Analiza i podsumowanie "Co zrobić?" (Chernyszevsky NG)

Po raz pierwszy w Genewie opublikowana została książka autorstwa najsłynniejszej twórczości Chernyszevsky – powieści Co nowego? Inicjatorami wydania książki byli rosyjscy emigranci, w Rosji powieść została zakazana przez cenzurę. W 1863 r. Praca nadal miała czas na publikację w czasopiśmie Sovremennik, ale te numery, w których były drukowane odrębne rozdziały, zostały wkrótce zakazane. Młodość Chernyszewskiego w tamtych czasach przechodziła sobie nawzajem przez usta, a sama powieść – w rękopisach, więc praca wywarła na nich nieusuwalne wrażenie.

Czy można coś zrobić?

Autor pisał swoją rewelacyjną powieść zimą 1862-1863, znajdując się w lochach twierdzy Piotra i Pawła. Terminy pisania to 14 grudnia – 4 kwietnia. Od stycznia 1863 roku odrębne rozdziały cenzorów rękopisów zaczęły działać, ale widząc w fabule tylko linię miłosną, pozwalają powieść drukować. Wkrótce głęboki sens pracy dociera do urzędników carskiej Rosji, cenzor zostaje zwolniony, ale to się zdarzyło – rzadki koło młodzieży z tych lat nie omówił krótkiej treści "Co robić?". Chernyszewski ze swymi pracami chciał nie tylko mówić Rosjanom o "nowych ludziach", ale także powodować w nich pragnienie naśladowania ich. Jego odważne wezwania wyrażały się w sercach wielu współczesnych autorów.

Młodzieniec pod koniec XIX w. Pomysł Chernyszewskiego stał się swego rodzaju programem własnego życia. Opowieści o wielu szlachetnych czynach z tamtych lat zaczęły pojawiać się tak często, że przez chwilę stali się niemal codzienną codziennością życia codziennego. Wielu nagle zdało sobie sprawę, że są zdolne do działania.

Dostępność pytania i jasna odpowiedź na to pytanie

Główną ideą pracy, i to jest dwukrotnie rewolucyjny charakter, jest wolność jednostki, niezależnie od płci. Dlatego główną bohaterką powieści jest kobieta, ponieważ w owym czasie prymat kobiet nie wykraczał poza granice swojego salonu. Patrząc wstecz na życie matki i bliskich znajomych, Vera Pavlovna wcześnie zdaje sobie sprawę z absolutnego błędu bezczynności i decyduje, że w sercu jej życia będzie działać: uczciwy, użyteczny, dając możliwość życia godnego. Stąd moralność – wolność jednostki pochodzi z wolności do robienia rzeczy, które odpowiadają zarówno myśli, jak i możliwości. Właśnie to Chernyshevsky próbował wyrazić w życiu Vera Pavlovna. "Co zrobić?" W rozdziałach przyciąga czytelników kolorowy obraz stopniowej konstrukcji "prawdziwego życia". Tutaj Vera Pavlovna opuszcza matkę i decyduje się otworzyć własną działalność, zdaje sobie sprawę, że tylko równość wszystkich członków jej artelu będzie zgodna z jej ideałami wolności, że jej absolutne szczęście z Kirsanowem zależy od osobistego szczęścia Lopukawa. Wolność osoby łączy się z wysokimi zasadami moralności – to jest całość Czernyszewskiego.

Charakterystyka osobowości autora poprzez jego postacie

Pisarze, czytelnicy, a także wszechwiedzący krytycy uważają, że bohaterami dzieła są literackie kopie twórców. Nawet jeśli nie dokładne kopie, a więc bardzo blisko ducha autora. Opowieść o powieści "Co zrobić?" Pochodzi od pierwszej osoby, a autor ma charakter aktorski. Wkracza w rozmowę z innymi bohaterami, nawet dyskutuje z nimi i, podobnie jak "voice-over", wyjaśnia bohaterom i czytelnikom wiele niezrozumiałych momentów dla nich.

Jednocześnie autor poddaje czytelnikowi wątpliwości co do jego umiejętności pisania, mówi, że "nawet nie mówi płynnie", a na pewno nie jest to spadek "artystycznego talentu". Ale dla czytelnika jego wątpliwości są niejednoznaczne, odrzuca także powieść, którą sam Chernyszewski stworzył: "Co mam robić?". Vera Pavlovna i inne postacie są tak dokładnie i wszechstronnie wypisane, obdarzone tak unikatowymi indywidualnymi cechami, że autor, który nie ma prawdziwego talentu, byłby niezdolny do tworzenia.

Nowy, ale tak inny

Bohaterowie Czernyszevsky, to pozytywne "nowych ludzi", według autora, z kategorii nierealne, nieistniejące, w jednym czasie powinny same w sobie wejść w nasze życie. Wchodzić, rozpłynąć się w tłumie zwykłych ludzi, naciskać, odbudować kogoś, przekonać kogoś, przekonać innych – wypchnąć ich z ogólnej masy, uwalniając je ze społeczeństwa, jak pole ze trawki chwastów. Artystyczna utopia, którą Chernyszewski wyraźnie zrozumiał i próbował zdefiniować poprzez imię: "Co mam robić?". Specjalna osoba, Z głębokim przekonaniem potrafi radykalnie zmienić świat wokół niego, ale jak to zrobić, musi sam ustalić.

Chernyszewski stworzył swoją powieść w opozycji do "Ojców i dzieci" Turgieniewa, "jego nowi ludzie" wcale nie są cynicznymi i irytującymi nihilistami Bazarowem. Cardinality tych obrazów w realizacji ich głównych zadań: bohater Turgieniewa chciał wokół niego wszystkiego, co przeszło przez "miejsce do wyczyszczenia", to jest zniszczenie, podczas gdy bohaterowie Chernyszevina próbowali zbudować coś więcej, aby stworzyć przed ich zniszczeniem.

Powstanie "nowego człowieka" w połowie XIX wieku

Te dwa dzieła wielkich rosyjskich pisarzy stały się dla czytelników i literackiej wspólnoty drugiej połowy XIX wieku rodzajem latarni – promieniami światła w ciemnym królestwie. Zarówno Chernyszewski, jak i Turgieniew głośno stwierdzili o istnieniu "nowego człowieka", jego potrzebie utworzenia specjalnego nastroju społeczeństwa, które może spowodować kardynalne zmiany w kraju.

Jeśli przeanalizujemy i prześledzimy podsumowanie "Co zrobić?" Chernyszevsky w płaszczyźnie rewolucyjnych idei, które głęboko wpłynęły na umysły pewnej części populacji tamtych lat, wiele alegorycznych cech pracy stanie się łatwą do wyjaśnienia. Obraz "oblubienicy jej narzeczonych", widziany przez Vera Pavlovna w swoim drugim śnie, jest niczym innym jak "rewolucją" – jest to wniosek wyciągnięty przez pisarzy, którzy żyli w różnych latach, którzy studiowali i przeanalizowali powieść ze wszystkich stron. Inne obrazy, których powieść jest opowieścią, są alegoryczne, niezależnie od tego, czy są animowane, czy nie.

Trochę o teorii rozsądnego egoizmu

Pragnienie zmiany nie tylko dla siebie, nie tylko dla ich bliskich, ale dla wszystkich innych, przebiega przez całą powieść z czerwoną nicią. Jest to zupełnie odmienne od teorii wyliczania własnego zainteresowania, które ujawnia Turgieniew w Ojcach i Dziecich. Pod wieloma względami, ze swoim kolegą piórem, Chernyshevsky zgadza się, wierząc, że każda osoba może nie tylko rozsądnie obliczyć i wyznaczyć własną drogę do własnego szczęścia. Ale jednocześnie mówi, że można cieszyć się nią tylko w otoczeniu takich szczęśliwych ludzi. Jest to fundamentalna różnica między tematami dwóch powieści: bohaterowie Chernyszewskiego są zamożni dla wszystkich, Turgieniew Bazarow tworzy własne szczęście, nie patrząc na innych. Im bliżej Chernyszewski jest nam przez swoją powieść.

"Co mam zrobić?", Analiza, którą podajemy w naszym przeglądzie, w końcu jest znacznie bliższa czytelnikowi "ojców i dzieci" Turgieniewa.

Krótko o fabule

Jak czytelnik mógł już stwierdzić, nie biorąc powieści Chernyszewina, głównym bohaterem pracy jest Vera Pavlovna. Przez swoje życie formacja jej osobowości, jej relacje z innymi, w tym mężczyźni, ujawnia główną ideę autora o jego powieści. Krótkie podsumowanie "Co zrobić?" Chernyszewski bez Listy charakterystyk głównych bohaterów i szczegóły ich życia mogą być przekazywane w kilku zdaniach.

Vera Rozalskaya (która też jest Vera Pavlovna) mieszka w dość przystojnej rodzinie, ale wszystko w jej domu budzą w niej obrzydzenie: matka z jej wątpliwymi zajęciami i znajomymi, którzy myślą to samo, ale którzy mówią i robią coś zupełnie innego. Decydując się zostawić rodziców, nasza bohaterka próbuje znaleźć pracę, ale tylko fikcyjne małżeństwo z jej bliską duchem do Dmitrija Lopukowa daje dziewczynie, że wolność i styl życia marzy o niej. Vera Pavlovna tworzy warsztat do szycia z jednakowymi prawami do zarobienia wszystkich szwaczy, co jest dosyć postępowe w tym czasie. Nawet jej nagła miłość do bliskiego przyjaciela męża Aleksandra Kirsanowowa, w którym była przekonana, spotykając się z Kirsanowem dla chorych Lopukowa, nie pozbawia jej poczucia i szlachetności: nie opuszcza męża, nie opuszcza warsztatu. Widząc wzajemną miłość żony i bliskiego przyjaciela, Lopukow, przeprowadzając samobójstwo, uwalnia Vera Pavlovna z jakichkolwiek zobowiązań wobec niego. Vera Pavlovna i Kirsanov wychodzą za mąż i są z tego bardzo zadowoleni, a kilka lat później Lopukhov pojawia się ponownie w swoim życiu. Ale tylko pod inną nazwą i nową żoną. Obie rodziny osiedlają się w okolicy, spędzają sporo czasu razem i są zupełnie zadowoleni z okoliczności, które rozwinęły się w ten sposób.

Czy jest określenie świadomości?

Powstanie osobowości Vera Pavlovna jest dalekie od prawidłowości cech charakterystycznych dla jej rówieśników, którzy dorastali i wychowywali się w podobnych warunkach. Pomimo młodości, braku doświadczenia i związku, bohaterka wyraźnie wie, czego chce w życiu. Nie chodzi o to, aby poślubiła z powodzeniem i stała się zwykłą matką rodziny, zwłaszcza że w wieku 14 lat dziewczyna poznała i rozumiała wiele rzeczy. Ona pięknie szyła i podarowała całą rodzinę ubrania, w wieku 16 lat zaczął zarabiać, dając prywatne lekcje gry na fortepianie. Pragnienie małżeństwa jej matki spotyka się z zdecydowaną odmową i tworzy własną firmę – warsztat szycia. Na złamanych stereotypach, o odważnych czynach o silnym charakterze, o pracy "Co robić?". Chernyszevsky na swój sposób daje wyjaśnienie ustalonej deklaracji, że świadomość determinuje istnienie osoby. Definiuje, ale tylko wtedy, gdy decyduje – albo wybierając ścieżkę wybraną przez niego, albo znajdzie własne. Vera Pavlovna wyszła z drogi, przygotowana dla niej przez matkę i środowisko, w którym żyła, i stworzyła swój własny sposób.

Między sferami marzeń a rzeczywistością

Określenie ścieżki nie oznacza jej odnalezienia i śledzenia. Między snem a ich ucieleśnieniem w rzeczywistości leży ogromna otchłań. Ktoś nie waży się przeskoczyć, ale ktoś gromadzi całą swoją wolę w pięść i podejmuje decydujący krok. W ten sposób Chernyshevsky "Co robić?" Odpowiada poruszony problem w jego powieści. Analizę etapów powstawania osobowości Vera Pavlovna wykonuje sam autor, a nie czytelnik. Prowadzi ją poprzez uosobienie bohaterki swoich marzeń o swojej własnej wolności do rzeczywistości poprzez aktywną pracę. Niech ten trudny, ale bezpośredni i całkiem sprawny sposób. I według niego Chernyszewski nie tylko kieruje swoją bohaterką, ale także pozwala jej osiągnąć to, czego chce, dając czytelnikowi do zrozumienia, że tylko działalność może osiągnąć wyznaczony cel. Niestety, autor podkreśla, że nie każdy wybiera ten sposób. Nie wszyscy.

Odbicie rzeczywistości poprzez marzenia

W dość nietypowej formie pisał swoją powieść "Co robić?" Chernyszevsky. Dreams of Faith – są cztery z nich w powieści – ujawniają głębię i oryginalność tych myśli, które powodują w niej rzeczywiste wydarzenia. W swoim pierwszym śnie, widziała, jak się uwolniła od piwnicy. Jest to symbolizm wyjścia z domu, gdzie została przeznaczona na niedopuszczalny los jej. Dzięki pomysłowi uwolnienia takich dziewczynek, Vera Pavlovna tworzy własne warsztaty, w których każdy krawcowiec uzyskuje równy udział w jej całkowitych dochodach.

Drugie i trzecie sny są wyjaśniane czytelnikowi poprzez prawdziwe i fantastyczne błoto, czyta się dziennik Verochkina (który nigdy nie prowadziła), jakie myśli o istnieniu różnych ludzi pojmują bohaterkę w różnych okresach swojego życia, co myśli o swoim drugim małżeństwie io Konieczność tego małżeństwa. Wyjaśnienie poprzez marzenia – wygodna forma prezentacji pracy, która wybrała Chernyszewski. "Co mam zrobić?" – treść powieści , odzwierciedlona Przez marzenia, postacie Główni bohaterowie snów – godny przykład zastosowania Chernyszewskiego w tym nowym kształcie.

Ideały jasnej przyszłości lub Czwarte marzenie o Vera Pavlovna

Jeśli pierwsze trzy marzenia bohaterki odzwierciedlały jej stosunek do osiągniętych faktów, to jej czwarte marzenie to sen o przyszłości. Wystarczy przypomnieć sobie o tym szczegółowo. Więc Vera Pavlovna marzy zupełnie inny świat, nieprawdopodobny i piękny. Widzi dużo szczęśliwych ludzi mieszkających w cudownym domu: luksusowym, przestronnym, otoczonym niesamowitymi widokami, ozdobionym bijąc fontanny. W nim nikt nie czuje się pozbawiony, w ogóle – jednej wspólnej radości, jednym wspólnym dobrobytu, są w niej równe.

Takie są marzenia o Wierze Pawłownej, Chernyszewski chciałby zobaczyć rzeczywistość ("Co robić?"). Marzenia, jak pamiętamy, o wzajemnych powiązaniach rzeczywistości i świata marzeń, ujawniają nie tyle duchowy świat bohaterki, ale autora powieści. I jego pełna świadomość niemożliwości stworzenia takiej rzeczywistości, utopii, której nie da się zrealizować, ale dla której trzeba żyć i pracować. Jest to również czwarty sen Vera Pavlovna.

Utopia i jego przewidywalny finał

Jak wiadomo, jego główna twórczość – powieść "Co robić?" – pisał w więzieniu Nikołaj Czernyszewski. Pozbawiony rodziny, społeczeństwa, wolności, widzieć w rzeczywistości w lochach zupełnie nowy sposób, marzy o innej rzeczywistości, pisarz stwierdził to na papierze, nie wierząc w jego realizację. Fakt, że "nowi ludzie" mogą zmienić świat, w tym Chernyszewski nie wątpił. Ale fakt, że pod siłą okoliczności nie wszyscy będą stać, a nie każdy będzie warty lepszego życia – to również zrozumiał.

Jaki jest koniec powieści? Sielankowe współistnienie dwóch rodzin bliskich duchem: Kirsanowom i Łopukowom – Beaumontowi. Mały świat stworzony przez aktywnych, pełnych szlachetnych myśli i działań ludzi. Czy jest wielu wokół takich szczęśliwych społeczności? Nie! Czy to nie jest odpowiedź na marzenia Czernyszewskiego o przyszłości? Kto chce stworzyć własny szczęśliwy i szczęśliwy świat, on je stworzy, kto nie chce – pójdzie z prądem.