Porfiry Pietrowicz ( „Zbrodnia i kara”): charakterystyka bohatera

Ten artykuł skupia się na takim słynnego bohatera powieści Dostojewskiego jest Porfiry Pietrowicz. „Zbrodnia i kara” został opublikowany przez autora w 1866 roku. W produkcie porfir jest jednym z głównych bohaterów.

Ogólna charakterystyka

Porfiry Pietrowicz ( „Zbrodnia i kara”) – ten badacz, służąc w Petersburgu, w jednej z jednostek policyjnych. Jest on odpowiedzialny za rozbój i zabójstwo Alyona Iwanowna starej kobiety lichwiarz i Lizawieta, jej siostra. W nazwie produktu pozostaje Porfirego Pietrowicza ( „Zbrodnia i kara”). Jego nazwa nie jest nigdzie wspomniane (ale w „Bracia Karamazow” jest bohaterem Porfiry Petrovitch Znamenskii). Nawet dwa miesiące przed badaczem wydarzenia zwrócił uwagę na artykuł „O przestępstwo”, napisanym przez Raskolnikowa (jak się dowiedział przez edytora, ponieważ została opublikowana anonimowo). Jest to uzasadnione morderstwo ideologicznych względów człowieka „wyższego rzędu”.

Co jest podstawą konfliktu między bohaterem i Porfiry Pietrowicz?

Podstawą konfliktu między Raskolnikowa Porfiry Pietrowicz – i sporze o charakter przestępstwa. Zabójca w rozmowie z nim, wyraża swoje myśli o prawo do „nadzwyczajnych ludzi” do popełnienia przestępstwa. Porfir, bez dowodów, odsłaniając brak wiary w Boga, dualistyczną światopogląd nihilizmu i metafizycznych korzeni bohatera, dając mu do zrozumienia, że został wystawiony. Bystry badacz stopniowo prowadzi do załamania nerwowego podejrzanego, rzeczywiście zrobić mu wyznać. Jednak pojawienie Mikolka, który bierze na siebie winę, łzy plany Porfiry Petrovich. Mimo to, pewne jest, że Mikolka tutaj nie ma nic. Badacz czuje „przywiązanie” do zabójcy. Po tym wszystkim, uczucie bohatera były znane, a człowiek jak Porfiry Pietrowicz ( „Zbrodnia i kara”). Rodion powiedział, „straszny wojownik”, jeśli nadal będzie w stanie znaleźć prawdziwej wiary. Porfir przekonuje bohaterowi przyjdzie wyznać odzyskać spokój w życiu. Badacz przedstawiony w powieści subtelną psychologa i mądry człowiek. Ciągłe słuchanie jako metody przesłuchań puka Raskolnikow mylić i przekonał porfir, że on jest zabójcą.

Pierwsze spotkanie bohaterów

Rodion poszedł najpierw do badacza ze śmiechem. Porfiry była ubrana w szlafrok w domu, w zużytych butach i czystych ubrań. Był człowiekiem pełnym, 35, poniżej średniego wzrostu, bez bokobrody i wąsy, z mocno przycięty włosy. Raskolnikow jest przekonany, że Porfiry wie o wszystkim. On go nie zniechęcić. Twierdzą, na temat przyczyn i charakteru przestępstwa. Porfir wspomina Rodion artykuł napisany na ten temat.

Drugie spotkanie z badacza Raskolnikow

Kolejne spotkanie było również z inicjatywy Raskolnikowa. Już nienawidził tego człowieka bez miary. Ale był zmuszony udać się do niego, aby rozwiać podejrzenia, które doprowadziły do nieostrożne zachowanie. Porfiry Pietrowicz powiedział nawiązuje do bohatera, że jest podejrzany. Przewiduje on, że Raskolnikow nie Mila Svoboda, który ostatecznie przyznał.

Badacze mówią okropne rzeczy. Ale on lubi robić to jako żart, że boli Raskolnikowa ponad podpowiedzi. Porfiry Pietrowicz prozaiczny zamierza obalić pomysł Rodion, aby umniejszać jej w oczach. Raskolnikow zamienia się w komiksie śmiechu badacza. Rodion buntuje się przeciwko umniejszanie i upadku na nim.

Badacz przychodzi do Rodion domu

Dopiero w ostatniej chwili resetuje Porfiry Pietrowicz maskę. „Zbrodnia i kara” – powieść, w której badacz powiedział, że podejrzany otwarty tylko wtedy, gdy chodzi o mieszkania do niego. On sympatyzuje z Rodion chce tego młodego człowieka dobrego.

Jednak Porfiry Pietrowicz – prowokator, którego obowiązkiem – wyciągnąć zeznania podejrzanego. Badacz Raskolnikow współczucie. Kocha go na swój sposób, a Rodion nie może w żaden sposób określić, kiedy porfir poważny, a kiedy żartuje.

Porfir – tajemnicą dla Raskolnikowa, magnes, z którego jest popychany która rozciąga. Wole Rodion badacz sprzeciwia właścicielem. Takie Porfiry Pietrowiczu ( „Zbrodnia i kara”), którego cechy są podane w tym artykule.

Raskolnikow, wyczerpany obawa narażenia, nagle czuje, że jest słaby. Wystarczy przyjść do mieszkania Rodionov, badacz nie podhihikivaet, śmieje się. I to wykańcza głównego bohatera Porfiry Pietrowicz ( „Zbrodnia i kara”). „W co rozdział tak się dzieje?” – może zwrócić się do czytelnika. Szóstą część produktu (druga głowy).

pomysły Murder Rodion

Rodion stopniowo uświadamia sobie, że nie jest Napoleon, a może nie, podobnie jak jego idol, poświęcić spokojne życie wielu ludzi, aby radzić sobie ze swoim sumieniem po zabiciu jednego tylko staruszki. Raskolnikow czuje, że jego przekroczenie, w przeciwieństwie do francuskich działań cesarskich – brzydkich, żenujące. Próbuje zrozumieć, gdzie popełnił błąd. Bohaterem myśli, „Stara kobieta – bzdury!” On jest „zasada zabijania”, nie mogąc wyjść poza zwykłe ludzkie uczucia.