Aktualne problemy prawa karnego (APPM)

Pomimo osiągniętej stabilności w gospodarce, poziom rosyjskich przestępczości nie maleje. Po 2005 r. Nie wystąpiły ogniska zorganizowanych przestępstw, jednakże poziom naruszeń w Federacji Rosyjskiej nie daje nadziei na optymizm. Jednym z powodów wystarczającej pracy w sferze przestępstw jest wewnętrzne sprzeczność istniejących norm prawnych.

Rzeczywiste problemy prawa karnego można podzielić na kilka dużych grup. Każdy z nich potrzebuje dodatkowej uwagi i udoskonalenia.

Problem koncepcji obiektu

Rzeczywiste problemy prawa karnego są zobowiązane do traktowania przestępstw jako systemu stałych konfliktów między państwem a jego obywatelami. Jedną z podstawowych koncepcji w tym procesie jest wyjaśnienie przedmiotu przestępstwa jako podstawy kwalifikacji przestępstwa.

Doktryna przedmiotu przestępstwa powstała w XIX wieku. Następnie w prasie pojawiły się dzieła AF Kistyakovskii, VD Spasovich i inne, poświęcone problemowi wyboru przedmiotu przestępstwa. Obecnie postawa wobec przedmiotu przestępczości została opracowana jako zespół instytucji publicznych, które w wyniku popełnienia przestępstwa powodują szkody. Proponowane problemy prawa karnego i procesu karnego są wezwane do rozważenia konfliktów różnych instytucji współczesnego państwa. Wśród takich instytucji najważniejsze są:

• Człowiek, jego wolność i prawo;
• Wartości społeczne, korzyści, interesy;
• Własność prywatna, publiczna, państwowa;
• Bezpieczeństwo publiczne i porządek publiczny;
• Środowisko;
• Państwo i jego interesy.

Naruszenie któregokolwiek z nich pociąga za sobą nierównowagę między sprawiedliwością, jak obywatele rozumieją ją i obowiązek, jak państwo to rozumie. Podstawowe sprzeczności między modelem sprawiedliwości a prawem odnoszą się zasadniczo do zagadnień prawa w ogóle. Ogólnie rzecz biorąc, przedmiot przestępstwa można uznać za naruszenie jakichkolwiek uzasadnionych interesów ofiary w wyniku działań (lub zaniechania) innych osób. W szczególności definicja tego obiektu należy do sfery teorii prawa. Na przykład ochrona własnego interesu przez jednego obywatela może być postrzegana przez system jako akt społecznie niebezpieczny, a nawet terroryzm. Wykorzystanie siły w areszcie może być uzasadnione z punktu widzenia policjanta, ale zatrzymany może to uznać za nadużycie władzy. Jest wiele takich przykładów. Kwestia ta jest rozważana przez prawników badających aktualne problemy teorii prawa karnego.

Prawo i proces

Rzeczywiste problemy prawa karnego są ograniczone do ciężkiej pracy prawników w następujących dziedzinach:

• Problemy procedury karnej i perspektywy jej rozwoju;
• Zgodność z procedurami ścigania zgodnie z międzynarodowymi standardami;
• Problem ze zbieraniem dowodów;
• Próba w sądzie; Przepisy techniczne, skazanie;
• Proces odwołania do werdyktu sądowego: procedura składania kasacji, odwołań;
• Powtarzane przeglądy spraw karnych w związku z nowo odkrywanymi okolicznościami;
• Etapy powoływania i przeprowadzania badań sądowych, przyciąganie specjalistów z zewnątrz.

Praktyka prawa karnego

Nowoczesna nauka prawna zaleca aktywną pracę we właściwym kierunku rozwoju orzecznictwa i wypracowując różne metody, które pomogą dokładnie przyswoić i odpowiednio zastosować obowiązujące przepisy prawa, odrębne przepisy i normy, które stanowią nowoczesne prawo karne. Rzeczywiste problemy teorii i praktyki są omawiane na różnych seminariach prawnych, gdzie prawnicy odkrywają ogólne rozwiązania konkretnego problemu i opracowują skuteczne metody stosowania tych rozwiązań w praktyce.

Klasyfikacja i definicja morderstwa

Nowoczesne normy obejmują pozbawienie życia do najbardziej nisko utajonych czynów, co oznacza, że należy poświęcić więcej czasu i wysiłku na zapobieganie temu przestępstwu niż jakikolwiek inny czyn. Na pierwszy rzut oka statystyki potwierdzają spadek liczby mordów, ale czy tak naprawdę? Rzeczywiste problemy prawa karnego mają na celu udzielenie odpowiedzi na to pytanie.

Obecna norma prawodawcza prowadzi rejestry morderstw na faktach, ale nie liczby ofiar. Zatem zabicie dziesięciu osób będzie klasyfikowane zgodnie z klauzulą "a" i "e" części 2 art. 105 (zabijanie dwóch lub więcej osób popełnionych w sposób ogólnie niebezpieczny). Jednocześnie statystyki dotyczące morderstw nie obejmują poważnych obrażeń ofiary, które są przyczyną śmierci. Poza zważeniem "śmiercionośnych" statystyk, jest wiele ofiar, którzy przechodzą artykuł "osoby zaginione" i tak dalej.

Liczba agencji ścigania

Jednym z najbardziej bolesnych konfliktów w społeczeństwie jest konfrontacja między instytucjami egzekwowania prawa a przestępczością w ogóle. Współczesny system wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych dzisiaj nie jest w stanie odpowiedzieć nawet na jedną trzecią zarejestrowanych przestępstw. Jeśli rejestracja przestępstw zostanie przeprowadzona dla każdego zidentyfikowanych przypadków, system po prostu paraliżuje. Ta sprzeczność może zostać rozwiązana poprzez zwiększenie liczby pracowników urzędu prawnego – badaczy, policji, prokuratorów, sędziów.

Możliwe rozwiązania problemu

Ale nasz kraj zajmuje pierwsze miejsce na świecie pod względem liczby pracowników organów ścigania. Dlaczego ten system działa tak nieefektywnie? Jest to jedna z sprzeczności, która jest zobowiązana do uzupełnienia obecnych problemów rosyjskiego prawa karnego, a kwestia ta powinna zostać jak najszybciej rozwiązana. Jedną z metod rozwiązywania problemu jest poszerzanie listy wolności dla obywateli (tzn. Że rana była zabroniona prawem, taka nie będzie). Alternatywą dla tej opcji może być powszechne zapobieganie przestępstwom – co prawnicy robią teraz w innych krajach świata.

Korupcja i osobista odpowiedzialność

Rzeczywiste problemy rosyjskiego prawa karnego wiążą się z kwestią osobistej odpowiedzialności sprawcy. Faktem jest, że w naszym kraju osobista odpowiedzialność jest ściśle związana z taką koncepcją jak korupcja.

Aby zniszczyć ten duumvirat powinien być skuteczny system egzekwowania prawa. W ciągu ostatnich 15-20 lat walka z korupcją nie opowiada się za tym. Pieniądze walczyły z korupcją, osadzając się w kieszeniach urzędników w mundurach. Wzrost korupcji, która musiała zostać zniszczona na samym początku, uwikłała wszystkie instytucje państwowe w zakresie zarządzania i kontroli. Ci, którzy są wezwani, aby walczyć skutecznie z dominacją pieniędzy i powiązań, przejdą na odpowiedzialne stanowiska tylko w celu wypełnienia ich kieszeni. Dziś jednak można powiedzieć, że nasz kraj stracił tę bitwę i słusznie prowadzi listę najbardziej skorumpowanych krajów świata.