Plasmodium malaria jest źródłem podstępnej choroby

Jedną z najpoważniejszych chorób, również zagrożonych pandemią, jest malaria. Sto lat temu zabrało życie tysiącom rodaków – skuteczne lekarstwo na malarię, a następnie nie istniało. Jednakże w czasach radzieckich malaria była kontrolowana, a nawet zredukowana do pojedynczych przypadków, które natychmiast znalazły się pod kontrolą pracowników medycznych.

Plasmodium malarialne, będące przyczyną czynników chorobowych, może mieć kilka rodzajów. Wszyscy należą do klasy "plasmodia". W ludzkim ciele można pasożytować patogeny trzy- i czterodniowe, jak również tropikalną malarię. Jako gatunek jest identyfikowany czynnik sprawczycy malarii jajowej, występującej w Afryce Środkowej. Wszystkie te gatunki mają podobne cykle rozwoju, podobną strukturę, tylko kilka szczegółów jest inne.

Pasożyta malarii jest przenoszona przez komary, które zakażają ludzi przez gryzaki. W śladzie komarów patogen znajduje się w fazie sporozoitu. Wraz z przepływem krwi malarne plazmodium wchodzi do tkanki wątroby, gdzie ważnym etapem życia pasożyta jest schizogonia. U ludzi ten okres plazmatycznego rozwoju pokrywa się z okresem inkubacji choroby. W wątrobie sporozoity rozwijają schizon – zwiększają się do rozmiaru i aktywnie dzielą się na tysiące komórek córki. W tym przypadku zainfekowane komórki są niszczone komórki wątroby, co daje pewną symptomatologię. Po etapie schizogonii pasożyty idą na krew, gdzie etap trwa na poziomie krwinek – schizogonia erytrocytów. W tym malarnym plazmoczie wchłania hemoglobinę (jej składowy białko globinowe) i kontynuuje reprodukcję bezpłciową. Taki cykl we krwi może być wielokrotnie powtarzany. Zwykle występuje co trzy lub cztery dni, co wskazuje na dojrzenie nowej partii plazmodu. Klejnot, który pozostaje z hemoglobiny, jest silną trucizną. Kiedy erytrocyt pęknie, a plagocyty pozostają we krwi, a następnie wydostaje się z niego i uwalnia klejnot. W tej chwili osoba, nośnik pasożyta, czuje napady gorączki malarii. Najcięższym znakiem jest wysoka temperatura. Na tym etapie komara jest zwykle zakażona od chorej osoby i staje się nosicielem choroby. Niedojrzały plazmol malarialny wchodzi do żołądka komarów, dojrzewa, mnoży się i jest wprowadzany pod nabłonek żołądka. Tutaj zygot zwiększa się i dzieli. Pod koniec cyklu wybucha i rozprzestrzenia krew do wszystkich organów i tkanek. Przede wszystkim gromadzi się w ślinie, którą moskita infekuje nową ofiarą – osobą. Jest więc jasne, że człowiek jest tylko pośrednim gospodarzem plasmodium, ponieważ rozmnażanie następuje właśnie w komarze, który jest ostatecznym gospodarzem.

U ludzi malarię objawia się wysoką gorączką i nadmiernym poceniem się. Stan gorączkowy trwa od sześciu do ośmiu godzin, pacjent cierpi na pragnienie, uczucie ciepła, bóle mięśni. Gorączka jest niebezpieczna przy wysokich temperaturach – do 40 stopni (a czterdzieści dwa w ludzkim ciele jest zwinięta i dochodzi do śmierci). To jest odpowiedź organizmu na uwalnianie toksyn w wyniku plazmatycznej aktywności i uwolnienia się hemu. W związku z trzykrotnym cyklem plasmodium temperatura również skacze zgodnie z okresem. Jeśli wystąpiły powtarzające się szkody, wówczas wysoka temperatura utrzymuje się stale – jest to najbardziej niebezpieczny etap. Zwykle ciało szybko zaczyna wytwarzać przeciwciała.

Najbardziej niebezpieczna jest malaria tropikalna dla mieszkańców kontynentów nie afrykańskich – trudno tolerować chorobę z powodu braku mechanizmu oporu, który Afrykańczyk jest dobrze ugruntowany.

Aby nie zarażać się malarią, należy unikać ugryzienia komarów, a nie być w pobliżu obszarów mokrych, bagien, jezior leśnych, aby używać środków mechanicznych (siatki) i chemicznych (kremy, spraye) w celu ochrony przed komarami.