Stagnacja nie jest kryzysem gospodarczym

Gospodarka jest dynamicznie rozwijającą się sferą ludzkiego życia. Może to zarówno postępować, jak i pogarszać, poza tym wszystko, stagnacja jest możliwa. Sytuację, wraz z stagnacją, określa się jako stagnację.

Tym samym okazuje się, że stagnacja to sytuacja gospodarcza charakteryzująca się niską dynamiką wzrostu PKB i stały wzrost stopy bezrobocia. Również w tym okresie dobrobyt całej populacji maleje.

Mówiąc o tym, co stagnacja, należy zwrócić szczególną uwagę na strukturę gospodarki. Nie podlega ona zmianom, szczególnie wpływa na postęp naukowy i technologiczny. Rzecz w tym, że sytuacja ekonomiczna jest tak bezbronna, że nie może przyjąć żadnych innowacji. Stagnacja gospodarki, w której obserwuje się wysoką inflację, nazywa się stagflacją.

Aby zrozumieć, jaka jest stagnacja w danej sytuacji, konieczne jest śledzenie dynamiki zmian PKB w ciągu kilku lat. A jeśli jest to wartość w przedziale od 2 do 3 procent, możemy spokojnie mówić o nadchodzącej stagnacji. Nadal chcę zauważyć, że istnieją wyjątki od tej sytuacji, ponieważ sytuacja ekonomiczna jest niejednorodna i wielowymiarowa.

Często ludzie wierzą, że stagnacja jest taka sama jak kryzys gospodarczy. Ta opinia jest błędna i aby to udowodnić, należy zauważyć, że w warunkach kryzysu gospodarczego PKB podlega niezwykle ostrym skurczom, a stagnacja to okres, w którym PKB po prostu nie rośnie ani nie rośnie, ale tylko marginalnie.

Stagnacja gospodarcza związana jest głównie z nazwiskiem amerykańskiego ekonomisty Alvina Hansena. To dzięki niemu 1930 r. Doprowadziło do życia gospodarczego, takiego jak stagnacja, co w języku rosyjskim oznacza stagnację wieku. Ta innowacja wiąże się z prawdziwą stagnacją w gospodarce USA. Aby rozwiązać ten problem, podjęto decyzję o zwiększeniu wydatków państwa i doprowadzeniu do deficytu w budżecie państwa. Ta strategia się sprawdziła, a sytuacja gospodarcza znów sięgnęła do sedna sprawy. Stagnacja gospodarki nie przeszła przez ZSRR i stała się związana z okresem pełnienia władzy przez Leonida Breżniewa. Stagnacja w ZSRR charakteryzowała się wzrostem inflacji od 2,5 do 3 procent.

W oparciu o wcześniej zbadane sytuacje okazuje się, że stagnacja jest długoterminową sytuacją, która wynika z wydatków na wszystkie tanie i łatwo dostępne zasoby, które przyczyniają się do dalszego wzrostu dobrobytu gospodarczego . Istnieje opinia naukowa, że stagnacja może dotyczyć całego świata i jednocześnie obejmować wszystkie kraje. W takim przypadku Tyler Cowen przedstawił koncepcję "Wielkiej Stagnacji". Taka sytuacja będzie niszczycielska dla gospodarki światowej iw związku z tym konieczne jest zrobienie wszystkiego, aby temu zapobiec. W tym celu konieczne jest utrzymanie na właściwym poziomie wskaźników, które mają wpływ na to. W ten sposób ludzie będą szczęśliwi, a państwo nie będzie bolało w rozwiązywaniu złożonych problemów gospodarczych.