Wojskowa doktryna Federacji Rosyjskiej: główne postanowienia

Wojskowa doktryna Federacji Rosyjskiej jest głównym dokumentem politycznym i prawnym, w którym oficjalne poglądy państwa na zapewnienie i utrzymanie bezpieczeństwa wojskowo-politycznego i gospodarczego kraju są wyraźnie usystematyzowane, szczegółowo i ściśle ujęte. Pokazuje również sposoby osiągnięcia tych celów.

Wojskowa doktryna Federacji Rosyjskiej jest normatywną i organizacyjną i administracyjną podstawą reformy sił zbrojnych, planowanych rekonstrukcji technicznej i innych niezbędnych środków w celu utrzymania odpowiedniego poziomu zdolności bojowych rosyjskich sił zbrojnych.

W dwudziestym wieku samo pojęcie doktryny wojskowej uległo bardzo znacznym zmianom. Początkowo dokument ten miał charakter czysto wojskowy. Ale wraz ze zmianą sytuacji geopolitycznej na świecie wojskowa doktryna Federacji Rosyjskiej z samolotu czysto wojskowego znacznie się przeniosła do sfery politycznej. Ten dokument zawiera preambułę i trzy główne sekcje.

Preambuła daje charakterystykę i formalizuje samą koncepcję doktryny wojskowej i opisuje podstawę prawną dokumentu. Tutaj jest również wskazane, jak inne doktryny polityczne są skorelowane z tym dokumentem koncepcyjnym. Preambuła podkreśla również czysto defensywną orientację państwa rosyjskiego. W tym względzie doktryna wojskowa Federacji Rosyjskiej łączy w sobie stanowisko spójnego i niezmiennego zobowiązania do pokojowego współistnienia z zdecydowaną i zdecydowaną determinacją w celu ochrony interesów narodowych, co zagwarantuje bezpieczeństwo wojskowe, polityczne i gospodarcze kraju. Ramy prawne dokumentu to Konstytucja Federacji Rosyjskiej z różnymi regulacyjnymi aktami prawnymi i międzynarodowymi zobowiązaniami państwa.

Wprowadzenie w życie postanowień niniejszego dokumentu odbywa się za pośrednictwem jednolitej scentralizowanej administracji administracyjnej i wojskowej. Te same cele, zgodnie z doktryną, powinny służyć jako kompleksy środków politycznych, dyplomatycznych, społeczno-prawnych, gospodarczych, informacyjnych, wojskowych i innych. Innymi słowy, doktryna koncentruje się na fakcie, że osiągnięcie pełnego bezpieczeństwa kraju jest możliwe tylko dzięki harmonijnej pracy wszystkich instytucji państwa jako jednego organizmu.

Pierwsza część dokumentu poświęcona jest wojskowym podstawom politycznym. W szczególności wskazuje na podstawowe czynniki sytuacji militarno-politycznej na naszej planecie. Wojskowa doktryna Federacji Rosyjskiej zauważa zmniejszenie niebezpieczeństwa rozpoczęcia wielkoskalowego konfliktu zbrojnego, ale równocześnie intensyfikacji różnych przejawów ekstremizmu i separatyzmu na tle narodowym, etnicznym lub religijnym. Ponadto podkreślono wzrost liczby wojen lokalnych i cywilnych, konfliktów zbrojnych, pogłębienie konfrontacji informacji na świecie.

Druga sekcja dokumentu ujawnia kierunki militarno-strategiczne i fundamenty doktryny. Klasyfikuje również współczesne wojny i uzbrojone konfrontacje na dużą skalę, lokalną i regionalną. A także typy zastosowanych środków odstraszających. Szczególnie podkreślana jest stała tendencja do budowania regionalnego uzbrojenia, w tym masowego rażenia. Uważa się, że użycie rosyjskich sił zbrojnych do odparcia zewnętrznej agresji, wewnętrznych zagrożeń i powstrzymywania działań niezgodnych z konstytucją oraz rozwiązywania problemów w pełnym poszanowaniu norm Konstytucji. Główne formy wykorzystania rosyjskich sił zbrojnych, zgodnie z doktryną, to zwalczanie terroryzmu, utrzymywanie pokoju i działania strategiczne.

W trzecim i ostatnim rozdziale są oficjalnie ustalone podstawowe zasady o charakterze wojskowo-gospodarczym. Głównym celem ekonomicznej podaży sił zbrojnych jest zaspokojenie potrzeb i wymagań armii w zakresie zasobów materialnych i finansowych. Kierunek priorytetu jest pełnym i terminowym materialnym i finansowym wsparciem planowanej budowy obiektów wojskowych, szkoleniom bojowym i mobilizacyjnym żołnierzy, finansującym w pełni rozwój i ulepszanie nowych rodzajów broni, sprzętu specjalnego i innych.