„Dwoje na huśtawce”: Podsumowanie i analiza dzieł Williama Gibsona

Teraz bardzo popularny William Gibson – założyciela ruchu literackiego jako cyberpunk. On ma imiennika – William Gibson, dramaturg-ratunkowe (kiedy umarł, to był 95. roku). Tak, ten artykuł nie jest pierwszy i drugi Gibson. W centrum uwagi – „Dwoje na huśtawce” (krótki zawartości odtworzeń).

Jerry i Gitel

Jerry – młody człowiek wysoki i przystojny. On 33-34 lat. W Nowym Jorku, w ostatnim czasie. Przyjechałem z Omaha, w stanie Nebraska. Był tam z żoną rozwiódł, rzucił prestiżową kancelarię i przeniósł się do innego miasta, aby zapomnieć gorycz straty. Jego żona (Tess) ma nowego narzeczonego. Fakt ten powoduje, że Jerry cierpieć jeszcze bardziej. Wczoraj był u swego jedynego przyjaciela w Nowym Jorku – Oscara. Kolego Jerry rzuca partię. Widziała naszego bohatera Gitel Mosca.

Gitel – młoda dziewczyna, ciemny i nie bardzo ładna. Przeciwnie, ma charakterystyczny wygląd, dla amatorskich. Ale jej ciało jak tancerz. Jest to w rzeczywistości jest. Ona także ma wrzód żołądka.

Warto zauważyć, że na początku gry, żadna z postaci nie mają pieniędzy. Jerry od niedawna i jeszcze nie znalazł pracę. Ponadto do wykonywania zawodu w innym kraju, trzeba zdać egzamin. Gitel, co do zasady, nie jest zbyt skuteczne w poszukiwaniu płatnych miejsc pracy, t. E. Jest zajęty, ale pieniądze to bardzo brakuje. Jest to ważne dla zrozumienia spektaklu „Dwoje na huśtawce”. Podsumowanie zewnętrznego i wewnętrznego świata bohaterów jest następujący.

Miłość do trzech

Historia zaczyna się we wrześniu i trwa przez około 8 miesięcy. Wszystko zaczyna się od tego, że Jerry tarcze Gitel i pod różnymi pretekstami, błaga ją odwiedzić. Jak można się domyślać, że jest bardzo samotny. I wierzy, że samotność może tylko uratować sorority.

Bohaterowie są czasami nudne i czasami dowcipne rozmowy, ale cel mają – showmanship, czyli do stawienia się przed drugą osobą, w najbardziej korzystnym świetle. Zatem Gitel zachowuje się niezależnie i swobodnie, i Jerry czy żebranie jej bliskość. Mówi mu, że nie będzie z nim spać w pierwszą noc, nawet jeśli był Jezus Chrystus.

To zajmuje trochę czasu w rozmowie znaków. Jerry zostawia ją i idzie na spacer do miasta w nocy. W każdym razie, bohater wraca do domu. Jest bardzo późno (lub bardzo wcześnie), a mimo to, wzywa on Gitel. Ona nie odebrać telefonu, ale wciąż mu powie. W procesie wymiany zadziory i uprzejmości bohaterów telefonicznie między nimi istnieje kontakt i współczucie. Taki remis w sztuce Williama Gibsona „Dwoje na huśtawce”. Podsumowanie, bez zatrzymywania, śpiesząc do przodu do punktu kulminacyjnego narracji.

Następnym krokiem jest trochę inny obraz tego, co się dzieje: Jerry i Gitel tworzą parę, z tym żyć. Obie postacie znalazły pracę, oczywiście, nie jest największym marzeniem, ale nadal. Gitel przygotowywania kolacji i dosłownie błaga Jerry'ego porozmawiać z byłą żoną (choć nie są jeszcze prawnie rozwiedzeni), który nazvanivaet go z Nebraski. Telefon okresowo wydawać dźwięki, ale Jerry to celowo ignoruje, to nie wstać i podnosi słuchawkę. To jego żona Omaha. Był z nią przez długi czas uchylone, a potem rozpaczliwie krzyczał: „Zatrzymaj rękę, aby moje serce” Gitel jak pobity prądem, a ona pyta: „Nie trzymam rękę serca?” Jest to niezwykle emocjonalny moment spektaklu „Dwoje na huśtawce ”. Fabuła również daje pewne wyobrażenie o wybuchu uczuć, co wydarzyło się między bohaterami. Jerry i Gitel kłótnia, a potem pogodzić, ale ich związek jest już popękane i zaczęła się rozchodzić w szwach.

Zdarzenia są przejściem. Jerry zastanawia się, czy nie powinien rozstrzygać w Nowym Jorku. W związku z tym, że nie spieszy się do egzaminu na prawo, co daje prawo wykonywania zawodu w państwie. Gitel denerwuje. I za to, istnieją powody: na połączeniach długodystansowych każdy miesiąc ma dużo pieniędzy. Ona sprawia, że jej kochanek uzasadnione roszczenia. On szczerze powiedział, że nie wie, co zrobić: czy zostać tutaj (w Nowym Jorku), lub wrócić do Omaha, gdzie ustalono stosunek pracy, gdzie wszystko jest proste i jasne. To Gitel oczywiste jest, że wciąż kocha swoją żonę. W środku argument otworzyła wrzód. To pozwala jej wygrać trochę więcej czasu i odroczyć rozłąkę z najbliższymi.

Oczywiście, czasami wywyższony dialogi bohaterów może lekko drażnić czytelnika jego emocji, ale jest to niemożliwe, aby uznać, że mistrzowsko pokazuje stopniowy rozpad relacji Williama Gibsona. „Dwoje na huśtawce” w tym względzie – wspaniałej zabawy.

Czas ucieka i zapomnieć o hamulcach. Następne zdjęcie: Jerry opiekuńczy i cierpliwy Gitel. Wciąż pozostał. A co więcej, jest on szybko nabywają prawo praktyki prawnej w państwie. W ten sposób pokazuje, że dziewczyna żyje, mają wszystko dłuższą metę. Ale Gitel jeszcze wątpić myśli Jerry z nią tylko dlatego, że był chory, a ona potrzebowała. Jerry niektórzy wciąż utrzymujące kompleksy lub jest on po prostu bardzo sumienny człowiek.

W następnym obrazie postacie będą musieli przenieść się z domu do mieszkania Jerry'ego Gitel. Bohaterka opowiada jej kochanka, że nadszedł czas, aby dokonać ostatecznego wyboru, a może poślubić ją, aby usunąć wspólnego mieszkania. Jerry nie reaguje na niego. Następnie Gitel znajduje list, że Jerry, sądząc po dacie, otrzymaliśmy kilka miesięcy temu, a okazuje się, że on i jego żona rozwiodła prawnie. Gitel dopasować kolejny (ostatni) wiersz.

Spektakl „Dwóch na huśtawce” autor (Gibson William) kończy rozmowę telefoniczną między znakami, w którym spokojnie, nawet w przypadku przebicia kruchość pożegnanie siebie. Jerry wraca do żony.

Ideologiczna treść spektaklu „Dwoje na huśtawce”

Utworzono Uilyam Gibson, „Dwoje na huśtawce”. Dyskusja z bohaterów ich związek trwa w pracach centralnym miejscu. Ale rozmowy z siebie nie może ukryć faktu, że gra William Gibson, przede wszystkim, o samotności. Bohaterowie byli samotni i nieszczęśliwi, gdy spełnione, jak pozostają one w ostatecznej grze. Nic się nie zmieniło, i nie ma nadziei zbawienia. Nawet Jerry, który wraca do żony, najprawdopodobniej odbędzie się w tym samym kręgu nędzy i znowu być w Nowym Jorku czy w jakimkolwiek innym mieście w Stanach Zjednoczonych. Jego powrotem prowadzić poszukiwania pocieszenia.

Znaczenie nazwy gry

Wszystko dlatego, że znaki mówią jak swing – w górę iw dół. Mając swój związek, jakby znikąd, z niczego. Jest to szczególnie zauważalne w pierwszym oknie dialogowym. Postacie nie wiem co im powiedzieć, więc mówić o wszystkim, to nadal tylko to kołysanie – górę iw dół. W sztuce, istnieją tylko dwa.