Posiadłość Golitsyn: muzeum, park i kościół

W czasach carskiej Rosji rodziny szlacheckie miały ogromne posiadłości. Po rewolucji w 1917 i drugiej wojnie światowej niewielu z nich miało szczęście przetrwać. Własność Golitsynów jest jedną z posiadłości, która przetrwała najbardziej skomplikowane wydarzenia historyczne, została odrestaurowana, stała się muzeami i znalazła się pod ochroną Federalnego Programu Federacji Rosyjskiej. Wewnątrz dziedzińca znajdują się budynki gospodarcze z budynkami gospodarczymi, bydłem i horseyards, rzeźbami, parkiem, świątyniami …

Historia wyglądu dworu i jego nazwy

Pierwsza wzmianka o okolicy, która później mieściła się w posiadłości książąt Golitsyn, należy do XVII wieku. Należało do klasztoru Nikolo-Ugreshsky wraz z młynem. Później, w 1702 roku, został przekazany Georgy Stroganov, syn przemysłowca, potomek szlacheckiej rodziny. Początkowo otrzymał młyn z stawem, a następnie pustkowie otaczające ich.

W 1716 r. Rozpoczęto budowę kościoła, który został konsekrowany w imię Vlaherny Icon Matki Bożej. Po zakończeniu budowy osada Kuzminki została przemianowana na Vlaherna. Nazwa została podana tak dawno temu, że nikt nie pamięta, dlaczego młyna była tak nazwana: albo poprzednim właścicielem był Kuzma, albo klasztor nosił imiona Kuzma i Danila. W każdym razie w 1740 roku George Stroganov otrzymuje Kuzminki w indywidualnym użyciu i zaczyna powoli rozwijać. Wtedy to powstało staw, które przetrwało do dziś.

Dwór ma nowego właściciela

W 1757 r. Właściciel tego majątku stał się najbardziej wybitnym księciem Golicynem Mikhailiem Mikhailowiczem – synem jednej z najszlachetniejszych rodzin szlacheckich, bratem zastępcy kanclerza. W ich rodzinie były cztery oddziały, potomkowie tych trzech żyli teraz. Po ślubie Anna Stroganova Golitsyn otrzymała za posag w postaci 518 hektarów ziemi i samego majątku Vlaherna. Pozostała ona w posiadaniu książęcej rodziny aż do samej rewolucji.

Rozwój nieruchomości

Po ślubie córki Stroganowa gmina Golitsyn w Kuzminkach zaczęła się zmieniać. Stary dom został przebudowany, wiele uwagi poświęcono projektowaniu krajobrazu. Szczególnie godne uwagi jest kaskada czterech stawów, którą można podziwiać i obecnie. Park angielski służył jako model do naśladowania okolicznych właścicieli i szlachciców. Prawie wszystkie budynki zostały przebudowane: slobodki, konie i stajnie, kościół, molo.

Po śmierci księcia Michaela, jego syna, Siergiej Michajłowicz (według niektórych wypowiedzi, jego wielkiego bratanka) przejął. Pod jego pałacu "Kuzminki" Golitsynów stał się tak znany ze swojej architektury, że został porównany z miastami Pawłowska i Peterhof koło Sankt Petersburga.

S.M. Golitsyn był dużym przemysłowcem i właścicielem odlewni żeliwnych. Zostały rzucone na wszystkie arcydzieła architektury parkowej, takie jak bramy, ławki i rzeźby. Aby stworzyć zabytki, latarnie, ziry i inne małe formy architektoniczne, książę zaprosił takich mistrzów, jak Rossi, Kompioni, AG. Grigoriew, A Voronikhin, M. Bykovsky i inni. Przełomem w arcydzieło konstrukcyjno-krajobrazowym, posiadłość Golitsyn w Kuzminkach nazywano rosyjskim Wersalem wśród koneserów sztuki.

Dalsze przeznaczenie dworu

Osiedle zostało rozbudowane i zadbane aż do śmierci księcia Siergieja Michajłowicza. Po jego śmierci majątek królów Golitsyn "Vlaherna-Kuzminki" przeszedł do syna Michaiła Aleksandrowicza, który służył jako ambasador w Hiszpanii. W posiadłości prawie nie pojawił się.

Później ziemia w Golenińcu w Kuzminkach trafiła do syna Siergieja Michajłowicza. W majątku przychodzi spustoszenie … Książę przemieszcza się do Dubrowic, redukuje personel służby, pomieszczenia są przekazywane do domków letniskowych. Ukończono kilka budynków dla turystów.

Gdy ziemia Golitsyn poszła do syna, Siergieja Siergiejewicza, była wojna światowa. Część budynków majątkowych została oddana do szpitala dla oficerów. Ze względu na ich zaniedbanie wybuchł pożar, dom Lorda i zachodnie skrzydło spłonęły – te budynki pozostały drewniane.

W 1918 r. Posiadłość Golitsyn stała się własnością Instytutu Eksperymentalnej Medycyny Weterynaryjnej. Produkty zawierające metale szlachetne zostały zajęte na rzecz nowego stanu, arcydzieła żeliwa wylewanego do wytapiania. Z dawnego kościoła powstał dom wakacyjny. W 1941 r., Mimo ciągłego bombardowania armii niemieckiej, majątek Golitsyn praktycznie nie został uszkodzony.

W 1960 r. Osada, która została spustoszona, otrzymała status pomnika. Park Kuzminki stał się popularnym miejscem wypoczynku i centrum wydarzeń kulturalnych.

Przed domem

Kuzminki (muzeum) rozpoczynają się ekspozycją "Dziedziniec". Obejmuje wiele elementów, które zasługują na odrębną uwagę: dom rezydencji, skrzydła na zachód i wschodzie, most wejściowy, brama frontowego dziedzińca, ogrodzenie dziedzińca i pawilon egipski (kuchnia).

Frontowy dziedziniec zaprojektował architekt Yegorov IV. Aby oddzielić ją od reszty terytorium, otoczono ogrodzeniem i otoczono fosą wypełnioną wodą Golitsyn. Można było dostać się do domu Pana przez Most Wejściowy z latarniami. Zgodnie z tym pomysł, wszystkie budynki miały być wyraźnie widoczne, więc stoczni ozdobiono kwiatami i krótkim krzewem. Pawilon egipski był używany jako kuchnia.

Zespół "Park Kuzminski"

Do dziś Park Kuzminski jest kompleksem pomników przyrody i architektury. Znajduje się w nim park angielski i francuski, kaskada stawów Kuzminsky, domek na zaporze, Groty, Lewa Nabrzeża. Dzisiejsze parki są prawie całkowicie otwarte dla gości, przyjmują różne imprezy. Otwarte dla zwiedzających i wspaniałe stawy. Jedynym wyjątkiem jest strona należąca do instytutu.

Kaskada składa się z czterech stawów: Górnego Kuzminsky, Niżny Kuzminski, Szibajewski, Szczuciu. Pierwszym jest Lion Pier. To było z nią, że kiedyś wycieczka statkiem. Pomiędzy górną a dolną stawą, na tamy, na terenie byłego młyna, odbudowano dom. Miał gości, którzy pozostali na noc.

Na jednym brzegu był Pawilon Muzyczny, gdzie odbywają się występy pop, a po przeciwnej stronie znajdują się dwie groty: Jednokrotne i Trzy-Sklepowe. W pierwszej pod Golitsyns siły gospodarzy i gości przedstawić teatralnych występów. Na brzegu Dolnego Stawu znajdował się Ptichnik, który później został przebudowany na kuźnię.

Świątynia w Dwór

Posiadłość Golitsyn otrzymała drugie imię właśnie dlatego, że była to świątynia. Tsar Aleksiej Mikhailowicz przyznał byłemu właścicielowi nieruchomości Stroganov listę ikonę Vlaherny. Aby go przechowywać, drewniany kościół został zbudowany w latach 1716-1720.

Golitsyn odbudował kościół – teraz jego ściany zostały wykonane z kamienia. Napoleońskie oddziały zniszczyły to, ale po wojnie właściciele dworu przywrócili świątynię, zainstalowali marmurowe ikonostasy, zegar na wieży dzwonowej, a następnie konsekrowano.

Po 1929 r. Na trzecim piętrze został ukończony, kościół został najpierw przekształcony w akademik, a następnie w budynek biurowy instytutu. Po 1990 r. Kościół został przeniesiony do diecezji rosyjskiego Kościoła Prawosławnego i odrestaurowany.

Jak dotrzeć do Kuzminki

W rzeczywistości muzeum, które dziś jest posiadłością Golitsyn w Kuzminkach, to nie tylko zabytki, które opisaliśmy. Są to altany, rzeźby, konie i stajnia i wiele innych. Pewnego dnia, aby zbadać wszystkie eksponaty, nie wystarczy, lepiej jest tu przychodzić kilka razy.

Aby dostać się do muzeum, nie jest wcale trudne. Wystarczy dotrzeć do stacji metra "Kuzminki" i chodzić 15-20 minut. Więc można dostać się do głównego wejścia do muzeum. Aby szybko dostać się do pewnych ekspozycji w posiadłości, można wziąć autobus, ale jak rzadko idą, będzie szybciej jechać metrem lub chodzić.