08 grudnia 1991 zostanie zapamiętany z całego świata na spotkanie w Puszczy Białowieskiej na Białorusi, gdzie umowa została podpisana na wyjściu z trzech słowiańskich republik ZSRR i utworzeniu Wspólnoty Niepodległych Państw. Od tego momentu rozpoczął aktywną zmianę geopolityczną, co jest dość smutne, aby odzwierciedlić na wszystkich swoich członków do dnia dzisiejszego. Spójrzmy na to, co byli prezydenci Ukrainy. W kolejności były one pięć, ale niektóre z nich starają się z tym spierać, więc trzeba szukać w tej sprawie.
Prawdopodobnie należy rozpocząć od osoby, która jest bezpośrednio i podpisaną umowę o secesji z ZSRR. Na części Ukrainy, był Leonid Krawczuk, ale wrócimy do niej, ale teraz, tak aby nie oszpecić chronologię wydarzeń, konieczne jest, aby pamiętać, taką osobę jako Mihail Grushevsky. Pierwszy prezydent Ukrainy ma bardzo ważną rolę i musiał uporać się z wieloma problemami. Zostały one nazwane Leonid Krawczuk i Hrushevsky jednocześnie służył jako szef Centralnej Rady. We współczesnym żargonie był głośnik, ponieważ takie pozycje jak prezydent, jeszcze nie istnieje. Stwierdza się w projekcie konstytucji, który został zatwierdzony przez Centralną Najwyższej 29 kwietnia 1918 r. Niemniej jednak, osoba na Ukrainie jest dość znaczna – nawet do 50 Ukraińska hrywna pokazuje jego portret. Podczas rewolucji, naukowiec i historyk stał u steru „władzy” pochopnie siedzibę, ściśle mówiąc, w ten sam sposób, w jaki został obalony (za pomocą rewolucji). W rzeczywistości, na Ukrainie ta metoda zmiany mocy jest dość popularne do dziś, niemal wszyscy prezydenci Ukrainy w kolejności zostały zmienione w ten sposób.
Dzień niepodległości
Rada Najwyższa USRR w 1991 roku 24 sierpnia przyjął ustawę, w której Ukraina deklaruje niezależność. Początkowo Dzień Niepodległości Ukrainy zadeklarował wynosiła 16 Lipiec (ale w następnym roku, w 1992 roku zdecydowano się zmienić go na 24 sierpnia). Wkrótce po niepodległość w referendum dano więcej niż 90% wszystkich oddanych głosów. Już 01 grudnia 1991 niepodległe państwo odbyły się pierwsze bezpośrednie wybory prezydenckie na Ukrainie, w którym Leonid Krawczuk Makarovich otrzymał ponad 61% głosów.
Krawczuk pochwała tak krytykowane. Negatywna ocena wynika głównie z faktu, że był to oznaczało natychmiastowe decyzje, natychmiastowe „odrzucenie” Rosji i minimum stosunków, zarówno ekonomicznych i politycznych. Ale dzięki swej fenomenalnej zdolności manewrowej pomiędzy przeciwstawnych sił politycznych, udało mu się utrzymać na Krymie w przyszłości jako autonomicznej republiki, to tylko część Ukrainy. Jak mówił pierwszy prezydent Ukrainy Krawczuk, próbował zrobić wszystko, że Ukraina uzyskała niepodległość pokojowo, bez rozlewu krwi.
Ścieżka pierwszego prezydenta: inauguracja
Krawczuk nie zawsze był przebiegły i zręczny polityk, prezydent, dzieciństwa i dorastania Leonida Makarovicha pracować partia była bardzo ciężka. Używał przypomnieć około 50 gramów chałwy, ufundowane przez matkę na urodziny lub na prowizorycznych drewnianych łyżwy. Obok mieszkał w akademiku uniwersyteckim z 12 mężczyznami, ale wszystkie trudności zostały pomyślnie pozostawił po ukończeniu studiów przeniósł się do Czerniowce finansowego Szkoły Technicznej uczyć ekonomii politycznej w 1958 roku. Z cała praca partii stało się znacznie lepiej i żyć w 1991 roku – z łatwością.
Pierwszy prezydent Ukrainy staje się uzasadniony tylko po inauguracji. Leonid Krawczuk i jego zespołu, było to bardzo ważne zadanie, jak stało się to po raz pierwszy. Oczywiście, konieczne było ślubowanie Konstytucji tym czasie, ale razem, zaproponowano, aby dać przysięgę i Ewangeliarz Peresopnicki, jak to było w tym czasie najstarszy Sanktuarium Ukrainie. Ze względu na fakt, że podczas gdy hymn nie został jeszcze ustalony, chór został zaproszony, który wykonał „Boże wielki, zjednoczony, trzymamy na Ukrainie.” W ten sposób część oficjalna dobiegła końca, a pierwszy prezydent Ukrainy oficjalnie objął urząd.
Drugi prezydent
Prezydencja Leonida Makarovicha trwał stosunkowo krótko, aw lipcu 1994 roku w drugiej rundzie, on nie tracił czasu na obecnym premierem Leonidu Danilovichu Kuchme. Wyrażenie „które nie mają żadnej wartości, a stracił – wołamy” można w pełni przypisać do drugiego rachunku na kandydata na prezydenta. Lista jego osiągnięć jest wystarczająco duża, aby ukraińskich ludzi może być w pełni dumni i w dosłownym tego słowa znaczeniu „miss” na nim. W tym samym czasie, a liście jego niepowodzeń „jawi się jako paskudztwo”, więc są też przeciwnicy jego polityki.
Dokonań i niepowodzeń
W ciągu dziesięciu lat swojej kadencji jako głowy państwa (między to najdłuższy okres wszystkim) prezydent Kuczma mógł zapobiec „crazy” inflację, ponieważ po upadku ZSRR Ukraina była w bardzo głębokiej dziury gospodarczego. Prezydent był prawdziwą deską ratunku dla gospodarki rynkowej we współczesnym świecie ukraińskich stosunków w świecie. Poprzez swoich reform kraj nie zszedł na dno gospodarki.
W 1996 roku stała i stabilna waluta została wprowadzona, która była nazwa hrywny. Według ekspertów, ale także przyczynił się do wzmocnienia gospodarki kraju. Kuczma nie ukrywa faktu, że pozycja dla UE, ale w tym samym czasie był nie spieszy się do przełamania bliskie więzi z Rosją, jest potwierdzona przez liczne traktaty. Wśród nich był tzw Traktat Big, który zgodził się na współpracę między dwoma krajami na wielu kluczowych branżach i obszarach, które skorzystały przede wszystkim Ukrainę sobie, co się pełnoprawnym graczem na scenie światowej.
Ale istnieją pewne Kuczmy i „niegodnego” zachowania, niektóre niesprawdzone, a te, które są sprawdzone, proste „zatuszować”. Wśród nich można zauważyć rozkaz mordowania niechcianych Kuczma dziennikarz Georgij Gongadze, że „wykopano pod nią” i miał imponujące brud, który może spowodować poważne problemy ówczesnego prezydenta. Na tej opłaty Kuczma nie zostały zakończone, aw 2004 ludzie oburzony, jak roślina „Krivorozhstal” został sprzedany do jego zięć – Viktor Pinczuk. W czasach Kuczmy stał szalejącą korupcją i oligarchii. Potem – jeszcze wiele spraw karnych o defraudację środków publicznych i próbował zmienić konstytucję, aby zatrzymać się na trzecią kadencję. Ale nic z tego nie wyszło, w końcu – następnego wyborach prezydenckich, w których wygrał Wiktor Janukowycz.
Wiktor Janukowycz i pomarańczowa rewolucja
W wyborach prezydenckich w 2004 roku wygrywa przyszły prezydent Ukrainy Wiktor Janukowycz. I wszystko jest dobrze, tylko to była organizacja kampanii masowych protestów, które miały miejsce w stolicy Ukrainy, Kijowie, na Placu Niepodległości. Rewolucja, później nazwany „Orange”, została zorganizowana przez zwolenników Wiktora Juszczenki, z powodu zapowiedzi Centralnej Komisji Wyborczej o wynikach, w którym zwycięstwo Wiktora Janukowycza. Oni podobno mocno różniły się od danych eksit-sondzie i służył podovdom na decyzję do ponownego odbycia drugiej rundy, czyli czas, nazwany „trzeciego”. Warto zauważyć, że ta rewolucja służył jako kolejny wybuch podobnej kolorowych rewolucji w Gruzji, Turcji, a obecnie Chiny. Tak, trzecia runda pokazała, że bicie Wiktor Juszczenko, pomimo faktu, że gratuluję jego nominacji na prezydenta Wiktora Janukowycza już zaczęła się na głowy państw takich jak Rosja i Białoruś.
Tak więc, jeśli niektóre odległe kraje zachodnie nie byli zainteresowani Ukrainy i nawet nie wiem, gdzie ten kraj, po rewolucji, stała się znana na całym świecie. Tymczasem 23 stycznia 2005 Wiktor Juszczenko złożył przysięgę Ewangeliarz Peresopnicki i Konstytucji Ukrainy, jak również wszelkie Prezydenci Ukrainy (rzędu był trzeci). Następnie udał się na plac i dał triumfalny mowy.
Deska Wiktor Juszczenko
Podczas swojej kadencji Wiktor Juszczenko okazał się zwolennikiem zbliżenia z USA, NATO i UE. Podczas jego prezydentury, był bardzo silny złamać wszystkie więzi z Rosją: duchowe, polityczne, gospodarcze. Chciał zapłacić długu za rosyjski gaz, aby prowadzić rozmowy ze stanowiskiem właściciela Morza Czarnego i pozostać w nim Floty Czarnomorskiej Federacji Rosyjskiej.
Prezydent Juszczenko, osiągając stanowisko głowy państwa i uzyskanie pełnej mocy, podczas gdy jeszcze w euforii pomarańczowej rewolucji, natychmiast usunąć ze stanowisk wszystkich ludzi z poprzedniego rządu i zastąpić je tymi, którzy przeniósł się wraz z nim. Premier Julia Tymoszenko otrzymała rozkaz o rozwiązaniu parlamentu. Dokonano tego przez Juszczenkę na przygotowanie się do fotela poselskiego swoich ludzi. W tej chwili nie jest rozłam w „pomarańczowej koalicji”. Kryzys polityczny rośnie skandal z „Gazpromem” na tym tle. W ten sposób prezydent ma czas do czynienia z kryzysem w tym kraju, a w międzyczasie opozycji Wiktor Janukowycz ( „Partia Regionów”) i Petro Symonenko ( „Komunistyczna Partia Ukrainy”), wraz z Julią Tymoszenko ( „Ojczyzna”) wymagają impeachmentu prezydenta.
Julia Tymoszenko i jej zespół zaczął się „rozkręcić” systemy zacienionych Juszczenko stał się znany sporo ciekawych faktów o przyznawanie dużych ilości środków publicznych poprzez prywatyzację i Shell firm, przykład tego – „RosUkrEnergo” Podczas jego prezydentury Juszczenki udało się rozdać ogromną liczbę nagród i zamówień wątpliwych zasług prawie wszystkie ich bliskich.
Po pewnym czasie staje się jasne, że znaczenie impeachmentu prezydenta nie jest, jak sama ocena jest dość niski (pomimo faktu, że był nadzieją uruchomić na drugą kadencję), ze względu na fakt, że nie daleko od wyborów, które już przedstawioną Julia Tymoszenko i jej główny przeciwnik – Wiktor Janukowycz.
powrót
W 2010 nadchodzących wyborach prezydenckich prawie nie ma wątpliwości, że nowy prezydent Ukrainy Wiktor Fedorowicz będzie Janukowycz. Wybory odbyły się także w dwóch turach. Zgodnie z oczekiwaniami, przywódcy zgodzili „Partii Regionów” i „Ojczyzna”. Tak więc, w dniu 14 lutego, po podliczeniu głosów okazało się, że po zwycięstwie Wiktora Janukowycza. Podczas inauguracji prezydent miał kilka ciekawych przypadków, które nie były w stanie uciec z uwagi dziennikarzy i przeciwników Janukowycza. Dopóki przyszłego prezydenta Ukrainy Janukowycza przygotowuje się do inauguracji, dwa dni przed na pomnik założycieli Kijowa ze względu na korozję metalu spadła figury Horeb i policzków (Kyi, policzków, Horeb – założycieli Kijowa). Niektóre tym przypadku były zdolne do wiązania się nadchodzącej przyjęcia stanowiska Rady Najwyższej. Ale to nie tylko wydarzenie zabawa. W czasie, gdy przyszły prezydent udał się do budynku parlamentu, przed nim nagle zaczął zamykać drzwi.
obiecał, aby osiągnąć
Podobnie jak w przypadku wszystkich poprzednich prezydentów, deska Janukowycz rozpoczął się od stworzenia osób pionowych wokół prezydenta. Wezwał swoich przeciwników „zakopać topór” dla pracy produkcyjnej. W ten sposób rozpoczęła prześladowania polityczne Julii Tymoszenko i Jurij Łucenko, którzy zostali później skazany na karę więzienia do różnych artykułów. Naturalnie, Wiktor Janukowycz wezwał cały ten motyw polityczny w tym, ale wierzę w to słabo.
W odniesieniu do prezydenta Janukowycza, to nie możemy powiedzieć, że w czasie jego panowania nie osiągnął żadnych wyników. Problem polegał na tym, że w przeciwieństwie do wszystkich poprzednich prezydentów, miał dany kurs nie jest wzmocnienie więzi z Zachodem, a na rozwój stosunków z Rosją, która nie jest szczególnie spodobał się „proeuropejskiej” polityki. W rezultacie, kolejne wybory prezydenckie na Ukrainie odbywają się na tle nowej rewolucji.
rewolucja ponownie
Już pod koniec 2013 roku – na początku 2014 roku mamy europejską rewolucja czy „godność rewolucję”, gdzie stare i nowe przywódców „Majdan” postanowił zjednoczyć w celu korzystania z rewolucji do zmiany rządu. Mają się okazuje – iw rezultacie Janukowycza ucieka z kraju. W kontekście wojny rozpoczyna przygotowania do następnych wyborów, a już krążą plotki, że Poroszenko – Prezydent Ukrainy.
Petro Poroszenko
Prawie nikt nie miał wątpliwości, że jednym z aktywnych liderów „Majdan” będzie prezydentem. Jak dla Petro Poroszenko, że nie jest znany przez wielu jako polityk, ale jako biznesmen, właściciel znanej firmy cukierniczej Roshen. Prawie wszyscy, z wyjątkiem Petera Poroszenko, były kandydat na prezydenta techniczne dla Ukrainy. Lista była bardzo zróżnicowana. Kandydaci do prezydentury metylu nawet Darth Vader – kandydat „Internet Partii Ukrainy”, ale został wycofany w ostatniej chwili. Głosowanie nie brał udziału Krymu, jak w momencie jego mieszkańców zagłosowało w referendum o przystąpieniu do Federacji Rosyjskiej oraz, oczywiście, wschodnie regiony Ukraina – Donieck i regionu Ługańsk – z powodu trwających operacjach wojskowych w tych regionach. Inauguracja prezydenta Ukrainy Poroszenko, jak Janukowycz, nie jest również bez jego ciekawych chwil. Poroszenko podczas spaceru po czerwonym dywanie do Rady Najwyższej, jeden z żołnierzy straży honoru, najwyraźniej, dostał udaru cieplnego, który jest dlaczego on spadł ze swojego pistoletu ręcznego i prawie zemdlał. W tym przypadku, przyszły prezydent mijał jakby zauważając.
Dyskusja na temat konkretnych przypadków jest jeszcze zbyt wcześnie, bo w rzeczywistości w czasie wojny na wschodzie Ukrainy jest bardzo trudno dać odpowiednią ocenę Poroszenko. Prezydent Ukrainy, jak zwykle, mówi, że skarbiec splądrowane i musiał uciekać się do niepopularnych decyzji śmiało patrzeć w świetlaną przyszłość.
Były wszystkie Prezydenci Ukrainy w kolejności od pierwszego do skrajności (pech powiedzieć „ostatni”). Można szczerze wierzą tylko w tym, że w tej prezydenckiej sadze Ukrainy, który w stosunkowo krótkim okresie niepodległości udało się przetrwać kilka obrotów i aż pięć prezydentów, zostanie zakończona, a kraj znajdzie silnego lidera. Bez względu na to, jaki kurs będzie stosować się do nowego prezydenta Ukrainy, zachodni lub rosyjski, ważne jest tylko, że mieszkańcy czują się bezpieczne, tak, że emeryci emerytura była warta, a zwykli ludzie – wynagrodzenie. Jednak aby to osiągnąć, należy dołożyć wszelkich starań, i chociaż wiele zależy od osobowości prezydenta, nie zapomnij o ludzi z jego otoczenia, które również powinny być zainteresowane nie tylko w ich własnym dobrego samopoczucia, ale także o dobro swego ludu. To są podstawowym celem każdego szanującego się polityka, znacznie mniej prezesem niezależnego kraju.
