A. P. Czechow "Dushechka": krótkie podsumowanie pracy

Anton Pavlovich Chekhov jest powszechnie uznanym klasą światowej kultury. W swoim życiu napisał wiele wspaniałych dzieł, które zostały przetłumaczone na ponad 100 języków. Wszyscy znamy jego nieśmiertelną sztukę "Cherry Orchard", "Seagull", "Trzy Siostry". Ale dla wielu jego czytelników był bardziej pamiętany jako autor krótkich, humorystycznych i satyrycznych opowieści. Jeden z nich nazywa się "Dushechka". Streszczenie pracy znajduje się w artykule.

Zapoznanie się z bohaterem

Olga Semyonovna Plemyannikova jest córką emerytowanego kolegialnego oceniającego. Mieszka na obrzeżach miasta w Gypsy Sloboda, niedaleko Ogrodów Tivoli, gdzie znudzeni ludzie bawią się muzycznymi numerami i produkcjami teatralnymi. Olenka to młoda dama o przyjemnym wyglądzie z delikatnym, delikatnym spojrzeniem. Ludzie uwielbiają to. Robi dobre wrażenie. Jej naiwność i absolutna życzliwość, jak mężczyźni i kobiety, którzy ją nazywają – kochanie. W sercu rozkwitłej rosyjskiej córki, zawsze jest jakiś przywiązanie. Ma stałe pragnienie kochania kogoś. Na początku Olenka uwielbiała ojca, który stał się stary i chory, a potem jego ciotka, która odwiedzała ją dwa razy w roku. A przedtem dziewczyna miała uczucia do nauczyciela francuskiego. Teraz serce Olenki jest wolne i pragnie nowego uczucia. Poczuj jak słodki, naiwny i ufny główny charakter tej pracy, możesz nawet przeczytać tylko jego krótką treść. Czechow "Dushechka" – opowieść o prostolinijnej, prostolinijnej dziewczynie, ale bardzo przyjemnej dla innych.

Olenka, Iwan Petrowicz Kukin i jego teatr

Obok Olgi w skrzydle mieszka przedsiębiorca i właściciel ogrodu rozrywkowego "Tivoli" Ivan Petrovich Kukin. Często skarży się, że opinia publiczna jest teraz ignorantem i obojętna wobec sztuki, że na ulicy w tym dniu wypycha deszcz, co uniemożliwia wykonanie spektakli. W wyniku tego, on, wielki fan i koneser muzyki i teatru, cierpi ogromne straty. Dusza Olenki jest pełna litości dla tego człowieka. Pomimo tego, że Kukin jest krótki, cienki i mówi "cienki tenor", serce słodkiej, młodej damy wypełnia miłość. Młodzi małżeństwo. Teraz Olenka wieczorami śpiewa męża malinową bulion, przetarła ją kolońską i owinięta miękkimi szalem. I nadal narzeka na życie, rośnie i staje się żółty. Młodzi żona przygotowują się do teatru, a także, wyśmiewa widownię za ignorancję, skarży się na złe warunki pogodowe i rozumie z dziennikarzami, którzy mówią źle z ogrodu Tivoli. I to jest cała kochana. Podsumowanie wątku podane poniżej czytane jest w jednym oddechu.

Nowe małżeństwo bohaterki

Ale historia miłosna Olenki i Kukiny zakończyła się tragicznie – mąż kochającej młodej damy zmarł nagle w Moskwie, gdzie podjął rekrutację nowej trupy. Nasza bohaterka bardzo ciężko doświadczyła śmierci męża, jednak nie na długo. W ciągu trzech miesięcy w jej sercu pojawiło się nowe przywiązanie. Vasily Andreevich Pustovalov, bardzo spokojny i ekonomiczny człowiek, pracował jako manager leśnictwa w sklepie Babakayev. Olenka zakochała się w nim całym swoim sercem. Wkrótce młoda para wyszła za mąż. Teraz różowa policzka młoda dama mówiła zręcznie o wzroście cen drewna, taryfie na drewno, i tak dalej. Wydawało się, że robi to od dawna. W domu Pustovalov zawsze pachniało rozkosznie bogatym chlebem, smażonym mięsem, barszczem i ciastem. Olenka była pełna radości, zadowolona z życia małżeńskiego. Wasilij Andreevich nie lubił rozrywki, w tym teatru. Nawet w święta był w domu. Olenka podzielała wszystkie myśli i myśli męża. Teraz powiedziała do znajomych, że teatr jest tańszą rozrywką nie dla osób pracujących, takich jak ona i jej mąż. Kiedy Pustovalov wyjeżdżał do lasu w guberni Mohylewii, Olenka była bardzo znudzona. Czasami w tamtych czasach odwiedziła go lekarz weterynarii Smirnin, który zerwał się z żoną, zostawiając syna. Nasza bohaterka, wzdychając, zdecydowanie radziła mu, aby pokój ze swoją żoną dla dobra dziecka. Młoda kobieta, opisana przez autora w historii, doskonale charakteryzuje nawet jego krótką treść. "Dushechka" Czechowa jest pracą o młodej damy, która serce daje serce całym sercem, dopóki nie zostanie zastąpiona przez inną sympatię. W tej sprawie wkrótce będziemy przekonani.

Kolejne uczucie Olenki

W pełnej miłości, zrozumienia i porozumienia Pustovalov żył sześć szczęśliwych lat. I wtedy Wasilij Andreevich powtórzył los poprzedniego, Iwana Pietrowicza. Mąż Olenki zmarł nagle, chwycił zimno w mroźną zimę w lesie. Młoda wdowa pogrążyła się w żałobie, która trwała sześć miesięcy. I po tym czasie sąsiedzi widzieli już młodą damę na podwórzu domu w towarzystwie lekarza weterynarii Smirnina. Od tamtej pory kochanie mówiła tylko o chorobach krów, zaraza rogatki, walkę miasta, zanieczyszczone mleko, i tak dalej. Wszyscy otaczający ludzie zrozumieli, że dusza Olenki ma nowe uczucie. Całowała się całym sercem, dzieląc się wszystkimi myślami i działaniami Smirnina. Jej szczęście tym razem nie trwało długo: wkrótce wojskowy lekarz weterynarii został przydzielony do odległego pułku, a on wyszedł. Aby zrozumieć, co się potem dzieje w duszy Olenki, pomożemy nam ocenić jej moralne cechy, a raczej ich analizę. Czechow "Dushechka" opowiada o kobiecie, której całe życie jest miłością kogoś i sprawić, że ta osoba jest wygodna i szczęśliwa. Nie może i nie chce żyć dla siebie. Po odejściu Smirnina ludzie wokół niej nie rozpoznali starej Olenki: straciła wagę, wyrosła i zarastała. Ludzie już się jej nie uśmiechali, jak poprzednio, unikały jej. Było jasne, że dusza rozpoczęła zupełnie inne, samotne, puste życie. Wydawało się, że już nie będzie jej więcej zmieniać.

Powrót Smirnina

Dzień po dniu, rok po roku, była szara, nudna istota głównego bohatera. O tym, jak trudno było Olenka, możesz zrozumieć, nawet po przeczytaniu podsumowania historii Czeczowa. Dziewczynka teraz nie rozmawiała z nikim o tym, że po prostu nie miała nic do powiedzenia. Wcześniej, kiedy wyszła za mąż, wszystko w jej życiu miało sens: zarówno muzyka w ogrodzie Tivoli, jak i magazyny leśne, dziedziniec i jesienny deszcz … A teraz zdecydowanie nie wiedział dlaczego ten deszcz, teatr, podwórko było potrzebne. Jej serce było puste. Wszystko się zmieniło w czasach, gdy Smirnin pojawił się u progu swojego dużego i pustego domu. Powiedział Olence, że zrezygnował, pogodził się z żoną i przybył do tego miasta, aby znaleźć mieszkanie dla syna, który już dorastał i musiał udać się do gimnazjum. Kobieta wybuchła łzami i zaprosiła Smirninę i jego rodziny do pozostania z nią. Gdyby dawny lekarz weterynarii odmówił jej, byłoby dla niej strasznym ciosem. Ale Smirnin zgodził się, a następnego dnia w domu namalował ściany i wybielał dach. Olenka nagle ożyła, młodsza, na jej ustach pojawił się uśmiech. Szła po stodole, usposobionym. Jej życie wypełniało znaczenie.

Poczucia matczyne w duszy Olenki

Następnego dnia na dziedzińcu domu pojawiła się brzydka dama z kapryśną miną i małym, pełnym chłopców. Byli żoną i synem Smirnina. Olenka osiada w skrzydle, wypuszczając dom dla rodziny emeryta. Żona Smirnina wkrótce udaje się do Charkowa do siostry i nie wróci przez długi czas. Głowa rodziny często wychodzi gdzieś. Sasha pozostaje samotna, porzucona przez rodziców. Olenka zabiera chłopca do swojego skrzydła. Dba o niego, uczy go, chodzi do szkoły, psuje słodycze. I to jest cały punkt jej życia. "To jest moje największe uczucie ze wszystkiego, co było wcześniej", mówi mała dziewczynka. Krótka treść pracy może w pełni przekazać pełnię uczuć matki, która obejmowała naszą bohaterkę.

Nowe znaczenie życia Olenki

Teraz kobieta żyje życiem ucznia Sashy. Opowiada o trudnościach związanych z nauką w gimnazjach dzisiaj, o lekcjach, nauczycielach i podręcznikach. Poczucie matki dla chłopca błyszczy codziennie. Uwielbia wszystko w nim: wąsy na policzkach, włosy, duża czapka nie ma dużego rozmiaru. Ludziom wokół Olenki wygląda młodszy i jaśniejszy, z uśmiechem. Znowu sprawia przyjemne wrażenie. Jedyną rzeczą boi się bohaterka jest to, że Sashenka zostanie odebrana. Za każdym razem, kiedy pcha do bramy, podskakuje z przerażeniem i śmieciami: czy pocztman przysłał telegram z Charkowa z matki chłopca?

To niezwykła kobieta mówi nam o tej pracy. "Dushechka" jest przykładem bezinteresownej miłości, poświęcenia dla dobra szczęścia innego człowieka. Bohaterka w obliczu powtarzających się sytuacji ze znalezieniem sensu życia i jego utraty jest przedstawiona komicznie. Za każdym razem, jej przeznaczenie rozwija się według jednego i tego samego scenariusza. Jednak chcemy zobaczyć w Olence tylko dobre i radować się, że znów znalazła szczęście.

Finał "Dushechki" Czechowa pozostaje otwarty, którego podsumowanie jest podane powyżej. Czytelnik podnosi pytanie: "Czy opowieść o utracie dla Olenki powróci, czy wreszcie znajdzie szczęście?" Każdy z nas odpowie na swój sposób.