Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN): cel stworzenia, funkcja

Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) – największa organizacja międzypaństwowych polityczne i gospodarcze regionu. Do jej zadań należy rozwiązać wiele problemów w różnych dziedzinach działalności na szczeblu międzyrządowym. Jednocześnie w latach swego istnienia organizacja znacznie przekształcone i ewoluowały. Zdefiniujmy co stanowi Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej, i dowiedzieć się przyczyny jego powstania.

tło na

Przede wszystkim skupmy się na wydarzeniach poprzedzających tworzenie ASEAN.

Wymagania dla integracji krajów regionu zaczęły pojawiać się nawet po zakończeniu II wojny światowej, w celu uzyskania ich niezależność. Ale początkowo procesy te były bardziej wojskowy i polityczny, a nie ekonomiczny. Było to spowodowane faktem, że dawne metropolie, choć biorąc pod uwagę jego niezależności kolonii, ale jednocześnie starając się nie stracić wpływy polityczne w regionie i zapobiegania ustanowienie reżimów komunistycznych na terenie Indochin.

Efektem tych dążeń było pojawienie się w latach 1955-1956, wojskowo-polityczny blok z SEATO, który przewiduje zbiorowej w regionie. Organizacja obejmuje następujące stany: Tajlandia, Filipiny, Pakistan, Australia, Stany Zjednoczone, Francja, Zjednoczone Królestwo. Ponadto, urządzenie ściśle współpracował z Republiki Korei i Republiki Wietnamu. Ale sojusz wojskowo-polityczny był krótkotrwały. Na początku to był szereg krajów, a to w końcu został zniesiony w 1977 roku. Powodem stał się mniej zainteresowany sprawami byłych mocarstw kolonialnych w regionie, Stany Zjednoczone przegrały wojnę w Indochinach, a także ustanowienie reżimów komunistycznych w wielu stanach.

Stało się jasne, że Unia w bazie wojskowej-polityczny charakter krótkotrwały i chwilowe. Kraje regionu były w potrzebie ściślejszej integracji gospodarczej.

Początkowe kroki w tym kierunku został odebrany w 1961, gdy organizacja powstała ASA. Zawierał on państwowy Philippines, Federacji Malezji i Tajlandii. Mimo to, było to pierwotnie unia gospodarcza nosił drugorzędne znaczenie w stosunku do SEATO.

ASEAN Edukacja

kraje ASA manualne i inne kraje w regionie zrozumieć, że współpraca gospodarcza powinna zostać rozszerzona zarówno terytorialnie, jak i jakościowym. W tym celu w 1967 roku w tajskiej stolicy Bangkoku, umowa została podpisana, znana jako Deklaracja ASEAN. Jej sygnatariuszami byli, oprócz przedstawicieli krajów ASA upoważniony delegatów rządu Singapuru i Indonezji. To właśnie te pięć krajów były w początkach ASEAN.

1967 jest uważany za moment, w którym zaczął funkcjonować Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej.

Cele organizacji

Jest to czas, aby dowiedzieć się cel w momencie jej powstawania prowadzona Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej. Zostały one sformułowane w wyżej ASEAN Deklaracji.

Głównymi celami organizacji jest przyspieszenie dynamiki rozwoju gospodarczego swoich członków, integracja między nimi oraz współpracy w różnych sferach życia, ustanowienie pokoju w regionie, co stanowi wzrost w handlu w ramach Stowarzyszenia.

Każdy z tych celów została skierowana na osiągnięcie globalnego pomysł – stworzenie dobrobytu w regionie.

ASEAN

Do tej pory 10 krajów zawiera Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej. W skład organizacji utworzonej przez następujących Członków:

• Stan Tajlandia;
• Federacja Malezji;
• Filipiny;
• Indonezja;
• miasta-państwa Singapuru;
• Sułtanat Brunei;
• Wietnam (SRV);
• Lao (Lao PDR);
• Związek Myanmar;
• Kambodża.

Pierwsze pięć z tych krajów były założycielami ASEAN. Reszta płynęła do organizacji w całej historii jego rozwoju.

Ekspansja ASEAN

Sułtanat Brunei, Wietnam, Laos, Birma i Kambodża były wliczone w ASEAN w nadchodzących latach. Stany w regionie są coraz bardziej wciągany do wzajemnej integracji.

Państwo Brunei była pierwszym krajem w regionie, który dołączył do pięciu założycieli ASEAN. Stało się to w 1984 roku, prawie tak szybko, jak kraj ten uzyskał niepodległość od Wielkiej Brytanii.

Ale przystąpienie Brunei był jednym znaku. W środku – w drugiej połowie lat 90-tych, kilka krajów dołączył ASEAN, a to jest wskazanie pewnych tendencji i prestiż członkostwa w organizacji.

W 1995 roku został członkiem ASEAN do Wietnamu – kraju, w którym zarządzanie zostało oparte na ideologii marksistowskiej. Należy zauważyć, że przed niewielu krajów, które były podstawą do opracowania ASEAN wziął zachodni model. Wejście do organizacji państwa komunistycznego wskazane na pogłębiania procesów integracyjnych w regionie i na priorytetach współpracy gospodarczej nad różnicami politycznymi.

W 1997 roku Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej uzupełnione przez dwóch członków. Byli Laos i Birma. Pierwszym z nich jest także krajem, który wybrał komunistyczny typ rozwoju.

Jednocześnie organizacja musiała wprowadzić Kambodży, ale z powodu zawirowań politycznych został przesunięty na rok 1999. Jednak w 1999 roku, wszystko poszło gładko, a stan stał się dziesiątym członkiem ASEAN.

Stanowisko obserwatorów są Papua Nowa Gwinea, Timor Wschodni i inni. Ponadto, w 2011 roku, Timor Wschodni złożyła formalny wniosek o pełne członkostwo w organizacji. Podczas gdy ta aplikacja jest w toku.

sterownica

Rozważmy strukturę zarządzania ASEAN.

Najwyższym organem Stowarzyszenia jest szczytem szefów państw, wprowadzając do niego. Od 2001 roku odbywa się co roku, a przed godziną spotkania organizowanego raz na trzy lata. Ponadto, współpraca odbywa się w formie spotkań przedstawicieli Ministerstw Spraw Zagranicznych krajów uczestniczących. Odbyli również rocznie. W ostatnich latach coraz częściej zaczęły się odbywać spotkania i przedstawicieli innych resortów, takich jak rolnictwo i gospodarkę.

Aktualny zarządzanie sprawami ASEAN powierzonych Sekretariatu Organizacji, znajduje się w Dżakarcie, Indonezja. Głowa tego ciała jest Sekretarz Generalny. Ponadto ASEAN ma prawie trzy tuziny komitety i ponad sto grup roboczych.

Działania ASEAN

Rozważmy podstawowe kierunki działalności organizacji.

Obecnie podstawowym dokumentem, który jest traktowany jako podstawa do określenia ogólnego rozwoju strategicznego organizacji i relacji w nim, to traktat podpisany w Bali, delegaci z krajów uczestniczących.

Od 1977 weszła w życie umowy handlowej między krajami regionu. Integracja gospodarek Azji Południowo-Wschodniej w 1992 roku został przydzielony do stworzenia regionalnej strefy wolnego handlu, znany jako AFTA. Wielu ekspertów uważa się ważnym osiągnięciem ASEAN. Na tym etapie Stowarzyszenia, jako podmiot prawa międzynarodowego, to działa do zawarcia umowy o wolnym handlu z Chinami, Indiami, Commonwealth of Australia, Nowa Zelandia, Japonia, Republika Korei i kilku innych krajach.

Na początku lat 90-tych szczególnie istotna była groźba dominacji gospodarczej i politycznej Stanów Zjednoczonych w tym regionie. To próbował zapobiec Malezji. Kraj zaproponowała utworzenie Rady, które, oprócz krajów ASEAN były Chin, Korei Południowej i Japonii. Organizacja ta była ochrona interesów regionalnych. Ale projekt nie mógłby być realizowany, gdyż spełnione sztywny opór ze strony Stanów Zjednoczonych i Japonii.

Jednak Chiny, Korea i Japonia nadal udało się doprowadzić do działalności Stowarzyszenia. W tym celu została założona w 1997 roku organizacja „ASEAN plus trzy”.

Innym ważnym programem jest zadanie zapewnienie bezpieczeństwa i stabilności politycznej w regionie. Od 1994 roku zaczął forum zajmujące się kwestiami bezpieczeństwa, zwany ARF. Niemniej jednak, członkowie organizacji nie chciał włączyć ASEAN w bloku wojskowego. W 1995 roku podpisano umowę, w której uznano region Azji Południowo-Wschodniej wolnego od broni jądrowej.

W organizacji aktywnie odnosi się do kwestii ochrony środowiska.

perspektywy rozwoju

Dalsza integracja gospodarcza regionu, a także pogłębienie współpracy z innymi krajami w regionie Azji i Pacyfiku jest priorytetem dla ASEAN w przyszłości. Program ten jest przeznaczony do realizacji ASEAN jednej społeczności, założona w 2015 roku.

Kolejnym zadaniem organizacji w niedalekiej przyszłości – w celu wypełnienia luki w rozwoju gospodarczym między jego członków. Tajlandia, Singapur i Malezja kraj ekonomicznie zdecydowanie wyprzedza inne kraje w regionie. Do roku 2020 planowane jest znaczne zmniejszenie luki.

Wartość organizacji

ASEAN znaczenie dla rozwoju krajów Azji Południowo-Wschodniej jest bardzo duża. Od momentu powstania, Stowarzyszenie jest jednym z najbardziej zacofanych regionów Azji dołączył liczbę z wiodącym nie tylko na kontynencie, ale na całym świecie. Ponadto, znacznie zmniejszył liczbę konfliktów zbrojnych w regionie. Rozwój powiązań gospodarczych między członkami Stowarzyszenia przyczynia się do ich dobrobytu.

Plany organizacji – w celu uzyskania jeszcze bardziej znaczące szczyty.