Siedem sztuk wyzwolonych w średniowieczu

W centrum europejskiej kultury średniowiecznej leżała syntezę chrześcijaństwa starożytnego dziedzictwa i tożsamości barbarzyńskich ludów. Charakterystycznymi cechami epoki – odmowie bezpośredniego empirycznego poznania świata przyrody i człowieka, a priorytet dogmatów religijnych. Ze względu na podkreślając Christian wyjaśnienia wszechświata i stagnacji wiele Nauk V do XIV wieku jest często określany jako „ciemności”. Niemniej jednak, nawet w tym okresie rozwija ludzką wiedzę o świecie, w dalszym ciągu, choć w znacznie zmienionej formie, grecko-rzymska tradycja edukacji, nadal istnieją „siedem sztuk wyzwolonych”.

Podstawą wiedzy

Początek średniowieczu uważany za upadek zachodniego cesarstwa rzymskiego w V wieku. Naturalnie powstające narody i państwa przyjęli dużo otwarty, sensowne i stworzył w okresie starożytności. To nie był wyjątkiem i fundamentem systemu edukacji: dyscypliny, która według starożytnych Greków i Rzymian, były niezbędne w fazie przygotowawczej, która poprzedza studium filozofii. Seven Arts zawarte gramatyki dialektykę (logiczne), oratorium, arytmetyki, geometrii, muzyki i astronomii. Pierwsze trzy połączono w trivium – system humanistycznych. Arytmetyka, geometria, astronomia i muzyka były quadrivium – czterech dyscyplin matematycznych.

W dawnych czasach

Quadrivium ukształtował się w okresie późnego antyku. Głównym nauka uważa arytmetyka. Należy zauważyć, że w momencie starożytnej Grecji i Rzymie, sztuk wyzwolonych klasy są te, które nie mogą zrobić niewolników. Dotyczyły one wyłącznie do aktywności umysłowej i nie wymaga dużego wysiłku fizycznego. Sztuką również nie rozumie artystycznego widzenia świata i praktyczne sposoby rozumienia natury poprzez obserwację.

Trivium ostatecznie utworzona później, w okresie wczesnego średniowiecza. Był to pierwszy etap edukacji. Dopiero po przestudiowaniu dyscyplin Trivium mógł przejść do quadrivium.

Kościół i starożytne dziedzictwo

W średniowieczu, w centrum wszechświata wiedzy i rozumienia świata leżał chrześcijaństwo. Przywódcy religijni przeciwieństwie wiary do rozumu, woli pierwszy. Jednak wiele punktów doktryny nie można wyjaśnić bez użycia niektórych elementów filozofii starożytnej.

Po raz pierwszy połączyć grecko-rzymską wiedzę i chrześcijańskie rozumienie świata próbowałem Marcjanus Kapella. W swoim traktacie „O małżeństwie Filologii i Merkurego” siedem sztuk wyzwolonych on podzielony na trivium i kvadrivy. Capella mówił krótko o wszystkich dyscyplin wchodzących w skład systemu. Trivium opisał po raz pierwszy.

Dalszy rozwój trivium i quadrivium zaangażowany Boecjusza i Kasjodor (VI wiek). Obaj naukowcy dokonali wielki wkład w rozwój systemu edukacji w średniowieczu. Boecjusz opracowane podstawy metody scholastycznej. Cassiodorus w swojej posiadłości we Włoszech założył „Vivarium”, z których część – szkoły, biblioteki i skryptorium (miejsce gdzie zostały skopiowane książek), – później stał się obowiązkowy w strukturze klasztorów.

odcisk religii

Siedem sztuk wyzwolonych w średniowieczu kler nauczał i ustawienia zgodnie z potrzebami Kościoła. Tematyka badań były dość powierzchowne – tylko na poziomie, który jest niezbędny dla zrozumienia chrześcijańskich dogmatów i administracji usług. Wszystkie siedem sztuk wyzwolonych, że w średniowieczu zrozumiana z bardzo praktycznym celu i w dość wąskich granicach:

• Retoryka jest potrzebne w przygotowaniu dokumentów kościelnych i pisanie kazań;

• gramatyka jest nauczane, aby zrozumieć teksty łacińskie;

• dialektyka ogranicza się do logiki formalnej i uzasadnić artykuły wiary;

• Nauczyła elementarny rachunek arytmetyczny i wykorzystywane w procesie interpretowania tajemniczych liczb;

• geometria wymagane dla świątyń rysunkowych;

• Muzyka jest niezbędna do przygotowania i wykonania muzyki kościelnej;

• Astronomowie wykorzystywane do obliczania daty świąt religijnych.

Edukacja w średniowieczu

We wczesnym średniowieczu Seven Arts badano tylko w szkołach klasztornych. Większość populacji pozostała analfabetami. Filozoficzne dziedzictwo starożytności był uważany niemal podstawą wielu herezji, a więc podmioty Badanie zostało zredukowane do powyższych punktów. Jednak w skryptorium dokładnie kopiowane nie tylko teksty chrześcijańskie, ale także działa, poezję i filozofię starożytnych autorów. Klasztory były ostoją edukacji i wiedzy naukowej.

Wszystko zaczęło się zmieniać w X wieku. Od tego wieku rozpoczął się okres rozkwitu kultury średniowiecznej (X-XV w.). Charakteryzuje się stopniowym wzrostem zainteresowania świeckich aspektów życia, do człowieka. Istnieje katedra szkoła, która miała nie tylko duchownych, ale także świeckich. W XI-XII CC. Są też pierwsze uniwersytety. Życie kulturalne stopniowo przechodząc od klasztorów i kościołów w ośrodkach miejskich.

Etap przejściowy między tymi dwoma okresami można uznać za okres Karolingów renesansu.

Siedem sztuk wyzwolonych pod Charlemagne

Pod koniec VIII wieku. państwo Franków zjednoczeni rozległe obszary Europy Zachodniej. Jego wysokość, imperium osiągnęła za panowania Karla Velikogo. Król zdawał sobie sprawę, że taki stan może być kontrolowane tylko przez stworzenie dobrze funkcjonującego urzędników jednostkowych. Dlatego Karl Veliky postanowił zmienić istniejący system edukacji.

Na każdym klasztorze i każdym kościele zaczęły się otwierać szkoły dla duchowieństwa. Niektórzy zostali przeszkoleni i świeccy. Program obejmował siedem sztuk wyzwolonych. Ich zrozumienie jest jednak nadal ograniczone do potrzeb kościoła.

Karl Veliky zaprosił nauczył ludzi z innych krajów, organizowane przez szkołę na dworze, gdzie poezji, retoryki, astronomii i studiował dialektykę szlachty.

Karolińska ożywienie zakończyła się wraz ze śmiercią króla, ale służył jako bodziec do dalszego rozwoju kultury europejskiej.

Siedem sztuk wyzwolonych w średniowieczu, jak w starożytności, były w centrum edukacji. Uważali jednak, tylko w wąskich ramach praktycznego zastosowania dla potrzeb kościoła chrześcijańskiego.