Różyczka: okres inkubacji, objawy, leczenie, profilaktyka

Różyczka jest znany wszystkim jako choroby dzieci, ale można zachorować, jak i dorosłych. W dorosłej patologia występuje znacznie trudniejsze i często towarzyszy jej powikłań. Jest to szczególnie niebezpieczne w czasie ciąży infekcji różyczki. Okres inkubacji trwa około 3 tygodni. Wirus ma czas do tego czasu, aby wprowadzić organizm i powoduje gwałtowne pogorszenie stanu zdrowia.

informacje ogólne

Różyczka – choroba o etiologii wirusowej, które zostały przydzielone w osobnej grupy chorobowej w 1881 roku. Jest uważany za czynnik sprawczy genomu RNA czynnika zakaźnego w rodzinie Togaviridae. Ma działanie teratogenne, tj. E. mogą zakłócać pełny rozwój zarodka. Wirus wytrzymuje zamrażanie i utrzymuje agresywność w temperaturze pokojowej. Jednakże, wystawienie na działanie światła ultrafioletowego, ogrzewanie lub stosowanie środków dezynfekcyjnych powodować jego zniszczenia.

proces patologiczny przejawia melkopyatnistoy wysypka i przeziębieniach objawy. Zdiagnozować tylko na konkretnych powodów. Jednak priorytetem jest analizie różyczce. Specyficzne przeciwciała zaczynają być syntetyzowane w organizmie w ciągu 4 tygodni po zakażeniu. Wskazuje to na tworzenie stabilnego systemu odpornościowego, który jest osłabiony przez 20 lat.

ścieżka transmisji

Źródłem zakażenia jest najczęściej chory. czynnik zakaźny zaczyna się wyróżniać w środowisku na tydzień przed wysypką na skórze przez 5-6 dni od daty wystąpienia krost. Z punktu widzenia epidemiologicznego, uznany najbardziej niebezpieczną formę dzieci z wrodzoną różyczkę. W tym przypadku, czynnik sprawczy uwalnia się w środowisku z odchodami lub moczem.

Istnieje kilka sposobów przesyłania:

• w powietrzu;
• przezłożyskowej;
• kontakt z gospodarstw domowych.

Szczególnie podatne na wirus różyczki kobiet w wieku reprodukcyjnym. Do wczesnych przypadków tej choroby odnotowano prawie wszędzie masowych szczepień ochronnych. Obecnie wśród wszystkich ognisk choroby około 83% jest ustalona w krajach postsowieckich. Tendencja ta jest spowodowana brakiem programu immunizacji.

Okres inkubacji na różyczkę

Inkubacja – okres czasu kontaktu z wirusem w organizmie przed wystąpieniem klinicznych objawów infekcji. W przypadku odry, jest on 10-24 dni. W tym okresie czasu, w którym czynnikiem zakaźnym jest czas penetracji przez błonę śluzową gardła i dostają się do krwiobiegu, gdzie jest ona aktywna zaczyna reprodukcji.

To właśnie w okresie inkubacji różyczce u dzieci odwiedzających ogrody, jest infekcja zdrowego od chorego dziecka. W tym czasie, specyficzne cechy tej choroby nie są jeszcze dostępne. Około tydzień przed wysypka na skórze pacjenta staje się zaraźliwy dla innych.

Objawy choroby u dzieci

U dzieci, różyczka występuje dość łatwo. Zdjęcia dzieci udowodnić, że nawet przy tej chorobie, mogą grać i robić normalne rzeczy. Na początkowym etapie procesu patologicznego dziecka może odmówić jedzenia, kapryśna i ciągle budzi się w nocy. Wynika to z faktu, że wirus uwalnia toksyczny wpływ na ośrodkowy nerwowych czynników systemowych.

Z progresją, istnieją znaki przypominające przeziębienie: suchy kaszel, przekrwienie gardła, zatkany nos, lekkie gorączki. Tuż po 2-3 dniach sytuacja może się diametralnie zmienić. Wokół ciała dziecka pojawia się wysypka melkopyatnistaya bez świądu. Różowe plamy nie są uniesione ponad powierzchnię skóry. Ulubionym miejscem ich lokalizacji uznane zginacza powierzchnię nóg i ramion, pachwin i pośladków. Obraz kliniczny jest często uzupełniane przez wzrost węzłów chłonnych szyi.

Gdy choroba zmienia się, a obraz krwi. Ogólnie rzecz biorąc, analiza obserwowano stały wzrost limfocytów przeciwko tle upadku leukocytów. OB pozostaje jednak w zakresie normy. Czterokrotny wzrost specyficznego przeciwciała wskaźników różyczki wskazuje początkową lub ostrego przepływ fazy.

Charakterystyka procesu patologicznego u dorosłych

W wieku dorosłym, objawy są bardziej nasilone. Co do zasady, korpus jest bardzo szybko reaguje na przenikanie wirusowego. Jeśli dziecko cierpi cicho różyczkę „na nogach”, dorosły jest wymagane leżenia w łóżku przez tydzień.

Wśród głównych zarzutów, do którego pacjenci udają się do lekarza, można wybrać wzrost temperatury do 39 stopni, bóle stawów i rosnącą słabość. etap podstawowy różyczka często towarzyszy zwiększenie wielkości śledziony i wątroby, co jest wykrywane przez obmacywanie. Osłuchiwanie serca często ujawnia swoje kolory wyciszony.

Pojawiają się światłowstręt i łzawienie. Typowe plamy różyczki różnią tendencję do mieszają się ze sobą. W tym przypadku, nie mają wyraźnych granic grudki. Zazwyczaj pojawiają się one na dużych obszarach – w plecy i pośladki. Nieleczona choroba grozi wpływu na stawy rąk, a nawet zapalenie mózgu.

zespół różyczki wrodzonej

Choroba jest bardzo niebezpieczna dla kobiet w ciąży. Wirus charakteryzuje się zdolnością do pokonania bariery łożyskowej i mogą powodować wady płodu. Szczególnie niebezpieczna jest sytuacja, jeśli chodzi o zakażenia w I trymestrze ciąży.

Pierwszy cel staje OUN. Drugie miejsce należy do narządów wzroku i słuchu, a trzecie – serce. Dziecko z zespołem różyczki wrodzonej jest często z rozpoznaną cukrzycą, nieprawidłowego działania tarczycy, a nawet autyzm. Jednocześnie jest on nosicielem infekcji i potencjalnie może być zaraźliwy dla 1-2 lat.

W późniejszych etapach ciąży (około 13 tygodni) prawdopodobieństwo wystąpienia wad wrodzonych są znacznie niższe, ale nadal istnieje. Kolejną nieprzyjemną konsekwencją choroby akty urodzenia martwego dziecka. Na przykład, co trzecia kobieta w ciąży w okresie inkubacji przypadków różyczki spontanicznego poronienia. Jedna pani z 10 dziecko rodzi się martwe.

Sposoby diagnozowania

Wykrycie choroby u dzieci nie jest zwykle towarzyszą trudności. Doświadczeni lekarze wystarczy zbadać młodego pacjenta, badanie obrazu klinicznego i jego historii. Po tym po leczeniu.

Aby zdiagnozować chorobę u osób dorosłych, w tym kobiet w ciąży, trzeba bardziej poważny egzamin. Obejmuje ona następujące działania:

1. Analiza serologiczne. test diagnostyczny dla M i G immunoglobulin można powiedzieć wiele. Przykładowo, wzrost tych miana pokazuje patologicznego rozwoju procesu. IgM sprawdzić w około 10-12 dni po zakażeniu. Kiedy miano zwiększa się o 4 razy lub więcej, diagnozowania różyczkę. Jako środek zapobiegawczy, taka analiza jest przepisywany w ciąży i kontaktu z chorymi. Gdy IgG jest określona bezpośrednio w organizmie mają przeciwciała przeciwko wirusowi. IgG utrzymują się przez całe życie.
2. Badania wirusologiczne. Ujawnia obecność czynnika zakaźnego w organizmie. Analiza ma charakter informacyjny tylko do pierwszych zmian. Jako materiał testowy nie tylko we krwi, a także wyciek z nosa, a płynem owodniowym.
3. Metoda PCR. Drogą reakcji łańcuchowej polimerazy można wykryć różyczce genomu.

Aby wykluczyć inne choroby, które mają podobną prezentację kliniczną, przeprowadzić diagnozę porównawczą. Odróżnić zakażenia odrą, szkarlatyna, mononukleoza i alergie.

Cechy terapii

Kiedy nie jest wymagane leczenie różyczka szpital. Hospitalizacji, u pacjentów z ciężką postacią choroby, chorób towarzyszących obecności lub podejrzeniu powikłań. Terapia nie jest specyficzny również przeprowadzone.

kompleks medyczny obejmuje przestrzeganie specjalnej diecie z przewagą w diecie białka. Lepiej wybierać chude mięso. Żywieniowe można frakcję, w małych porcjach. Jest to obowiązkowe przestrzegać reżimu picia i pić około 2 litrów czystej wody dziennie.

leczenie objawowe obejmuje odbieranie przeciwgorączkowe ( "Paracetamol", "Nurofen") i leków przeciwhistaminowych ( "Suprastin", "Tavegil"). Wraz z rozwojem powikłań uciekają się do stosowania leków przeciwbakteryjnych. Są mianowani indywidualnie i z uwzględnieniem stanu pacjenta.

Konsekwencje dla organizmu

Różyczka rzadko powoduje komplikacje, szczególnie u młodych pacjentów. Jeśli układ odpornościowy jest słaby, po uprzednim infekcji występuje stan zapalny w kolano-łokieć i stawów śródręcznopaliczkowych. Objawy prodromalnych mogą przyczyniać się do rozwoju zapalenia płuc, zapalenie ucha czy anginy.

Niezależnie od etapu różyczce i terminowego leczenia u lekarza, kobiety w ciąży niemal zawsze oczywistych komplikacji. Nie mają one wpływu na bardzo przyszłą matkę i dziecko wewnątrz macicy. Może to być zaburzenia psychiczne i fizyczne, poronienie lub ciąża blaknięcie.

Sposoby zapobiegania chorobom

Zapobieganie różyczce zakłada terminowe szczepienia. Ta choroba zakaźna jest łatwo zapobiec. W praktyce medycznej, różne szczepionki stosowane dzisiaj, w tym importowane. Szczepienia są małe dzieci od 15 do 18 miesięcy życia. Następnie powtarza się w okresie dojrzewania. Odporność po zabiegu trwa od 20 lat.

Szczepienie kobiet w ciąży jest przeciwwskazane. Również nie zaleca się zaplanować poczęcie przez trzy miesiące po szczepieniu. W tym czasie zapisanego zwiększone prawdopodobieństwo zakażenia płodu.

Jeśli nie wiesz, jak wygląda u pacjentów z rozpoznaniem „Różyczka” zdjęcia w tym artykule pomogą zrozumieć ten problem. Kiedy wysypka powinien natychmiast pokazać lekarzowi pacjenta, a następnie upewnij się, aby odizolować go do pełnego wyzdrowienia. W pomieszczeniu, w którym znajduje się osoba zakażona, musi być stale mokro i wentylację.