Słowa obce w naszym codziennym życiu, czyli co jest "jan"?

Czasami nie zauważamy, jak słowa z innych języków gęstnie osadzają się w naszej mowie. Po prostu są one bardziej wygodne i bardziej soczyste w dźwięku. To nie jest tak źle, jeśli znasz znaczenie takich pożyczek. Na przykład przedstawiciele narodów wschodnich często odnoszą się do siebie za pomocą słowa "jan". Czy to jest imię? A może synonim słowa "przyjaciel"? Kto wie? Ale kto powie? Warto więc pogłębić temat i dowiedzieć się, skąd pochodzi słowo, co to znaczy i czy można tak traktować ukochaną osobę.

Do rozmowy

Spróbuj symulować rozmowy orientalnych ludzi. Najprawdopodobniej posłużą się stereotypowymi wyrażeniami, wśród których również słowo "dzhan" miga. Jest to odwołanie, czyli "drogi" lub "drogi". Ma również pochodne, na przykład "jana" lub "dzhanik". Możesz złożyć wniosek zarówno dla mężczyzny, jak i dla kobiety.

W języku ormiańskim jest to sposób na ukochaną osobę, niezależnie od płci lub wieku. Wielu uważa, że słowo pochodzi od języka ormiańskiego, ale jego korzenie są znacznie głębiej. Ale w Armenii to słowo jest używane w jednym znaczeniu, chociaż mogą one uczynić prefiksem kończyć się wspólnym nazwiskiem. W języku rosyjskim, tak samo możesz zrobić (na przykład "Andrew, kochanie!" – będzie to "Andrew, jan").

Wersja pochodzenia

Znaczenie słów "jan" może się różnić w zależności od języka przewoźnika i jego lokalizacji adresatowi mowy. Jest zdania, że słowo ma korzenie tureckie, aw szczególności odnosi się do języków makrofamily Altai.

Najbardziej rozpowszechnione na terytorium Europy Wschodniej i Azji. Obejmuje to czuwaski, uzbeckie, tureckie, azerbejdżańskie, takkarskie i inne języki. Turecki, na przykład "jan" – pochodzi od słowa "dusza". Oznacza to, że odnosi się to do "duszy mojej". W Azerbejdżanie może to oznaczać "życie".

Wersja pochodzenia indoeuropejskiego

A co to jest "dzhan" dla grupy języków indoeuropejskich ? Jest to najbardziej rozpowszechniony na świecie. Wiodący język tutaj uważany jest za perski, a trudno jest natychmiast ustalić, co oznacza "jan". Zbyt wiele wartości daje słownik. To jest serce, siła, życie i duch. I perski "jan" brzmi jak rosyjskie słowo "życie" i grecki "gen". Nawiasem mówiąc, słowo "jan" często znajduje się w kulturze indyjskiej. Hindus uwielbia osadzić go w piosenkach.

Romans dźwięku

Możesz wykopać się w różnych słownikach i pracach językowych, ale wszędzie stwierdza się, że istnieje wiele odpowiedzi na pytanie, co to jest "jan". Słowo to brzmi tak samo w wielu językach grupy indoeuropejskiej, na przykład w starożytności greckiej i perskiej. Zawsze "jan" to dusza, ciepło, intymność. To jest człowiek, kochany, jak twoja dusza.

Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, czym jest "jan". Jeśli używasz tego terminu, to tylko wtedy, gdy odnosi się do osoby, która na to naprawdę zasłużyła. Dziś wiele dzieci zwraca się do siebie, używając słów "brat", ale nie doświadczając tych uczuć. Jeśli odnosi się do osoby – "jan", wtedy ufasz mu ciepłem. Czy to zostanie docenione przez zwykłego przyjaciela ?!

Dla przewoźników

Teraz jasne jest, że w języku ormiańskim oznacza słowo "jan". Nic dziwnego, że takie odwołanie istnieje wśród przedstawicieli jednego narodu i jednej grupy społecznej. Język armeński zaczął się tworzyć ponad 4500 lat temu. Jest to bardziej starożytne niż wiele cywilizacji, a piękna nie spóźnia się za Francuzami. W Armenii wielu mówi dobrze po rosyjsku, więc nie ma barier dla turystów, ale Ormianie kochają język i są dumni, gdy "ich" słowa trafiają do rosyjskiego leksykonu.

Dla ormiańskich, najbardziej święty to rodzina, rodzice, dzieci. On może przysięgać imieniem swoich rodziców i nigdy nie łamać tego. Często przedstawiciele tej narodowości używają kochającego słowa "jan". Przekładają to jako "słodkie" i używają go w zależności od sytuacji.

Tak więc, kiedy przemawiając do brata brzmi "ahper jan" – "drogi bracie". Ale "sirun jan" – frazę, która pieści dziewczynę, ponieważ oznacza – "piękno". Słowo "jan" nie może być wypowiedziane szyderczo lub surowo. To prawdziwa pieszczota emocjonalna, wyrażona słownie.

Przy okazji, jest też nazwa, spółgłoska ze słowem "jan". To męskie imię "Jean". Ma podobieństwa i nasze imię "Iwan". W rzeczywistości korzeni nazw są podobne, więc można zobaczyć logikę w nich. Oczywiście rodzice próbowali w imię, aby odzwierciedlały miłość swojego dziecka, aby go pieścić po urodzeniu.

Dodanie do wartości głównej

Nauczyli się, co znaczy "jan" w języku ormiańskim, można zwrócić się do tych narodów, którzy pożyczają słowo. Na przykład jest męskie imię "Jan" pochodzenia włoskiego. Możesz pamiętać piosenkarkę Albina Dzhanabaeva (już "pieścił" nazwiskiem). Alibi Jangildin, rewolucyjny, jest znany w domu. Nie tak dawno temu ukazał się film Quentina Tarantino "Django the Liberated". Ta nazwa jest bardziej powszechna wśród Cyganów, chociaż ma podobieństwa z włoskim "Jean".

Nie tylko mężczyźni mogą zadowolić się delikatnym imieniem. Nie zapominaj o dniach, w których świat zakochał się w hitie "Stewardess o imieniu Jeanne". Wtedy nastał prawdziwy boom baby, a nowonarodzone dziewczęta często miały imię Jeanne, nawet nie myśląc o jego interpretacji.

W języku tureckim traktowanie "janim" jest uważane za pełne szacunku i neutralne. Oznacza to, że przy użyciu takiego określenia nie będziesz podejrzewany o znajomość. Podobny irytujące zdarzenie może się zdarzyć, jeśli użyjesz "kim" dla mężczyzn lub "jim" – dla kobiet. Takie apele można przetłumaczyć jako "brat" i "siostra". To wydaje się dobre, ale znajome. Więc sprzedający zwracają się do kupujących z rynku.

Przyzwoita kobieta nie powinna dywersyfikować sposobu, w jaki adresuje obcych. Lepiej trzymać się zbawczego "stycznia", uzupełniając go cząsteczką "abi", która pokazuje szacunek i usposobienie wobec rozmówcy.