawia okres od urodzenia do określonego zdarzenia w życiu człowieka.

Narodziny, dojrzewanie, rozwój, starość – wszystkie okresy życia ludzkiego, które składają się na całość drogi ziemskiej. Przyjście na świat, ludzie zaczęli jej pierwszy etap, a następnie, w miarę upływu czasu, weźmie ich wszystkich serii.

Klasyfikacja okresach wiekowych w zakresie biologii

Klasyfikacja Unified nie istnieje, w różnym czasie, było inaczej. Zróżnicowanie okresów związanych z pewnym wieku, gdy istnieją poważne zmiany w organizmie człowieka.

okresy wieku ludzkiego życia – okres pomiędzy kluczowymi „punktów”.

Paszport lub wiek chronologiczny nie może pokrywać się z biologicznym. To ostatnie można ocenić możliwości człowieka: to będzie wykonywać swoje zadania, które mogą wytrzymać obciążenie jego ciała. wiek biologiczny sposób, aby nadążyć z paszportu, a także przed nim.

Rozważmy klasyfikacji wcieleń, który jest oparty na koncepcji wieku na podstawie zmian fizjologicznych:

Poglądy naukowców na okresy wieku ludzkiego życia

W zależności od wieku i kraju naukowców i filozofów zaproponowali różne kryteria klasyfikacji główne etapy życia.

Na przykład:

• Chińscy naukowcy podzielili ludzkiego życia przez 7 etapów. „Pragnę”, na przykład, był nazywany wiek 60 do 70 lat. Jest to okres duchowej i ludzkiej mądrości.
• Starożytny grecki uczony Pitagoras zidentyfikować etapy życia ludzkiego wraz z porami roku. Każda trwała 20 lat.
• Hipokratesa pomysły stają się podstawą dalszego definiowania okresów życia. On wyróżnił 10 w 7 lat w długości każdy, począwszy od urodzenia.

Okresy życia Pitagorasa

Starożytny filozof Pitagoras, rozważywszy człowiek czynności wskazanych je wraz z porami roku. On wyróżnić cztery z nich:

• Wiosna – początek i ewolucja życia, od urodzenia do 20 lat.
• Lato – młodzież od 20 do 40 lat.
• Jesień – rozkwitu, od 40 do 60 lat.
• Zima – wymieranie 60 do 80 lat.

Okresy życia ludzkiego przez Pitagorasa miał długość dokładnie 20 lat. Pitagoras uważał, że wszystko na Ziemi jest mierzona za pomocą liczb, do którego on traktowany nie tylko jako symboli matematycznych, ale również obdarzony je z jakiegoś magicznego znaczenia. Numery pozwalają mu również do określenia cech kosmicznego porządku.

Przez okresach wiekowych Pitagorasa również zastosować koncepcję „Tetraktys”, ponieważ w porównaniu z ich odwiecznych, niezmiennych zjawisk naturalnych, takich jak elementy.

Okresy życia człowieka (przez Pitagorasa), a ich zalety są u podstaw idei wiecznych nauk powrotów. Życie – wieczne jako kolejnych sezonach, a człowiek – częścią natury, żyje i rozwija się zgodnie z jej prawem.

Pojęcie „sezonów” Pitagorasa

Identyfikowanie okresy wieku ludzkiego życia wraz z porami roku, Pitagoras zwrócił uwagę na fakt, że:

• Wiosna – czas na początek, pochodzenie życia. Dziecko rozwija się z przyjemnością pochłaniających nową wiedzę. Go wokół jest ciekawy, ale dopóki nie jest grą. kwitnie dziecka.
• Lato – dorosłość. Mężczyzna kwitnie, przyciąga wszystko nowe, jeszcze nieznane. Kontynuując rozwijać, człowiek nie traci dziecięcą zabawę.
• Jesień – człowiek stał się dorosły, zrównoważony, niegdysiejszy wesołość ustąpiła zaufania i deliberateness.
• Zima – okres refleksji i debriefingu. Mężczyzna podszedł większość drogi i rozważa obecnie wyniki swojego życia.

Główne okresy ludzi ścieżka Ziemi

Biorąc pod uwagę istnienie jednostki, możliwe jest, aby zidentyfikować główne okresy życia człowieka:

• młodzież;
• wiek dojrzały;
• starość.

Na każdym etapie osoba dostaje coś nowego, zmieniła swoją wartość, zmiana statusu społecznego w społeczeństwie.

Stanowi ona podstawę istnienia okresach życia człowieka. Charakterystyka każdego z nich związane z dojrzewaniem, zmiany w środowisku, to stan umysłu.

Charakterystyka głównych etapów indywidualnej egzystencji

okresy życie ma swoje własne cechy: każda faza uzupełnia poprzednią, niesie ze sobą coś nowego, coś, czego nie ma w moim życiu.

maksymalizm młodzież nieodłączną: tam jest o świcie intelektualnej, zdolności twórczych, podstawowy proces dojrzewania fizjologicznego jest zakończona, poprawiając wygląd, czuć. W tym wieku nastawy systemu wartości w życiu, zaczyna być ceniony czasu, zwiększenie samokontroli, jest przeszacowanie innych. Człowiek jest określony przez kierunek swojego życia.

Osiągnięcie progu dojrzałości, osoba osiągnęła pewne szczyty. W dziedzinie zawodowej zajmuje stabilną pozycję. Okres ten pokrywa się ze wzmocnieniem i rozwojem najwyższym statusie społecznym, decyzje są podejmowane celowo, osoba nie unika odpowiedzialności, wartości dziś może wybaczyć sobie i innym popełnione błędy, ocenia rzeczywistą siebie i innych. Jest to postęp wiek, zdobycie szczytów i zmaksymalizować możliwości ich rozwoju.

Starość jest związane ze stratą niż przejęć. Człowiek kończy karierę, zmieniając jego środowiska społecznego, są nieuniknione zmiany fizjologiczne. Jednak osoba może nadal być zaangażowany w samorozwoju, w większości przypadków jest to bardziej na poziomie duchowym, na rozwoju wewnętrznym świecie.

punkty krytyczne

Najważniejsze okresy życia człowieka związane ze zmianami w organizmie. Mogą one być również nazywane krytyczne: zmiany hormonalne, dlatego nastąpiła zmiana nastroju, wydaje się, drażliwość, nerwowość.

Psycholog E. Erickson przydziela 8 okresów kryzysu życia ludzkiego:

• Dojrzewania.
• Ludzki wejście w dorosłe życie – od trzydziestu lat.
• Idąc na czwartym dziesięcioleciu.
• Czterdziesta rocznica.
• Mid-life – 45 lat.
• Pięćdziesiąta rocznica.
• Pyatidesyatipyatiletie.
• Pyatidesyatishestiletie.

Pewnie, aby przezwyciężyć „punkty krytyczne”

Popychanie każdej z prezentowanych okresów, osoba przenosi się do nowego etapu rozwoju, jednocześnie wygrywając trudności pojawiające się w jego drodze, i stara się zdobyć nowe szczyty swojego życia.

W okresie dorastania, dziecko wyrwane z rodzicami i starają się znaleźć własny kierunek w życiu.

Na trzecim dziesięć osób rewizji swoich wytycznych, zmienia się widok na otoczenie.

Zbliżając czwartej dziesiątce, ludzie starają się zdobyć przyczółek w życiu wspiąć się po drabinie korporacyjnej, zacząć myśleć bardziej racjonalnie.

W środku życia człowiek zaczyna się zastanawiać, czy żyje. Chęć zrobienia czegoś, co pozostawi wspomnienia o nim. Jest frustracji i strachu o swoje życie.

W ciągu 50 lat, spowolnienie procesów fizjologicznych znajduje odzwierciedlenie w zdrowiu, zachodzą zmiany związane z wiekiem. Jednak ludzie już skonfigurować odpowiednie priorytety w życiu, jego układ nerwowy jest stabilny.

W 55 lat, nie jest mądrością, człowiek cieszy się życiem.

W 56 lat, więcej ludzi myśli o duchowej stronie życia, rozwijać wewnętrzny spokój.

Lekarze mówią, że jeśli będzie gotowy i wiem o krytycznych okresach życia, a następnie ich przezwyciężania zdarzyć cicho i bezboleśnie.

wniosek

Człowiek decyduje, jakie kryteria dzieli ich długość życia, a to stawia pod pojęciem „życia”. Może to być:

• Czysto wizualny odwołanie, że dana osoba ma na celu rozszerzenie wszelkimi dostępnymi środkami. I uważają się młody, tak długo, jak pozwala na wygląd.
• Podział na życie w „młodości” i „koniec młodości.” Pierwszy okres trwa, dopóki jest to możliwe, aby żyć bez zobowiązań, wyzwań, odpowiedzialności, a drugi – gdy istnieją problemy, trudności życia.
• Zmiany fizjologiczne w organizmie. Mężczyzna wyjaśnia zmiany i identyfikuje się z nimi w ich wieku.
• Koncepcja życia wiąże się ze stanem umysłu i świadomości. Mężczyzna mierzy się jego stan wiek umysłu i wewnętrznej wolności.

Dopóki życie człowieka jest pełen znaczenia, chęć poznania czegoś nowego, i wszystko jest organicznie łączy się z mądrości i duchowego bogactwa wewnętrznego spokoju, osoba będzie młody zawsze, pomimo osłabienia fizycznych możliwości organizmu.