Herb i flaga Karelii: opis i zdjęcie

Republika Karelii jest przedmiotem Federacji Rosyjskiej i znajduje się w jego północno-zachodniej części. Powierzchnia terytorium wynosi 172,4 tys. Km2.

Republika Karelii: Ogólny opis

Charakterystyka warunków naturalnych i gęstość zaludnienia dzielą Republikę na części południowe i północne. Część północna rozciąga się wzdłuż północnych wybrzeży Segozer i Vygozero oraz ujścia Sumy. Karelia południowa pokryta jest głównie lasami świerkowymi i brzozowymi, natomiast na północy dominuje sosna.

Najbardziej znane zabytki są miejscami ludowej epopei Kalevala – wioski Ladvozero i Kaskola, rezerwatu przyrody Marcial Waters, położonego w wiosce Palaces. Spośród naturalnych obiektów należy również zauważyć jezioro Keret, wyspę w Zatoce Onega Białego. Centralna część południowej Karelii zajmowana jest przez terytorium rezerwatu Kivach, którego powierzchnia wynosi 10.000 ha.

Historia Karelii

Teren nowoczesnej Karelii zamieszkiwał w 7. tysiącleciu pne. Starożytni mieszkańcy zajmowali się przede wszystkim polowaniem i łowieniem ryb. Pojawienie się podstaw hodowli i hodowli zwierząt pochodzi z I tysiąclecia pne. W tym samym czasie powstała produkcja żelaza.

Pierwsze informacje dotyczące składu etnicznego ludności odnoszą się do V wieku. Potem terytorium Karelii zamieszkiwały Finno-Ugryjczycy, Karelianie, Vepsians, plemiona Sami. Od VI do IX wieku nowoczesna republika istniała w formie średniowiecznej formacji terytorialno-terytorialnej i nazywano ją księstwem Karelii. W XII wieku terytorium Księstwa stał się częścią republiki feudalnej z Nowogrodu. Wiadomo, że w 1227 r. Nowgorod książę Jarosław Wladiwodowicz powołuje się na nawrócenie Karelińczyków i Veppów na prawosławną wiarę.

W walce z krzyżowcami niemiecki i szwedzki feudalny lord wycofał się z zachodniej części Karelii, na której zbudowali twierdzę Vyborg. Dzięki staraniom jednego z Valites (ówczesnych władców), Karelia została uwolniona od szwedzkich najeźdźców. Ale na tym konfrontacja obu krajów na te ziemie nie powstrzymała się. Kilka wieków później, po sześciu miesiącach oblężenia, szwedzkie wojska zdołały zabrać pana Korelę. W wyniku utraty cieśniny Karelskiej doszło do ucieczki uchodźców do państwa rosyjskiego, z których większość osiedla się na terenie regionu Tver. W efekcie miało miejsce powstanie etnicznej grupy Karola Tvera.

Z biegiem czasu rozwój metalurgii rozpoczął się na terenie Karelii. Jednocześnie główną siłą roboczą były chłopi, których praca praktycznie nie została wypłacona, uznano za obowiązek. Liczne wojny w tym czasie wymagały dużej ilości broni, dostarczanej z tego północnego regionu. Warunki pracy chłopów stały się jeszcze trudniejsze, co doprowadziło do powstania ludowego. Liczba protestujących osiągnęła 40 tysięcy osób. Po stłumieniu powstania rozpoczęła się seria masowych aresztowań i represji.

Takie wydarzenia na początku XX wieku, takie jak nadejście sowieckiej władzy i oddzielenie Republiki Olonets, stały się warunkami nowego niepokoju. We wczesnych latach dwudziestych w Karelii powstało powstanie skierowane przeciwko bolszewikom. Zostało ono stłumione przez dominujące siły przeciwnej strony. Wtedy właśnie powstała pierwsza flaga Karelii, której opis można znaleźć poniżej. Było kilka wariantów tego symbolu stanu, zmieniły się one w zależności od formy państwowości i suwerenności Republiki nowożytnej.

Flaga Karelii: historia w pierwszej połowie XX wieku

Pierwsza flaga Karelii była wariantem zaproponowanym przez fińskiego artysty Jonasa Heiska w 1918 roku z obrazem na niebieskim płótnie konstelacji Ursa Major. Położenie konstelacji było lewym górnym rogiem. Dane dotyczące uznania tej wersji flagi nie są oficjalne.

W krótkim okresie proklamacji w Karelii w republice Ukhta (1920) fińska artystka Axeli Gallen-Kallela stworzyła kolejną flagę Karelii (zdjęcie poniżej), na której wyraźnie pokrywano pokrewieństwo z Finnsem. Znaczące podobieństwo do flagi Finlandii było oczywiste, tylko kolory różniły się: zielone tło, na którym znajduje się czarny "skandynawski krzyż", który ma czerwone krawędzie.

Karelia stała się częścią Związku Radzieckiego, spędzając trochę czasu bez flagi. W 1937 XI nadzwyczajny zjazd Karelskich Rad ASSR zaaprobował nowy symbol republiki. Był czerwonym płótnem, na którym w języku rosyjskim i karelskim napisano: "RSFSR" i "Karelian ASSR"

Dalsze zmiany symboli państwowych sięgają czasów, gdy KASSR przekształcono w SSEL Karelo-Fiński, co pociągało za sobą przywrócenie państwowości języka fińskiego. Flaga Karelii w tamtych czasach była bardzo podobna do flagi ZSRR, różniąc się jedynie napisem "Karelo-Fiński SSR", wykonanym w dwóch językach (rosyjskich i fińskich).

Flaga Republiki Karelii w drugiej połowie XX wieku

Później w 1953 r. Nastąpiły znaczące zmiany w projektowaniu symboli państwowych. W porównaniu do poprzednich wersji, flaga Karelii wyglądała zupełnie inaczej. Znaczenie kolorów niebieskich i zielonych pasów, które pojawiły się w dolnej części, zostało zredukowane do wskazania piękna, wielkości i znaczenia lasów i jezior Rzeczypospolitej. Ale większość flagi była pomalowana na czerwono, a na szczycie (na wale) były obrazy sierp i młota.

Transformacja KFSSR do Autonomicznej Radzieckiej Republiki Socjalistycznej pociągnęła za sobą nowe zmiany. Flaga Republiki Karelii także się zmieniła: niebieskie i zielone pasy znów zniknęły, ale skróty nazwy republiki pojawiły się w Karelii i Rosji. W 1978 r. Przyjęto nową konstytucję, zgodnie z którą skróty na fladze powinny zostać zastąpione przez pełne imiona.

Obecnie flaga Karelii składa się tylko z trzech zespołów: czerwonego, niebieskiego i zielonego. Wszystkie napisy są anulowane. Wszelkie oznaki regionalnej lub separatystycznej przynależności nie są widoczne. A kolory symbolizują jedynie bogactwo przyrody, tradycje kulturalne, związki krwi i związane z nimi powiązania.

Opis flagi

Flaga Karelii jest symbolem stanu Republiki. 16.02.1993 r. Został przyjęty przez Parlament Karelii. Twórcą jest AI Kinner. Kopia została wykorzystana jako podstawa do dzisiejszej flagi, która funkcjonowała w latach 1953-1956 w czasach Kareliańsko-fińskiego SSR.

Flaga Karelii, której zdjęcie jest pokazane poniżej, to płótno o kształcie prostokąta o jednakowych rozmiarach trzy paski poziome: czerwone, niebieskie i zielone. Stosunek szerokości i długości wynosi 2: 3.

Herb Karelii do 20 wieku

Pierwsza wzmianka o herbie Karelii pochodzi z 1562 r. Wtedy Rosja i Szwecja były w stanie nieustannej walki o te ziemie. Herbata odzwierciedlała tę walkę. Na dłoniach były dwie ręce, z których jeden był ubrany w zbroję (szwedzki żołnierz), a drugi – w poczcie (rosyjski żołnierz). I powyżej była złota korona.

Kiedy część Karelii została podbita przez Rosję, ten herbu zaczął być używany na tych ziemiach. Ale teraz obie ręce były w poczcie.

Prototyp nowoczesnego godła

Wiadomo, że rząd Ukhta wiosną 1920 r. Wraz z przedstawicielami północnych volostów postanowił odejść z Rosji i ogłosić niepodległość Karelii. Kilka dni później, 29 marca 1920 r., Zatwierdzono nowy herb. Na zdjęciu czarnego niedźwiedzia, który trzyma w dłoni "waga" (nóż tnący), zakłada się tarczę pokrytą szkarłatną zielenią. Tarczę koronowano tradycyjnym nakryciem głowy drwali. Nad figurą niedźwiedzia widoczne są światła północne, a pod nią – przedstawiony łańcuch.

Współczesna herb

Kiedy w listopadzie 1991 r. Kareliański ASSR został przemianowany na Republikę Karelii, rozpoczęły się prace nad nowym herbem. Ogłoszono konkurs, zgodnie z wynikami trzech szkiców pojawiających się w liderach. Pierwszy z nich został opracowany przez Andreja Litwin. Został stworzony na podstawie herbu Olonets, przedstawiający niedźwiedzia Karelskiego, rosyjskiego gyussa, łosia i konia. Autor drugiego szkicu, S. Lebiediew, zasugerował, że jako główną postać używa się łosia. Projekt Yuvil Nivina zawierał elementy historycznej herbu i herbu stworzonego przez rząd Ukhta.

Zatwierdzenie i ukończenie herbu trwało trochę czasu, a 28 września 1993 r. Najwyższa Rada Karelii zatwierdziła wersję Yu Nivina.

Zgodnie z przepisami dotyczącymi herbu, wygląda na to. Tło jest trójwymiarowym płótnem, tak samo jak flaga Karelii. Same ramiona mają postać tarczy, która jest zaokrąglana na dole i otoczona złotym paskiem. Głównym elementem pola tarczy jest niedźwiedź, wykonany w kolorze czarnym. Figura niedźwiedzia znajduje się w pozycji stojącej w profilu. Szczyt tarczki jest koronowany ośmioramienną złotą gwiazdą. Cechą herbu jest również fakt, że po obu stronach są ozdobione stylizowanymi gałęziami drzew: świerkiem i sosnami.

Flaga i herb Karelii symbolizują odwagę i siłę ludu, a także zasoby naturalne Republiki (zasoby lasów i zasobów wodnych).