Wanny wodorosiarczanowe. Wskazania i przeciwwskazania

Najbardziej skuteczną metodą balneoterapii są kąpiele siarkowodoru. Wskazania do ich stosowania są bardzo zróżnicowane. Sól siarczku (lub siarczek) kąpiele są szeroko stosowane w kompleksowej terapii pacjentów cierpiących na różne dolegliwości.

Wpływ tego leczenia na ciało pacjenta wynika z kilku czynników. Po pierwsze, ciśnienie hydrostatyczne i temperatura wody mają korzystny wpływ na pacjenta. Po drugie, siarkowodór przenika do skóry i krwi. Ten cenny naturalny element podrażnia nerwy na zakończeniach włókien nerwowych, co pozwala zmaksymalizować pracę wszystkich narządów i układów ludzkiego ciała.

Przyjmowanie siarczków wodorowych może poprawić krążenie wieńcowe, zmniejszyć ciśnienie krwi, poprawić oporność obwodową mięśnia sercowego i stan układu nerwowego. Pod wpływem kąpieli wodorosiarczkowych tworzone są biologicznie aktywne elementy, które sprzyja rozszerzaniu małych kapilar i poprawiają procesy metaboliczne w organizmie. Jednocześnie przyspiesza się przepływ krwi i zmniejsza się ogniska procesów zapalnych, co zmniejsza bolesne odczucia i zwiększa funkcjonowanie motoryczne stawów.

Zaleca się również kąpiele wodorowęglanowe, wskazania do stosowania różnych chorób zarówno centralnego, jak i obwodowego układu nerwowego, w obecności procesów zapalnych w aparacie lokomotorowym, w patologii skóry oraz w leczeniu dolegliwości o charakterze urologicznym i ginekologicznym. Zalecane procedury dotyczące nadciśnienia tętniczego i cukrzycy. Skuteczne przyjmowanie kąpieli siarczkowych w celu pozbycia się cukrzycy, różnych chorób stawów i kręgosłupa.

W warunkach żylaków i pouromotwórczych zaleca się także kąpiele siarkowodorowe. Wskazania do ich stosowania są również przypadki chorób promieniotwórczych. Często te procedury terapeutyczne służą do normalizacji metabolizmu białka, tłuszczu i tłuszczu. W kąpieli wodorosiarczanowej, wskazania do których należą patologie układu endokrynnego, przyczyniają się do wzmocnienia funkcji tarczycy.

Przy przepisywaniu zabiegów leczniczych należy wziąć pod uwagę, że przeciwwskazania dotyczą kąpieli siarkowodorowych. Nie zaleca się ich stosowania w leczeniu zaburzeń rytmu serca i niedokrwienia, którym towarzyszą ataki dusznicy bolesnej. Nie zaleca się kąpieli zawierających siarkowodór, pacjentów cierpiących na reumatyzm i chorych na serce. Lista przeciwwskazań obejmuje choroby wątroby i nerek, patologie onkologiczne i psychologiczne. Nie wyznacza kąpieli wodorosiarczkowych w obecności wrzodów dwunastkowych i żołądka, gruźlicy, niedociśnienia, a także dolegliwości układu oddechowego. Zabronione jest stosowanie tych procedur w przypadku ciężkiej niedoczynności tarczycy oraz nadczynności tarczycy, jak również u pacjentów z astmą oskrzelową.

W leczeniu wód o małej zawartości wolnego siarczku siarkowego stwierdzono ich zastosowanie do spożycia. Mogą zmniejszyć wydzielanie żołądka i wywołać efekt choleretyczny i przeczyszczający. Połykanie wód niskoemidowych jest wskazane w zmianach w wątrobie. Są również skuteczne w zatruciu ciała metalami ciężkimi. Wody lecznicze o niskiej zawartości siarczku wodoru działają jako przeciwutleniacze. Powodują także cholerne i moczopędne działanie na ciało pacjenta.