Grube okulary – narodowy symbol świąt i pracownika obsługi

Od 1950 roku, szlifowane szkła stał się jednym z „krajowego” charakteru Związku Radzieckiego, a po jego upadku – przedmiot niekończącej nostalgii. Nie stracił jednak jej praktyczne zastosowanie: jako nieodzowny towarzysz małych i dużych świąt i jako pojemnik pomiarowy, który jest zawsze pod ręką. Grube okulary – uniwersalny produkt. Z grubą pióropusz legendy, po nich. Spróbuj zrozumieć, że w historii Gran Chaco jest prawda, i że – piękny, ale bajkę.

Z pewnością legenda – opowieść o dar słynnego Glassblower Vladimir Efima Smolina car Piotr I. Pił z grubościennych wina Gran Chaco jest zielony, jeden, który jest mocz wystarczyło ich na ziemię, krzycząc: „okulary być!” Gran Chaco i rozbił się na kawałki. Ale przysięgał dmuchawę szklaną że nie łamie! Jednak nic się nie stało. Jako świty „tłumaczone jako” króla słowami – „Okulary! Bicie”, a więc, jak mówią, i poszedł po wypiciu zwyczaj łamać dobrych potraw szczęścia.

Próbki wyrobów szklanych XVII wieku, łącznie z grubymi szkłami, obecnie przechowywane w Ermitażu. I to nie legenda.

Opisy można również przyjąć, że autorstwo radzieckiego aspektach szkła należący do słynnego rzeźbiarza, twórcy światowej sławy zabytki „pracownika i kołchozu Woman” Wiera Muchina. Tak, we współpracy z artystą awangardowym Kazimierza Malewicza. Który zmarł w 1935 roku. Mukhin się również zmierzyć ze szkłem dopiero pod koniec 1940 roku. W tym czasie, jednak odnosi się do zadania: stworzyć wystarczająco silną Szkło dla potrzeb gastronomii, zdolnych wytrzymać proces mycia w zmywarce.

Inna legenda – dzień produkcji pierwszego szkła z aspektów, które są wszystkie radziecki rodowód grube okulary: 11 września 1943 r. Chociaż słynna fabryka w Gus-Crystal, która rzekomo się stało, był zajęty uwolnienia wyłącznie wojskowe wyroby medyczne: termometry, kolby, kolby, itp

Przynajmniej trzy popularne wyrażenie związane z Gran Chaco. „Proste jak grosz” – czyli ile koszt produktu na początku jego istnienia. "Semikopeechnoe", czyli prymitywny nigdzie – odzwierciedla cenę fasetowanego szkła w 1970-1980 roku. Wreszcie, legendarny „upodabnia się do trzech?” Na początku 1960 roku rząd, zmaga się z alkoholizmem, w lewo silną rękę w sprawie handlu detalicznego w alkoholu, zakaz sprzedaży wódki luzem i usuwania z zakresu od 125 gram i pół długo merzavchik chekushku. Średnia pół-litrowa butelka jest warta 2 centy 87 rubli. Wierzono mieć pracowity z rubla na lunch. „Na trzy”, był wystarczająco dużo pieniędzy, a każdy gram aspektach szkła Mieści wystarczy.

Klasyczny aspektach szkło ma wysokość 110 mm, średnica jego dnie – 65 mm wzdłuż „gardła” – 75 mm. Liczba twarze – 16 (20-stronne szkło kosztuje 14 centów). Objętość – 200 metrów sześciennych. Jeśli cm wlać na krawędzi wychodzi 200 ml Jeśli pełen -. 250 ml. Ale zawiera mleka 204 ml śmietany – 210 ml. Cukier w szklance aspektach, jeśli po brzegi, waży 200 gramów. Może ona również zawierać 9 lub 10 proteiny żółtka jaja. Wreszcie, „puchar nasion słonecznika” bez opakowania o wadze 90 gramów. A jeśli są jasne – 58.

W latach 80. pojawił się problem: kraj prawdziwa epidemia wybuchów Gran Chaco. Rezonans nie był słaby: były artykuły w prasie, historia w satyrycznym kroniki „knot”. Wreszcie strona wyczuła dywersję ideologiczną (! Widziałem cały kraj), dał wskazanie właściwych organów: do zrozumienia. Wkrótce donosi: winowajcę – małe zmiany w technologii, która miała dokonać ze względu na wprowadzenie w fabrykach szkła importowanych linii. W wyniku zmian w strukturze szkła grubymi szkłami zakupionych nieruchomości dosłownie rozpaść z głośnymi dźwiękami. Nawiasem mówiąc, ten odcinek jest pokazany na początku słynnego serialu „Brigada”.