Zofia Kovalevskaya: biografia, zdjęcia i osiągnięcia. Pierwszy na świecie samica profesorem matematyki

Kovalevskaya Zofia Vasilevna urodził się 03 stycznia 1850 w Moskwie. Jej matką była Elżbieta Schubert. Ojciec Generał Korwin-Krukovskiy artylerii, w chwili narodzin córki służył jako naczelny arsenale. Kiedy miała sześć lat, przeszedł na emeryturę i osiadł w rodzinnym majątku. Zastanów się dalej, dzięki czemu wiadomo, Zofia Kovalevskaya.

Biografia: Dzieciństwo

Po całej rodziny (rodzice i dwie córki) osiadł w rodzinnej posiadłości swego ojca, dziewczynka zatrudniony nauczycieli. Jedynym celem, do którego przyszły profesor matematyki nie wykazały żadnego szczególnego zainteresowania, ani żadnych uprawnień, była arytmetyka. Jednak sytuacja zmieniła się dramatycznie w czasie. Badanie trwało 10 arytmetycznych i pół roku. Następnie Sofia Kovalevskaya uznał, że ten okres i dał jej fundament wszelkiej wiedzy. Dziewczyna jest bardzo dobrze badanego obiektu i szybko rozwiązać wszystkie problemy. Jej nauczycielem algebry Malewicz zanim pozwolono jej na studia arytmetyczną Bourdon (kurs dwutomowa, którego uczono w tym czasie w Uniwersytecie w Paryżu). Jeden z sąsiadów, odnotowując sukcesy dziewczyna, ojciec poradził jej zatrudnić Strannolyubski porucznika marynarki dla kształcenia ustawicznego. Nowy nauczyciel na pierwszej lekcji z rachunku różniczkowego był zaskoczony na szybkość, z jaką Sonia nauczył koncepcję pochodna i limitu.

fikcyjne małżeństwo

W 1863 roku w Gimnazjum Maryjskiego otworzył kursów szkoleniowych dla nauczycieli, które obejmowały werbalnej i naturalnego-matematyczny wydział. Siostry Anna i Sofia chciał się tam dostać. Ale problemem było to, że niezamężne dziewczęta w szkole nie są zapisani. Tak zostali zmuszeni do zawarcia małżeństwa. Anna narzeczony Włodzimierz Kowalewski został wybrany. Jednak ślub między nimi nie doszło. Na jednej z wizyt powiedział Annie, że był gotów ożenić, ale jej siostra, Sonia. Jakiś czas później został wprowadzony do domu i zaczął za zgodą ojca, drugą siostrą pana młodego. W tym czasie był 26, a Sophia – 18 lat.

Nowy etap życia

Nikt nie wyobrażał sobie, co wtedy wyzwania po ślubie sprostać Sofja Kowalewska. Biografia męża hit jej fascynację każdego, kto go znał. Zaczął zarabiać na 16 lat, co powieści obce przeliczane na Gostiny Dvor kupców. Kowalewski posiadał cudowny pamięć, niezwykłą aktywność i wydziały humanitarnych. On kategorycznie odmówił biurokratycznej usługi, decydując się zamiast do jej działalności wydawniczej w Petersburgu. To on wpisany i przetłumaczone literaturę, która została w dużym popytem postępowych ludzi w kraju. Po przeprowadzce z mężem i siostrą w Petersburgu, Sofia Kovalevskaya rozpoczął wykłady uczestniczy w tajemnicy. Postanowiła dać całą moc tylko do nauki. Jedyną rzeczą, która chciałaby zaangażować się w Sofii Kovalevskaya, – matematyka. Po zdaniu egzaminu i otrzymał świadectwo dojrzałości, znów wrócił do Strannolyubski. Wraz z nim, stała się głęboko studiować nauki, planuje później kontynuować pracę za granicą.

formacja

Na początku kwietnia 1869 roku w Sofii Kovalevskaya z siostrą i jej mąż udał się do Wiednia. Były geolodzy potrzebne następnie Vladimiru Onufrievichu. Jednak w Wiedniu było silne naukowcy. Dlatego Kovalevskaya postanawia jechać do Heidelbergu. Jego zdaniem, to ziemia obiecana dla studentów. Po pokonaniu wielu trudności Komisja popełnił jeszcze Sophia słuchać wykładów z fizyki i matematyki. Przez trzy semestry, uczęszczała na kurs Koenigsberger, uczył teorii funkcji eliptycznych. Ponadto, uczęszczała na wykłady na temat fizyki i matematyki Kirchhoff, Helmholtz, dąb Raymond pracował w laboratorium pod kierunkiem chemika Bunsena. Wszystkie te osoby były następnie znani naukowcy z Niemiec. Nauczyciele byli zdumieni posiadał zdolności Kovalevskaya. Zofia pracowała bardzo ciężko. Szybko opanowali wszystkie punkty wyjścia, co pozwoliło mu rozpocząć własne badania. Otrzymała entuzjastyczne recenzje za siebie przez Koenigsberger swojego nauczyciela – poważny uczony tamtych czasów Karla Weierstrassa. Ostatnio współczesnych zwany „wielki analityk.”

Praca z Weierstrassa

Sofia Kovalevskaya w imię wyższego celu wybranego przezwyciężyć strach i nieśmiałość i na początku października 1870 roku udał się do Berlina. Profesor Weierstrassa nie był skłonny do rozmowy i pozbyć się gościa, dał mu kilka zadań z obszaru funkcji hiperbolicznych, zapraszając ją w ciągu tygodnia. Miała czasu, aby zapomnieć o wizycie, naukowiec nie spodziewa się, aby zobaczyć Kovalevskaya w wyznaczonym czasie. Ona pojawiła się w drzwiach i ogłosił, że wszystkie problemy zostały rozwiązane. Jakiś czas później Weierstrassa zastosowanie do tego Kovalevskaya został przyjęty do wysłuchaniu wykładów matematycznych. Jednak nie było to możliwe do osiągnięcia wysokiego zgody Rady. Na Uniwersytecie w Berlinie nie tylko włączono kobiety studentów. Nie były one nawet mogą uczestniczyć w wykładach jak wolnych słuchaczy. Dlatego Kovalevskaya musiały być ograniczone tylko do prywatnych sesji z Weierstrassa. Jak zauważył współczesnych, wybitny naukowiec jest zwykle tłumione słuchaczom wyższość umysłową. Ale ciekawość i pragnienie wiedzy Kovalevskaya zażądał Weierstrassa zwiększoną aktywność. On sam często musieli rozwiązać różne problemy, aby odpowiednio reagować na dość skomplikowanych pytań swego ucznia. Współcześni zauważyć, że trzeba być wdzięcznym Kovalevskaya, bo była w stanie odstąpić od zamknięcia Weierstrassa.

Pierwsza samodzielna praca

W swoich badaniach dotyczących równowagi pierścieni Saturna. Przed wykonaniem tego zadania Kovalevskaya Laplace'a (francuski astronom, fizyk i matematyk). W swoim artykule, uważał Saturn pierścień w postaci kompleksu z kilku cienkich, nie wpływają na siebie elementy. W trakcie badania okazało się, że w przekroju jest przedstawiony w formie elipsy. Jednak rozwiązanie to był tylko pierwszy, bardzo uproszczone. Kovalevskaya został przyjęty na studia do dokładniejszego pierścienia równoważenia. stwierdzenia, że w jednym przekroju poprzecznym muszą być prezentowane w postaci owalu.

praca

Od początku zimy 1873 i wiosną 1874 Kovalevskaya był zaangażowany w badania równań różniczkowych cząstkowych pochodnych. Spodziewano się, aby przedstawić pracę jako pracy doktorskiej. Jej praca spowodowała uznanie w środowisku naukowym. Nieco później, jednak okazało się, że takie badanie orzekł już Augustin Cauchy'ego – wybitną francuską uczonego. Ale w jego pracy dał Kovalevskaya formę twierdzenia doskonały w swojej prostocie, rygor i precyzją. Dlatego problem zaczął być nazywany „Twierdzenie Cauchy-Kovalevskaya”. Jest ono zawarte we wszystkich podstawowych kursów analizy. Szczególnie interesująca jest w jej analizie równania ciepła. Badanie Kovalevskaya ujawniły istnienie szczególnych okoliczności. Było to niezbędne do otwarcia czasu. W tym okresie jej staż zakończony. Rada Uniwersytetu w Getyndze jej doktorat z filozofii matematyki i Master of Fine Arts „z najwyższej pochwały” został przyznany.

Z mężem

W 1874 Sofia Kovalevskaya wrócił do Rosji. Jednak w domu w tym czasie były straszne warunki, że nie mógł pozwolić mu kontynuować naukę, jak chciała. W tym czasie małżeństwo z mężem stał się obecny. Pierwszy czas pobytu w Niemczech, żyli w różnych miastach, byli wykształceni w różnych szkołach. Komunikacja z mężem prowadzone przez litery. Następnie jednak, relacja miała inną formę. W 1878 Kovalevskaya miał córkę. Po urodziła się około sześciu miesięcy Zofia spędziła w łóżku. Lekarze nie mieli nadziei odzyskania. Organizm wciąż wygrał, ale serce został uderzony poważną chorobę.

Rozpad rodziny

Kovalevskaya był mąż, dziecko, ulubionym zajęciem. Wydawałoby się, że to powinno być tyle, aby być całkowicie zadowolony. Ale Kovalevskaya był swoisty maksymalizm dookoła. Ona sprawia, że stale wysokie wymagania życia i wszyscy wokół niej. Ona ciągle słyszę od męża śluby miłości, chciał, że cały czas pokazał jej zaloty. Ale Kowalewski nie. Był inny człowiek, tyle entuzjazm do nauki, jak i jego żona. Kompletna zapaść w stosunkach nastąpił, gdy zdecydowali się na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Jednak pomimo tego, Kovalevskaya pozostał wierny nauce. Ale nie mogła kontynuować pracę w Rosji. Po zamordowaniu króla sytuacji w kraju pogorszyła się dramatycznie. Zofia i jej córką udał się do Berlina, i jej męża – do Odessy, jego brat. Jednak Władimir Onufrievich znacznie uwikłany w swoich interesach, a w nocy z 15 na 16 kwietnia 1883 roku popełnił samobójstwo. Kovalevskaya był w Paryżu, kiedy dostałem wiadomość. Po pogrzebie, wrócił do Berlina, poszła do Weierstrassa.

Stockholm University

Weierstrassa dowiedział się o śmierci męża Kowalewski, który zawsze niech planuje Sophia, aby nauka celem wszelkiego życia, napisał Mitgag-Leffler, jego kolega. W liście, mówił o tym, że teraz nie ma nic, aby umożliwić zatrzymanie uczeń kontynuować działalność. Wkrótce Weierstrassa był w stanie zadowolić Kovalevskaya pozytywną odpowiedź ze Szwecji. 30 stycznia 1884 czytała pierwszy wykład. Kurs, który czytać w języku niemieckim Kovalevskaya był charakter prywatny. Niemniej jednak, zrobił jej doskonałą rekomendację. Pod koniec czerwca 1884 roku otrzymała wiadomość, że mianowany profesorem na 5 lat.

nowa praca

Coraz więcej żeński profesor pogłębił się w badaniach. Teraz studiuje jeden z największych wyzwań związanych z obrotem ciała sztywnego. Wierzyła, że gdyby mógł go rozwiązać, jego nazwa zostanie dodana do liczby najwybitniejszych naukowców świata. Według jej szacunków, 5 lat potrzebne do wykonania zadania.

twórcze pisanie

Na wiosnę 1886 roku Zofia otrzymała wiadomość o ciężkim stanie z jego siostrą. Poszła do domu. Kovalevskaya wrócił do Sztokholmu z ciężkim sercem. W tym stanie nie może kontynuować naukę. Niemniej jednak, że znaleźli sposób, aby porozmawiać o swoich uczuciach o sobie, swoich myśli. praca literacka stała się drugą najważniejszą rzeczą, która jest zaangażowana w Sofii Kovalevskaya. Książka, która pisała w tym czasie z Anne-Charlotte Edgren-Leffler, więc wykorzystać to, to w tym czasie nie wróci do badań.

historyczny Discovery

Po odzyskaniu z prądem Kovalevskaya powraca do pracy naukowej. Ona stara się rozwiązać problem z obrotu ciała sztywnego wokół ciężkiego punktu statycznego. Zmniejsza problem do integracji układu równań, które zawsze zdefiniował trzy całki. Problem ten jest całkowicie rozwiązany, gdy jest to możliwe, aby znaleźć czwarty. Był dwukrotnie stwierdzono przed otwarciem Kovalevskaya. Naukowcy, którzy badali ten problem był Lagrange i Eulera. Kowalewskiej wykryte trzeci przypadek i czwarty integralną związanych. Decyzję w całości była dość skomplikowana. Skutecznie poradzić sobie z zadaniem pomogła doskonała znajomość funkcji hiperbolicznych. A teraz 4 algebraiczne integralną istnieć tylko w trzech przypadkach: Lagrange, Eulera i Kovalevskaya.

Borden Award

W 1888 roku, 6 grudnia Akademia Paryż wysłał list Kovalevskaya. Mówiło się, że otrzymał płytę nagród. Trzeba powiedzieć, że ponad pół wieku od momentu powstania stała się właścicielem 10 osób. W tym przypadku, wszystkie te raz quire było nie w pełni przyznane, ale dla osoby, konkretnych rozwiązań. Przed otwarciem nagrody Kovalevskaya nikt nie został przyznany przez trzy kolejne lata. Tydzień po otrzymaniu wiadomości, przyjechała do Paryża. Prezes Akademii Janssen, astronom i fizyk, z zadowoleniem Zofii Vasilyevna. Powiedział, że ze względu na wagę badań, tym składka została zwiększona z 3 do 5 tysięcy franków.

Nagroda Akademii Szwedzkiej

Po odebraniu nagrody Borden Kovalevskaya osiadł koło Paryża. Oto ona kontynuowała studia organów obrotu konkurencji udzielania King Oscar II Akademii Szwedzkiej. Jesienią, na początku semestru na uczelni, wróciła do Sztokholmu. Prace przebiegały bardzo szybko. Kovalevskaya chciał mieć czas, aby zakończyć badanie, do składania prac do konkursu. Za pracę zdobyła piętnaście sto koron.

Próba powrotu do Rosji

Pomimo sukcesów, Kovalevskaya nie był zadowolony nic. Poszła na leczenie, ale nie końca. Po krótkim czasie, jej zdrowia zagrożona ponownie. W tym stanie Kovalevskaya nie był w stanie kontynuować naukę i ponownie zwrócił się do literatury. Jego pragnienie Rosji, próbowała zagłuszyć historie ludzi i ojczyzny. Była wyjątkowo nieznośny się w obcym kraju. Ale pomimo ogromny sukces, nie było prawdopodobnie odbędzie się w lokalnych uniwersytetów. Nadzieja przyszła kiedy 07 listopada 1888 roku została wybrana członkiem korespondentem Fizyki i Matematyki Akademii Rosyjskiej. W kwietniu 1890 roku, poszła do domu. Kovalevskaya nadzieję, że będzie ona wybiera członek Akademii, który umarł zamiast Schwarza. Tak więc, to może nabyć niezależność finansową, która będzie promować dalsze badania w ich kraju.

Ostatnie lata swojego życia

W Petersburgu Kovalevskaya kilkakrotnie odwiedzał prezydent Rosyjskiej Akademii. Wielki książę Konstanty był zawsze uprzejmy i miły dla niej, mówiąc, że byłoby miło, gdyby wróciła do domu. Ale kiedy Kovalevskaya chciał przedstawić jako członka korespondenta PAN na posiedzeniu, ona została odrzucona, ponieważ była „nie zwyczajem”. Większa zniewaga w Rosji nie może wyrządzić. We wrześniu Kovalevskaya wrócił w Sztokholmie. 29 stycznia 1891, zmarła w wieku 41 lat, rok niewydolności serca.

wniosek

Kovalevskaya był niezwykłym człowiekiem. Była niezwykle wymagający we wszystkim, co ją otaczało. To nie jest zwykły rosyjski matematyk, inżynier, wielki naukowiec, który dał całą swoją energię do nauki. To smutne, aby uświadomić sobie, że w Rosji w tym czasie nie został wydany z powodu uwagi nie zostały uznane swoje zalety, mimo dużej popularności w kręgach naukowych za granicą. Nie daleko od cebuli Muzeum Wielkiej znajduje się Sofja Kowalewska. Polibino była jej drugą ojczyzną, miejscem, gdzie pokazał swój pociąg do nauki.