Bipolarny tranzystor jest głównym urządzeniem wzmacniającym sygnały elektryczne

W rozwoju zarówno krajowej, jak i globalnej elektrotechniki i elektroniki kluczową rolę odegrał półprzewodnikowy, np. Dwubiegunowy tranzystor.

Tranzystor dwubiegunowy jest urządzeniem, które ma dwa połączone ze sobą węzły pn i jest oparte na materiałach półprzewodnikowych. Ten typ tranzystora ma trzy zaciski. Wzmacniające właściwości, jakie posiada dwubiegunowy tranzystor, wyjaśniono na podstawie wiedzy na temat wzbogacania i wyczerpywania płyt półprzewodnikowych za opłatą (odpowiednio przeprowadzane są procedury wtrysku i ekstrakcji), a także prawa elektromagnetyzmu.

Dzisiaj istnieją dwa główne typy tranzystorów dwubiegunowych, które różnią się w zależności od tego, w jaki sposób regiony o różnym przewodnictwie przemiennie przemieszczają się w próbce półprzewodnika: npn i pnp. Nie można wyróżnić zalet jednego typu nad drugim; Różnica między tymi typami tranzystorów polega jedynie na tym, jaka polaryzacja zewnętrznego źródła zasilania jest podłączona do jednego lub innego terminala urządzenia.

Tranzystor jest urządzeniem dwubiegunowym składającym się z trzech głównych elementów: kolektora, emitera i podstawy. Do każdego z elementów jest co do zasady podłączony jeden terminal.

Tranzystory dwubiegunowe są często klasyfikowane w zależności od mocy rozproszonej z kolektora. W tym parametrze urządzenia dzielone są na tranzystory o małej mocy (około 0,3 W), średnie (0,3 do 1,5 W) i duże (więcej niż 1,5 W). Inną zasadą klasyfikacji tranzystorów jest zakres częstotliwości roboczych. Przy tej zasadzie rozdzielania są wyodrębniane urządzenia o małej częstotliwości (do pięciu MHz), średnie częstotliwości (od 5 MHz do 35 MHz), wysokiej częstotliwości (od 35 MHz do 350 MHz) i tranzystory o ultra wysokiej częstotliwości (powyżej 350 MHz).

Każdy tranzystor dwubiegunowy jest oznaczony zgodnie z przyjętymi standardami stanowymi. Co do zasady, oznaczenie składa się z sześciu lub siedmiu symboli (liczb lub liter). Oznaczenie musi wskazywać rodzaj materiału, typ urządzenia, charakterystykę częstotliwości i moc urządzenia. Ponadto poprzez oznaczenie można określić typ i numer seryjny rozwoju urządzenia. Tak więc, wyznaczenie tranzystora jest paszportem instrumentu, który ujawnia wszystkie kluczowe cechy urządzenia.

Istnieją cztery główne tryby pracy tranzystora bipolarnego:

• Tryb aktywny, który otwiera przejście do nadajnika i zamyka przejście do kolektora;
• Odcięcie, w którym zarówno złącze (zarówno emiter, jak i kolektor) są zamknięte i nie przechodzą prądu w kierunku do przodu;
• Nasycenie – tryb przeciwny do wycięcia, przy którym otwarte są przejścia na kolektorze i nadajniku;
• Odwrócenie (tryb odwrotny) – faza, gdy złącze kolektora jest otwarte, a emiter jest przemieszczany w przeciwnym kierunku (nie przechodzi "bezpośredniego" prądu).

W zależności od tego, które elektrody (zaciski) tranzystora stają się powszechne w stopniach amplifikacji zarówno prądu wejściowego jak i wyjściowego, identyfikuje się trzy główne typy przełączania urządzenia do obwodu: tranzystor bipolarny ze wspólnym emiterem, kolektorem lub bazą. W zależności od rodzaju przełączania urządzeń w tej lub tej kaskadzie można wykorzystać różne zalety tranzystora.

Podsumowując, zauważamy, że obecnie tranzystory dwubiegunowe są powszechnie stosowane w elektrotechnice i elektronice analogowej. Urządzenia te są stosowane w różnych stopniach amplifikacji, bez nich nie byłoby możliwe utworzenie wzmacniacza operacyjnego – urządzenia, które umożliwiło przejście z układu analogowego na cyfrowe. Dlatego też dwubiegunowy tranzystor można uznać za jeden z podstawowych urządzeń półprzewodnikowych, które stanowiły podstawę dla rozwoju nowoczesnej techniki elektrycznej.