Sztuka erotyczna: Symphony of nagich ciał w farbach i płócien

Malarstwo – historia i kultura pojedynczego narodu i ludzkości jako całości, został schwytany w ołówek i farby na płótnie i papierze ścianach pałaców i świątyń. Sztuka jest długa, a więc poprzez ciemnych wiekach zachowanych obrazów i Leonardo Velasquez, Rubensa i Botticelli, Giorgione i Goya, i wielu innych wielkich mistrzów, którzy byli w stanie przejść przez niesamowite piękno i wdzięk kobiecych krzywych ciała podniesiony duch jest w porządku – wyzwolenia i wewnętrznej wolności.

Erotyka w sztuce europejskiej

obraz erotyczny jak samo istnienie stałej bardziej w sztuce starożytnych Greków i Rzymian. Jeśli pamiętacie starożytne amfory, obrazy, które zdobiły je przedstawiają sceny rodzajowe lub grupa poszczególnych postaci – bohaterów legend i mitów, nagich i nie ukrywać swoje niegrzeczne części ciała. Istniał w momencie kult ciała ludzkiego dozwolonym do reprezentowania go swobodnie rzeźb, obrazów i przedmiotów codziennego życia i luksusu. Sztuka erotyczna był wyjątkiem. Jednakże, tworząc swoje dzieła dawnych malarzy i rzeźbiarzy do głosu nie seksualność swoich modeli, i starał się pokazać harmonię proporcji, proporcjonalność części ciała: dobrze rozwinięta muskulatury potężne torsy, silnych nogach mężczyzn. Takie, na przykład, obraz Heraklesa, Jason, Perseusza, rzymskich i greckich bogów. Były mężczyźni wojownicy, wojownicy, bohaterowie, i to jest rzeczywistość podkreślił artystów starożytnego świata. A fakt, że ich modele są nagie, uznano za całkowicie normalne. Piękno ciała nie widzi niczego wstydzić, aby podziwiać to było naturalne i nie wstydliwe.

obrazy i rzeźby erotyczne, której przedmiotem była kobieta zdjęcie też przyszedł w tej kategorii. Ponadto, bardzo sexy, erotyczne kultów obrzędy, popełniane w świątyni Wenus, Dionizosa i tym podobne, też były częścią dawnej kultury i nie mogą być postrzegane jako coś niemoralnego, niemoralne, zakazane. Nic dziwnego, że starożytni razy nazwał dzieciństwo ludzkości. Ludzie nie są otwarci man-made ramy „cywilizacji”, w ich naturalnych formach, blisko natury, tak wielka, w gniewie i miłości.

Wraz z pojawieniem się i rozprzestrzenianiem się chrześcijaństwa w Europie podejście i nastawienie do sztuki całkowicie zmieniony. Jest coraz bardziej tracąc blaszek płeć staje bezpłciowy w tym sensie, że artysta jest zabronione podkreślać w swoich obrazach męskim i żeńskim. Sztuka erotyczna idzie na długim wygnaniu. Ale to nie znaczy, że wielcy mistrzowie pędzla i płótna nie angażować się w kobiety i miłości. Pomimo wszystkich zakazów i surowości kary, wyciąga Caetano Alba Goya w postaci nagiego mahi. Nie mniej śmiało robić innych twórców, aby utrwalić nagi uroki nieznanych akty.

Nawiasem mówiąc, stopniowo rysunek w sztuce europejskiej nabiera tempa ten trend: w obrazach nagi coraz bardziej sprzyjają żeńską bohaterkę. Śpią, rozparty w ospały pozach, podziwiając swoje odbicie w lustrze, odpoczynku po kąpieli, siedzący na brzegu jeziora. Oni są wyrzucane na okładkach świetlnych, podkreślając obrazów seksualnych, które pobudzają wyobraźnię, lub całe ciało jest reprezentowany przez Ferrisa. Ale to, co jest ważne! Którykolwiek sposób autor przedstawił ani jego charakter, nadal na pierwszym miejscu znajduje się zasada estetyczna podziwiając formy, kolor, światło i cień, ogólne wrażenie, które produkuje malowane na płótnie kobiety.

Renaissance stała się bazą dla nowej, silnej fali wszystkich rodzajów i gatunków sztuki w ogóle, a zwłaszcza malarstwa. Artystka ma więcej swobody i możliwości wyrażania siebie, a najlepszym pościel z kobiecych obrazów – owoc ich pracy i umiejętności. Pamiętaj oszałamiająco kobiece podane z łabędziem Zeus da Vinci, delikatne, drżące Wenus Botticelli, właśnie wydany z morskiej piany lub Wenus z Cupid Bush … Można wyliczać długo. Najważniejsze jest to, że na przełomie renesansu i 18 zawsze, i dalej w erotycznych floresy sztuki, a do dnia dzisiejszego wspaniałe kreacje gatunku podziwiać i dotykać nas głęboko.

Wschód – bardzo cienki

Obrazy w stylu „nagich” nie są charakterystyczne dla sztuki europejskiej, ale sztuką ludów Wschodu i Azji. Wystarczy przypomnieć, że pierwsze „ABC” seksu ze szczegółowymi zdjęcia, ilustracje stworzył hinduistów, a stało się to na długo przed nami. Indie, Japonia, Chiny, jako kraj o starożytnych, wysoko rozwiniętych cywilizacji, nie mógł zignorować tę samą sztukę w jej najważniejszym aspektem ludzkiego życia.

Na przykład, japońska sztuka erotyczna była reprezentowana w większości rycin i bardzo kierunek nazywa „zdjęcia wiosny”. Szczególnie popularny był w okresie od 17 do początku 20 wieku i miał swoją specyfikę i specyfikę. Na przykład, postacie przedstawiane w ubraniach, a nawet kapelusze, a nacisk położono na narządach płciowych, które były jeszcze bardziej przesadzone. Ale cała uwaga autora i publiczność koncentruje się na ogólnej kolorystyki obrazu, w połączeniu barw, tonów, odcieni soczystości dynamicznej kompozycji.

Nowoczesna japońska sztuka erotyczna – hentai – jest to rodzaj kontynuacji Shunga. Nawiasem mówiąc, jeśli porównać do Japonii z Chin, jest erotyczny chiński obraz w stylu zdjęć „nagich” lokalnych artystów i stała rodziców z tych „obrazów wiosny”, który uwielbiony Hisikava Moronobu, Yanagawa Shigenobu i innych japońskich artystów. Jeśli chodzi o Chiny, Ming uważane rozkwitu erotyzmu w malarstwie, grafice, rzeźbie. A najbardziej śmiałe i utalentowane kreacje Lamochzhilyuya rozpatrywane.

wniosek

Intonowanie pięknem ludzkiego ciała nie ma nic nagannego, podłe, brudne, wulgarne. I spojrzeć na zdjęcia z dawnych i współczesnych mistrzów powinny być z tych stanowisk: nie vozhdeleya bez delektując szczegóły anatomiczne i podziwiania i podziwu. Jest to pogląd odróżnia człowiek subtelny, cywilizowany, kulturalny od prymitywnego dzikusa.