Prawna definicja idealizm

We współczesnej literaturze prawniczej, nihilizm prawny opowiada antytezę idealizmu prawnej. Należy zauważyć, że posiada również szereg negatywnych cech i skutków, które są wynikiem ignorancji prawnej, zacofania i zdeformowanym poczuciem sprawiedliwości, w pewnym stopniu, nawet na niedostatek kultury politycznej i prawnej. idealizm prawny jest bardzo przesadzone relacja na drodze prawnej natury, przeszacowania szanse i rola prawa i zaufania, że tylko jedno istnienie praw jest w stanie rozwiązać wszystkich problemów społecznych. W istocie, jest to druga strona tego samego medalu, a nihilizm. idealizm prawne, pojęcie, które na pierwszy rzut oka sugeruje absolutną przeciwieństwie do tego ostatniego, w rzeczywistości, w końcu łączy się z nim i tworzy wspólny problem. I choć pozornie ta strona medalu jest mniej widoczne i mniej pozostaje na uchu niż powodując pewne formy nihilizmu, zjawisko jest uważany za nie mniej destrukcyjne w swych ostatecznych konsekwencjach.

przyczyny

• głód prawny, uprawiany przez dziesięciolecia i wieki.
• Ekstremalna stopień ignorancji prawnej.
• Niedopracowane i zdeformowane poczucie sprawiedliwości w społeczeństwie.
• Prawne obywateli ignorancji.
• Niedobór kultury politycznej i prawnej.

Często wszystkie te problemy, co jest bezpośrednią konsekwencją idealizmu prawnej wynikają z wszechmocy władzy państwowej przez długi okres historii narodowej. W kontekście rosyjskiej, mamy właśnie taką sytuację, gdy długo poddanie się władzy cywilnej i praw naturalnych (w postaci zakazu noszenia brody, zmuszeni do noszenia ubrania europejskich, długotrwałe zachowanie stosunków feudalnych, wieloletnie całkowitej strachu władzy państwowej, i tak dalej) doprowadziły do nieodpowiedniego percepcji system prawny dzisiaj.

Formy prawnej idealizmu

• postawa całkowicie nierealne wobec prawników prawa. Percepcja tego prawa jako abstrakcji, całkowicie odcięte od życia.
• Niewidomych i stanowczy wiara obywateli w „dobrych ustaw”, które same są zdolne do wszystkiego szybko zmieni się na lepsze.
• Dosłowne postrzeganie praw prawnych jako jedyny środek, który reguluje stosunki społeczne. Nie zwracając uwagi na obiektywną rzeczywistość, w której nie tylko prawo do regulowania stosunków społecznych.
• postawa skrajnie idealistyczny wobec norm prawnych ze strony ustawodawcy. Na przykład, idealizm prawny prowadzi do negatywnych konsekwencji, kiedy posłowie w trakcie opracowywania i przyjmowania aktów prawnych słabo zorientowanych w żywotnym rzeczywistość ludzi i ich interesów, uważają, że przyjęcie ustawy przez siebie może rozwiązać istniejące problemy, a zatem nie jest w stanie zapewnić mechanizmy wdrażania norm aktu prawnego.
• Nadmiernego polegania na formalnej stronie prawa (na przykład w trakcie spraw sądowych).