Lekkie wiersze Puszkina. Łatwo zapamiętane wersety Aleksandra Puszkina

Aleksander Siergiejowicz Puszkin, bez wątpienia, jest najsłynniejszym poetą w przestrzeni poradzieckiej. Z jego pracami natkniemy się na wczesne dzieciństwo. Łatwo zapamiętane wersety Puszkina niemal wszyscy recytowali, stojąc na krześle. W szkole nauczyliśmy się długich fragmentów wierszy. Jako dorośli świadomie wracamy do jego pracy, ciesząc się opisem upadku i czerpiąc inspirację z jego tekstów miłosnych.

Zjawisko poezji Puszkina

Aleksander Siergiejowicz był i pozostaje słońcem poezji rosyjskiej. Jego wiersze są rewolucją poezji rosyjskiej. W miejsce ozdobnej, o złożonej sylabie, przyszły lekkie wiersze Puszkina. Zmienił sylabę na bardziej zrozumiałe. Poezja Aleksandra Sergiewicza jest elegancka, niemal nieważna.

Jego obrazy są dostępne nawet dla osób nie znających sztuki. Znaczenie, jakie autor chce przekazać czytelnikowi, nie musi być poszukiwane pod stertą fraz i złożonych metafor.

Współcześni nie tylko pochwalił poeta, ale często hayaliali do takiej niezwykłej prezentacji dzieł. Jednak czas umieścić wszystko na swoim miejscu. A dziś wiersze Puszkina, które są łatwe do nauczenia, wiele z nas prowadzi przez całe życie.

Wiersze o miłości

Puszkina był bardzo uprzejmy, emocjonalny, a zarazem wrażliwy człowiek. Jego doświadczenia miłosne wyrażał w serdecznych tekstach. Głębokie myśli i uczucia przenikały jego twórczość.

Aleksander Siergiejowicz śpiewa kobietę – jej piękno, tkliwość, pasję, zmienność, wierność. Pushkin podnosi miłość do rangi idealnego, wzniosłego uczucia. Opisuje nie tylko miłość i pasję, ale także miłość dojrzałą, spokojną, mądrą od lat. Uczucia wobec kobiety są siłą napędową w jego pracach. Na skrzydłach miłości odwiedza Muse i tworzy najlepsze prace.

Czy chcesz pokonać duszę serca przenikającymi wersami i nie masz talentu poetyckiego? Zapoznaj się z dziedzictwem klasycznego. Łatwe wiersze Puszkina są szybko zapamiętane. Poezja miłosna Aleksandra Siergiejewicza jest przenikliwa i głęboka. To tylko takie dzieła jak "Pamiętam cudowną chwilę …", " Jesteś bez serca …", "Miłość jest jedna – zabawa życia jest zimna …", "Wybacz mi …".

Poezja dla dzieci

Alexander Sergeevich nie ma dzieł napisanych specjalnie dla dzieci. Łatwe wersety Puszkina są jednak szybko pojmowane przez młodych czytelników, dosłownie w locie. Począwszy od wprowadzenia dzieci do sztuki można czynić z bajków w wierszach – "Opowieść o Złotym Koguciku", "Opowieść o cara Saltanie", "Opowieść o rybaku i rybach".

Wiersze Puszkina pomogą rozwinąć zdolności twórcze dziecka . Przyklejając okruchy do wielkich prac tworzymy smak estetyczny, poczucie piękna, rozwijamy mowę i zaszczepiamy wartości kulturowe.

"Wieczór zimowy" to najprostszy poem wierszy w Pushkin. Jego obrazy są tak pisane, że dzieci reprodukują obrazy, które pamiętały.

O jesieni

Wiadomo, że poeta lubił się jesienią, czerpał inspirację z żółto-czerwonych krajobrazów. Umierająca natura prowadzi do smutnych myśli. Lekkie wiersze Puszkina przekazują jego smutny nastrój.

Jego miłość do tego czasu roku, Alexander Sergeyevich umiejętnie i przekonująco przekazuje czytelnikowi. Wydaje się, że Puszkina kocha jesienią za nieuchwytne piękno, które przechodzi tak szybko. Krajobraz poza oknem zmienia się każdego dnia, dosłownie przed nami. Uroda ucieka – wkrótce będzie ciężka, monochromatyczna zima.

Emotionalny opis nieopisanego piękna jesiennej linii po linii składa się z genialnych wierszy: "Niewyraźny czas, oczy uroku!", "Niebo odetchnęło jesienią …", "Jesienny poranek".

O naturze

Każdy rośnie otoczony naturą. W miarę upływu czasu usuwa się ostrość widzenia krajobrazu. Piękno wokół staje się po prostu niepozornym dekoracjami, na których odbywają się wydarzenia z naszego życia. Poezja Aleksandra Sieriewicza o naturze wydaje się dla nas odkryć ten cudowny świat kolorów i odcieni, zapachów i krajobrazów.

Wiersze Puszkina, które są łatwe do nauczenia, są takie ze względu na obrazy. Kiedy czytasz wiersze poetyckie o naturze, masz wrażenie, że to nie słowa przed tobą, ale jasny film, którego działanie rozwija się tuż przed oczami.

Piękno natury jest zjawiskiem wiecznym. Puszkina lubi krajobrazy swojego rodzinnego i rozległego kraju. Opisuje zarówno bezkresne stepy, jak i niezauważone góry, a także łaskę krajobrazu miejskiego, a zamieszki w wiosce.

Zmiana pór roku jest podobna do zmiennego nastroju młodego piękna. Jest zimno i nieprzystępne, potem smutne i płaczące, znowu pełne siły i śmieje się jak wiosenny potok na wiosnę, jest gorące i nieprzejednane. Nie kochaj jej, nie możesz jej podziwiać. I to dowodzi poezja Puszkina: "Wiosna, wiosna, czas miłości …", "Zimne wiatry dmuchają …", "październik przyszedł już …".

Dzieło Aleksandra Sergiewicza jest klasycznym przykładem stylu realistycznego . Język poety jest tak dokładny, zwięzły, logicznie doskonały, co jest zrozumiałe nawet dla współczesności, choć minęło 200 lat. Lekkie wiersze Puszkina pozostawiają po przeczytaniu poczucia radości życia z nutą cichego smutku. Geniusz Aleksandra Siergiejewicza nigdy nie zniknie.