Alekseya Tolstogo nowela "Dzieciństwo Nikita". streszczenie

On jest na wygnaniu we Francji i ogromnie chcąc wrócić do domu, stworzony Hrabia Aleksiej Nikołajewicz Tołstoj jego najbardziej poetycki pracy „Dzieciństwo Nikita”.

Synopsis autobiograficznej powieści zajmuje dużo czasu przeszłego ostatnim roku beztroskiego dzieciństwa autora.

Pomysł działa autobiograficzny

Żył w majątku ojczyma A. A. Bostroma, którą kochał jak ojciec, w pobliżu Samara, osiedla Sosnovka. Główny bohater – chłopiec Nikita – pisarz obdarzony własną wyobraźnią i wrażliwy. Obrazy tworzone przez rodziców własnych rysów twarzy pisarza. A mama Nikita'm tak jak mama i Alekseya Tolstogo – Alexandra Leontievnoy. Obraz Arkadiusz Iwanowicz nauczyciela utworzone również oparte na prawdziwej osobie – Korepetycje Arcadia Slovoohotove. Autor nie zmiana nazwy, wprowadzona w tkankę narracji swoich przyjaciół z dzieciństwa – Bear Koryashonka i Styopka Karnaushkin. Bogaty w różnych bohaterów opowieści „Dzieciństwo Nikita”. Fabuła działa bardzo krótko można wyrazić jako zanurzenie czytelnika do magicznego świata dzieciństwa.

Fascynujący świat Nikita

Dziecko postrzega się jako część drogiego jego dworu serca, znajduje się w środku stepu. Jest to bardzo przypomina Nikita cudu setek mil gołą przestrzeń, a wokół domu rodziców – duże i grube ogród staw. Rośnie topola, topola, wierzba, lipa.

Produkt zawiera szczegółowy opis domu, jej przybudówkami, nie jest pustym stodoła i stajnie, ogród, staw, tama.

To daje dzieciom entuzjastycznym opisem jego tajemnicze pokoje i wytłoczona powiązań starych książek w bibliotece. Ten dom utrzymuje tradycję rodzinną pradziadka Africana Afrikanych, udręczonego nieszczęśliwa miłość. On, zgodnie z matką Nikolina, prowadził dziwne życie. Czytać i pisał w nocy iw ciągu dnia spania. Gospodarstwo mojego dziadka zrezygnował, sad uciekła od niego, trawa rosła w dziedzinie …

Ozdobione wielu kolorowe i soczyste sceny kontemplacji dzieła przyrody „Dzieciństwo Nikita”. Streszczenie fabuły może być zredukowana do tej jedności z naturą chłopca. On nie czuje się tylko część, ale postrzega go przez obrazy dofantazirovat. Na przykład, szpak w postrzeganiu Nikita obdarzone ludzkimi cechami do takiego stopnia, że dostał przydomek Zheltukhin. Kota bohaterem był określany jako Wasilij Wasiljewicz on poeticizes konie ojczym, a co widział każdy ptak, czy to jasne lub głośno głosem ptaków Oriole.

Zacznij historię

Z głową „słoneczny poranek” zaczyna „Dzieciństwo Nikita”. Streszczenie fabuły – to historie o grach z rustykalny urok rebyatney środku zaspy obejmujących chaty do komina; Mad strumień wody źródlanej; ciemny ogród, oświetlone przez zamki lipca; Września gęsta jak mleko mgły. Chłopiec widział całe życie ludzi w środku tego powtarzającego tańcu pór roku przechodzi organicznie i naturalnie, a narodziny i śmierć są jak wschodzie i zachodzie słońca.

logika narracji dziecko specyficzne w tej pracy nie można nie wspomnieć o naszym pisemne podsumowanie. Tołstoj „Dzieciństwo Nikita”, podczas pracy nad nimi, sama wprowadziła specjalną rozkoszą nostalgiczny nastrój, że on sam napisał w swoich pamiętnikach. Bardzo miły, autor opowiada o tym, jak on dba o odnosząc się do siostry Lila, a okaże się w pustym pokoju pierścienia nieruchomości, które kiedyś dziadek dał ukochanej. Pierścień leżący wewnątrz wazony z głowami lwów, stojąc na zegarze ściennym kilka dziesięcioleci. A ona Lilja (Nikita umieścić pierścień na palcu) jest zadziwiająco podobna do funkcji prababki, której portret w Amazonii z zasłona wisi na ścianie w tajnym pomieszczeniu. Żałośnie pisałem o tym epizodzie, Aleksieja Tołstoja.

Praca jest autobiograficznym

Co możemy zauważyć, gdy zdecydujemy od narracji autora o romantycznym życiu bohatera, zwięzłej, streszczenia? Tołstoj „Dzieciństwo Nikita” zgodnie z zasadami gatunku, aby kontynuować tradycję Lva Nikolaevicha Tolstogo ( „Dzieciństwo, młodość, młodość”), M. Gorkiego ( „Dzieciństwo”, „ludu”.) Aksakov ( „wnuk lat dziecinnych Bagrov za” ).

Wszystkie te książki są wartościowe do czytania przez dorosłych, zwłaszcza rodziców. Oni – autobiograficzny i pomóc zrozumieć, w jaki sposób dziecko myśli, wyjaśnić motywy jego działania. Jednakże, jeśli mówimy o stylu autora autobiografii sztuki, to należy podkreślić, że Aleksiej Tołstoj – jedyny z wymienionych klasyków, które opowiadane o dziecko w trzeciej osobie.

Poetizatsiya chłopiec sezony

Streszczenie fabuły „Childhood Nikita”, wprowadza nas w gościnnej obchodów Bożego Narodzenia w rezydencji. Dzieci rolników stoczni, a także dzieci właściciela, wykonane zabawki na choinkę. A kiedy jest udekorowane i oświetlone przez dziesiątki świec, wszystkie dzieci są szczęśliwi po otrzymaniu prezentu, aby sprostać dworku to święto. To święto jest głównym bohaterem opowieści kocha najbardziej.

Opis wiosny i przebudzenia natury jest również zawarte w streszczeniu książki „Dzieciństwo Nikita”, jak to ma znaczące miejsce w książce. Po tym wszystkim, bohater utożsamia się z naturą, szczerze wierząc, na rozkaz duszy, że wszystkie naturalne bogactwo dookoła – dom do niego. Jego oczarować dziesiątki tysięcy strumyków z topniejącego śniegu w marcu na pustyni. On cieszy się, oddychając głęboko Wiosna „ostre i czyste” powietrze. I coś bardzo ważne lodołamacz pojawiła się na rzece, gdy pokazał gwałtowny charakter, wznoszący się nad tamy i spływa do hałasu w wiry.

A potem Aleksiej Tołstoj pisał dziecinnie entuzjastycznie miód maja tryle Orioles. O pływających w gorące letnie niebo orła stepowego mówi nam „Dzieciństwo Nikita”. Bardzo krótka treść pracy zawsze pokazuje podłączenie wschodzących osobowości bohatera ze światem wokół niego. Czy nie jest to cechą dzieciństwa? Jest możliwe, aby zrealizować ten niuans przynosi nam Alexey Tołstoj?

Potrzeba chłopca czuć, że jedność jest niezbędna do jego tożsamości. Dlatego też, nawet nauczyciel Arkadiusz Iwanowicz karci go, gdy ucieka z lekcji obserwować rzekę. To nie przypadek, autor rozdziału „na wozie” służy jako romantyczny porównania: „W wózku, jakby w kołysce, Nikita płynąłem pod gwiazdami, patrząc na odległych światów.”

wniosek

Oryginalny tytuł pracy brzmiał jak „Opowieść o wielu wspaniałych rzeczy.” Jest oczywiste, że został napisany przez autora w tym samym impuls twórczy, tej samej inspiracji.

Ostatni rozdział tej historii ma krótszą nazwę – „check out”. Rozpoczyna się końcowy komunikat Nikita udało się zdać egzamin, aby wejść do drugiej klasy. A książka kończy się smutnym zdaniu: „To wydarzenie kończy swoje dzieciństwo.”