Charles Sanders Peirce – twórca pragmatyzmu i semiotyki: biografia, główne prace

Charles Sanders Peirce – amerykański filozof, logik, matematyk i naukowiec, który niektórzy nazywają „ojcem pragmatyzmu”. Otrzymał wykształcenie jako chemik i pracował jako naukowiec od ponad 30 lat. Jest ceniona za swój wkład do logiki, matematyki, filozofii i semiotyki. Również popularny amerykański naukowiec, który przedstawił główne postanowienia filozoficznego bieżącym – pragmatyzmu.

uznanie

Charlz Pirs – jest innowatorem w dziedzinie matematyki, statystyki, filozofii, jak również niektóre metodologie badań różnych nauk. Pierce uważał się przede wszystkim logik. Zrobił wielki wkład do tej nauki. W tym samym czasie, to otworzył logikę drodze do nowych odkryć i wniosków. Widział logiki jako formalny gałąź semiotyki, założyciel co było. Dodatkowo Charlz Pirs zdefiniowano pojęcie rozumowanie abdukcyjne, jak również ściśle sformułowane indukcji i dedukcyjnego. Już w 1886 roku zauważył, że operacje logiczne mogą być wykonywane przez obwodów przełączających elektrycznych. Ta sama idea została wykorzystana dekady później do produkcji komputerów cyfrowych.

Co jest pragmatyzm?

Pragmatyzm – filozoficzna trend, który rozpoczął się w Stanach Zjednoczonych w 1870 roku. Pragmatyzm widzi pomyślany jako narzędzie prognozowania i rozwiązywania problemów i działania, a także odrzuca pomysł, że funkcja umysł ludzki wiąże się z metafizyki i takich rzeczy jak abstrakcyjnych rzeczywistości równoległej oraz wpływu wyższej inteligencji losu. Pragmatycy twierdzą, że prawda jest jedyną rzeczą, która daje praktyczne użytecznych wyników. Pragmatyzm Charles Peirce opisuje „do zmieniających się wszechświat”, natomiast idealistów i realistów Thomists (zwolennicy myśli katolickiej) opinia „niezmienny wszechświata”. Pragmatyzm – to filozofia, która jest sprzeczna z wszelkimi próbami wyjaśnienia metafizykę i nadpisuje jakaś prawda pewien kierunek do tymczasowego porozumienia między ludźmi w badanym obszarze.

Co jest semiotyka?

Semiotyka – nauka o rozumieniu procesów sygnalizacji. Obejmuje badanie oznak procesów semiotycznych, ich instrukcje oznaczone podobieństwa analogię alegorii, metafor i symboliki. To badanie bada naukę o znakach i symbolach w ramach komunikacji. W przeciwieństwie do tego, lingwistyka, semiotyka jest również odkrywanie pozajęzykowych systemów znakowych.

Semiotika Profesor Charles S. Peirce

Semiotyki Charlesa Peirce'a identyfikuje szereg kluczowych pojęć (koncepcja znaków, ich znaczeń i relacji symboliczne). Wiedział, że ta dziedzina badań naukowych powinny być ujednolicone – semiotyka. Dlatego Pierce określiła podstawowe pojęcia semiotyki, że jej klasyfikacji:

• Znaki ikony: znaki graficzne, co oznacza istotne i mają wspólny semantycznej ważności. Jednym z przykładów jest znak ostrzegawczy „Uwaga: dzieci”, która pokazuje uruchomione dzieci. To powoduje, że znak drogowy, aby zmniejszyć prędkość na drodze i jest ustawiony w pobliżu szkoły, przedszkola, sekcjach sportowych Junior (lub twórców), i tak dalej. D.
• Znaki pozycjach: oznacza również oznaczają obiekt (lub działania), połączoną co najmniej na odległość w czasie lub przestrzeni. Jednym z przykładów jest oznakowanie na drogach, które dają informację podróżnego o imię i nazwisko, kierunek i odległość do następnej wsi. Również znaki wizualne, które pokazują, na przykład, marszcząc brwi – uważane za oznakę-index, ponieważ jest ona przekazywana do ludzkiego stanu emocjonalnego (w tym przypadku – Gniew).
• Znaki symbolami: znaczonego i znaczącego jedno- znak pod pryzmat pewnej konwekcji (to jest wstępnie położeniem). Można przynieść w przykładzie znak drogowy, który ilustruje „flip” trójkąt. Przekazać co oznacza znak – jest „Give sposób”, ale jego bardzo oznaczenie nie ma nic wspólnego z motywującej działania, ponieważ jest po prostu odwrócony trójkąt. Pod tym samym spada pryzmat symboli narodowych, gdzie obiekt obraz jest retoryczne dla wszystkich. Symbole mogą być wszystkie słowa istniejących języków, ale na liście wyjątków dostać słowo-imitację (takich jak „skrzek”, „meow”, „grunt”, „grzechotka” i tym podobne).

Charlz Pirs: biografia

Urodził się 10 września 1839, Cambridge (Massachusetts), syn słynnego amerykańskiego matematyka i astronoma Benjamin Peirce. Charles doprowadziły uprzywilejowaną wczesnego życia: rodzice odmówili zdyscyplinować i wychowywać swoje dzieci z powodu strachu do stłumienia ich indywidualność. Ponadto, akademickich i intelektualnej atmosfery domu rodzinnego, który często jest odwiedzana przez wysoko duchowych i ważnych osobistości, Pierce nie pozwalają, aby wybrać inny od ścieżki naukowej. Wśród gości byli często wybitni matematycy i naukowców, poetów, prawników i polityków. W tym środowisku, młody Charles Pierce był w stanie utrzymać komfort i zainteresowanie.

Pierce był drugim z pięciu dziecka w rodzinie. Miał czterech utalentowanych braci, którzy są również częściowo związane z ich życia i nauki urzędników wysokiej rangi. Dzheyms Mills Peirce (starszy brat), a następnie jego ojca na Harvard University, gdzie studiował matematykę w głębi.

Kolejny brat, Herbert Henry Pierce miał wybitną karierę w służbie wywiadu Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Młodszy brat Benjamin Mills Peirce, studiował inżynierię i zakończyła się sukcesem, ale zmarł młodo w tej dziedzinie. Bracia talent, zwłaszcza Karola, w dużym stopniu wiąże się z ogromną inteligencją i wpływem ojca, a także z ogólnym życiu intelektualnej atmosfery otaczającej je stale.

Charlz Pirs: książki, prace naukowe

Popularność i renoma Pierce jest oparta w dużej mierze na jego liczbie prac naukowych opublikowanych w amerykańskich czasopismach naukowych. Jego pisma i odtłuszczające w "American Academy of Arts and Sciences", w "National Academy of Sciences" w Journal of spekulatywna filozofia Popular Science Monthly. Prace Naukowe Charles Sanders Peirce w matematyce i filozofii są podzielone na dwa etapy: opublikowane w trakcie jego trwania i po jego śmierci.

Książki Pierce w trakcie jego trwania

• Książki „Badania fotometryczne” 1878. 181-stronicowa monografia na temat stosowania metod spektrograficznych astronomii.
• Książka „Studies in Logic na Johns Hopkins' 1883. Zbiór prac naukowych studentów i lekarzy, w tym samego siebie, Charles Pierce w dziedzinie logiki.

Głównym pośmiertna publikacja

Harvard University otrzymał od żony Pierce wielu dokumentów po jego śmierci (1914). W jego biurze znajduje się około 1650 niepublikowanych rękopisów w sumie 100 000 stron. Po raz pierwszy opublikowana antologia tekstów Pierce była książka jeden tom zatytułowany „Szansa, Love i logicznych: a. Filozoficzny esej” Praca powielane, edytowane przez Raphael Morris Cohen w 1923 roku. Później zaczęły się pojawiać i inne antologie i publikacje, które były w 1940, 1957, 1958, 1972, 1994 i 2009.

Większość rękopisów Pierce został już opublikowany, ale istnieją pewne przypadki, które nie znają światła przez niewystarczającej dokumentacji.

• 1931/58: „Zbiór artykułów Charles Sanders Peirce” w 8 tomach. Oto wszystkie jego pracy w okresie od 1860 do 1913 roku. Jednak najbardziej rozległe i owocne prace rozpoczną się w 1893 roku. Początkowo wyroby nie zostały skonstruowane i różnią się wielkością, więc redaktor miał obowiązek przekazać odpowiedni typ. Od pierwszego do szóstego tomu pod redakcją Karola Hartshorne, a siódmym i ósmym – Arturom Burkom.
• 1975/87: "Charles Sanders Peirce: wkład do narodu" – 4 tomy. Ta kolekcja zawiera ponad 300 Wczasy Pierce, które zostały częściowo opublikowane za jego życia w okresie od 1869 do 1908 roku. Zbiór prac naukowych zostały opublikowane, edytowane przez Kennetha Lane Keener i James Edvarda Kuka.
• 1976 – obecnie: "Nowe Elementy matematyki Charles S. Peirce" – 5 tomów. Tutaj publikowane są najbardziej produktywne Pierce pracy w matematyce. Redakcja – Kerolin Eyzele. Status projektu nie pozostaje daleko „w rozwoju”.
• 1977 – obecnie: "Korespondencja pomiędzy Charles S. Peirce i Viktoriey Uelbi od 1903 do 1912-ty."
• 1982 – obecnie: "Pismo Charles S. Peirce – chronologicznym Edition". Pierwszym projektem była publikacja w 2010 roku, ale prace trwają do dnia dzisiejszego. Pierwsze opublikowane 6 tomów pokrycie życie naukowca w okresie od 1859 do 1889 roku.
• 1985 – obecnie: „Historia perspektywy nauki Pierce: historia nauki” – 2 tomach. Zmieniano Kerolin Eyzele.
• 1992 – obecnie: „Rozprawa o logice rzeczy” – wykład prof molo do 1898 roku Th. Weryfikacja: Kenneth Lane Kinner skomentował Hilary Putnam.
• 1992/98: Niezbędny Peirce – 2 tomy. Ważne przykłady dzieł filozoficznych Charles Pierce. Zmieniano Nathan Hauser (1 objętość) i Christian Clausel (2 objętości).
• 1997 – obecnie: „Pragmatyzm jako zasady i metody prawidłowego myślenia.” Pierce Zbiór wykładów na pragmatyzmie na Uniwersytecie Harvarda w formie krótkiej publikacji edukacyjnych. Redakcja: Patricia Ann Turis.
• 2010 – obecnie: „Filozofia matematyki: Wybrane Works”. Ekskluzywny, wcześniej nigdy nie publikowane prace Pierce w dziedzinie matematyki. Weryfikacja: Metyu Mur.

Wkład wielkiego naukowca w nauce

Charles S. Peirce popełnił serię zaskakujących odkryć logiki formalnej, podstawowych matematyki. Ponadto, amerykański uczony jest założycielem pragmatyzmu i semiotyki. Większość jego prac naukowych został wysoko oceniony dopiero po jego śmierci. Naukowiec zmarł w dniu 19 kwietnia 1914 roku.