Przyczyny inwazji wojsk amerykańskich w Iraku. Kronika operacji wojskowych amerykańskich strat w Iraku

Wojna w Iraku stała się jednym z największych konfliktów zbrojnych na początku XXI wieku. Jednak warunki i koleje wojny w dużej mierze pozostaje tajemnicą. Spróbujmy rozwikłać splot tych wydarzeń. Tak, dowiedzieć się, co było powodem amerykańskiej inwazji na Irak i jak ta operacja wojskowa odbyła.

prehistoria

Na początek trochę nurkowania w prehistorii konfliktu.

Saddam Husajn został prezydentem Iraku w 1979 roku, choć w rzeczywistości koncentruje się w ich ręce zarządzanie kraju na długo przed tym wątku. Jego uprawnienia były równe dyktatorski. Nie ważne zagadnienie w kraju nie może być rozwiązany bez zgody prezydenta. Wobec opozycji i buntownika Kurdowie okresowo Hussein stosować represji i tortur, co nawet przyznał publicznie. Ponadto Irak zaczął się rozwijać kult osobowości Husajna.

Już w 1980 roku, armia iracka rozpoczęła inwazję irańskiej prowincji Khuzestan, wiązanej, więc wojny irańsko-irackiej. Warto zauważyć, że w tej wojnie, zarówno Stany Zjednoczone i Związek Radziecki obsługiwane Husajna. Ale ostatecznie zakończeniu wojny w 1988 roku, nic, gdyż w zależności od warunków traktatu pokojowego, oba kraje utrzymują status quo.

Nowa przygoda Saddam Husajn rozpoczął w 1990 roku, kiedy inwazja na Kuwejt i załączone jako prowincji Iraku. W tym czasie, zarówno w USA i ZSRR potępił działania irackiego prezydenta. Ponadto, Stany Zjednoczone, przy wsparciu Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzyli koalicję wojskową międzynarodową że sprzeciwia Husajna. W ten sposób rozpoczęła się pierwsza wojna w Iraku, czy jak to się nazywa inaczej, wojna w Zatoce Perskiej. Koalicja pierwszych dniach konfrontacji miał znaczną przewagę, ponieważ zastosowanie nowoczesnego lotnictwa.

To było genialne działanie kierowanej przez USA sojuszników. Straty w Iraku przez siły koalicyjne były mniej niż 500 osób, podczas gdy liczba osób zabitych w irackiej armii osiągnęła dziesiątki tysięcy. W końcu, Husajn został pokonany, został zmuszony do wyzwolenia Kuwejtu, znacznie zmniejszyć armię. Ponadto kraj nałożyła szereg innych sankcji, które miałyby na celu osłabienie siły zbrojne Iraku.

Praktycznie wszystkie z lat 90-ych XX wieku, utajone konfrontacja między Irakiem a USA rosła. Amerykanie są stale oskarżany Husajna w stosowaniu represji wobec opozycji, a także w obecności zakazanej broni. Szczególnie sytuacja pogorszyła się po Husajna w 1998 roku wydalono monitory ONZ, które miały zapewnić, że Irak nie pojawia się broni masowego rażenia. Świat stanął na krawędzi nowej wojny.

Tło i przyczyny wojny

Teraz przyjrzeć się bliżej, co jest powodem było amerykańskiej inwazji na Irak.

Głównym powodem, dla amerykańskiej inwazji na Irak była chęć USA do zapewnienia jej dominację w regionie. Jednakże dość prawdopodobne, że kręgi rządzące obawiali się, czy naprawdę jest Hussein rozwój broni masowego rażenia, która poprowadzi w tym wobec Stanów Zjednoczonych, mimo że nie miał prawdziwego tego dowody. Jednak niektórzy eksperci na liście możliwych powodów, dla Stanów Zjednoczonych rozpoczęła działalność wobec Iraku, zwany także osobistą nienawiść do prezydenta USA George'a W. Busha do Saddama Husajna.

Formalny pretekst do inwazji służył jako wykazana w lutym 2003 roku, sekretarz stanu USA Colin Powell z dowodami Rady Bezpieczeństwa ONZ w Iraku rozwoju broni masowego rażenia. Jak się okazało, większość dowodów zostały sfałszowane.

przyciąganie sojuszników

USA nie udało się dokonać autoryzacji Rady Bezpieczeństwa do użycia siły w Iraku. Niemniej jednak, amerykańskie koła rządzące zignorowali go i rozpoczął przygotowania do inwazji.

Pytali również o pomoc swoich sojuszników z NATO. Ale Francja i Niemcy odmówił poparcia amerykańskiej inwazji na Irak bez sankcji ONZ. Ale Wielka Brytania, Polska i Australia wyraziły gotowość do wspierania sił zbrojnych USA.

Po obaleniu reżimu Husajna do koalicji dołączyły inne kraje: Włochy, Holandia, Ukraina, Hiszpania, Gruzja. Odrębną siła wzięła udział w konflikcie w Turcji w latach 2007-2008.

Łączna liczba wojsk międzynarodowej koalicji kontyngentu było około 309 tysięcy. Osób, z czego 250 000 amerykańskich żołnierzy.

Początek inwazji

Przez USA operacji wojskowej w Iraku rozpoczęła się 20 marca 2003. W przeciwieństwie do „Desert Storm”, tym razem koalicja przeprowadziła operację gruntowych na dużą skalę. Nawet odmowa Turcji w celu zapewnienia jej terytorium do ataku nie zapobiec. USA zaatakowały Irak z Kuwejtu. siły koalicyjne w kwietniu, bez walki, zajęte Bagdadu. Irackie lotnictwo jednocześnie odzwierciedlać ataki wroga w rzeczywistości zaangażowany nie było. Aktywna faza ofensywy została zakończona po zdobyciu miasta Tikrit w połowie tego samego miesiąca.

Zatem głównymi kluczowych lokalizacjach w Iraku do końca operacji zaczepnej kontrolowanej przez koalicję kierowaną przez USA. Straty wojsk sojuszniczych w Iraku w tym okresie wyniosły 172 zabitych żołnierzy i 1621 – rannych. Irackie siły zbrojne podczas ofensywy sojuszników stracił prawie 10.000 osób zabitych. Nieco mniej było ofiar wśród ludności cywilnej.

W pierwszej fazie wojny, siły amerykańskie w Iraku, zdobył miażdżące zwycięstwo. Jednakże, konieczne było nie tylko do zajęcia terytorium, ale również być w stanie utrzymać ją aż w Iraku nie będzie lojalny Amerykanie utworzyli rząd, który będzie w stanie utrzymać sytuację w kraju pod kontrolą.

Dalszy przebieg walk

Po klęsce sił rządowych zaczęły organizować ruch partyzancki w kraju. Przyniosła ze sobą nie tylko wojskowych lojalnych do Husajna, ale także przedstawicieli różnych grup islamistycznych, w tym blisko „Al-Kaidy”. oddziały partyzanckie najbardziej gęsto skupione w tzw „sunnickiej Trójkąta”, który znajduje się na północny zachód od stolicy Iraku.

Grupy partyzanci zniszczonej infrastruktury przeprowadza ataki, zaatakowany poszczególnych jednostek koalicji USA. Straty wojsk sojuszniczych w Iraku w tym okresie wzrosła. Większość zabitych i rannych byli żołnierze, którzy wchodzili na improwizowanego urządzenia wybuchowego.

Tymczasem, pod koniec 2003 roku w wiosce w irackiego więźnia został schwytany Saddama Husajna. Nad nim przeprowadził sąd wyroku, które były dyktator został publicznie wykonany w 2006 roku.

wojna domowa

W międzyczasie, w 2005 roku, Irak ostatecznie odbyły się wybory. Po wyborach szyici doszedł do władzy. Spowodowało to wzrost protestów wśród ludności sunnickiej, która wkrótce przekształciła się zjawiska, które można nazwać wojną domową.

Ponadto, płomienie wylewa różne zbrodnie popełnione przez pojedynczych żołnierzy amerykańskich żołnierzy, a nawet całych jednostek US Army. Straty w Iraku wojska i ludności cywilnej, w sumie bardziej rosła i wojna domowa wybuchła ze zdwojoną siłą.

Wywołało to niezadowolenie nie tylko w Iraku, ale także w społeczeństwie amerykańskim. Wielu obywateli USA zaczęły porównywać przewlekłą operacji irackiej z wojny w Wietnamie. Rosnące straty wojsk amerykańskich w Iraku doprowadziły do tego, że Republikanie nie powiodło się w wyborach do Kongresu, tracąc większość w obu izbach.

Wzmocnienie organizacji islamistycznych

Tymczasem, jeśli początkowy opór wobec okupacji Iraku, siły koalicyjne było mniej lub bardziej neutralny charakter religijny, do roku 2008 na czele ruchu partyzanckiego były różne organizacje islamistyczne, często o charakterze terrorystycznym.

Bardziej bezpośrednio po amerykańskiej inwazji Iraku na terytorium kraju została przeniesiona do działalności organizacji terrorystycznej „Monoteizm i Dżihad” kierowanego przez Zarqawi'ego. Po pewnym czasie wokół tej komórce obejmuje większość innych organizacji islamistycznych bojowników w Iraku. W 2004 roku lider „Monoteizm i Dżihad” przysięgę na wierność Osamy bin Ladena, a organizacja została zmieniona na „Al-Kaidy w Iraku.”

W 2006 roku al-Zarkawi zginął w bombardowaniu przez nas samolotów. Ale przed śmiercią jeszcze bardziej zjednoczone grupy islamistyczne w Iraku. Z inicjatywy Al-Zarkawi został stworzony Mudżahedinów Shura Rady, z wyjątkiem „Monoteizm i Dżihad”, który zawierał szereg innych organizacji. Po śmierci al-Zarkawiego, w tym samym 2006 roku, została zreorganizowana jako Islamskiego Państwa Iraku (ISI). I to było zrobione bez zgody centralnym kierownictwem „Al-Kaidy”. To właśnie ta organizacja w przyszłości, po rozprzestrzeniania się jej wpływu na części Syrii, został przerodziła LIH a następnie państwa islamskiego.

Jak wspomniano powyżej, podczas stwierdzeniu wojsk okupacyjnych USA w Iraku islamistów zyskały największą siłę w 2008 roku. kontrolowane one drugim największym miastem w Iraku – Mosul, a ich kapitał był Baquba.

Zakończenie amerykańskiej operacji w Iraku

Straty wiele amerykańskich w Iraku od 10 lat, w czasie których wojna trwała i względna stabilizacja sytuacji w kraju się nam myśleć o możliwości wycofania wojsk międzynarodowych z terytorium państwa.

W 2010 roku nowy prezydent USA Barack Obama podpisał dekret w sprawie wycofania głównych sił USA z Iraku. Tak więc 200 tysięcy osób zostały wprowadzone w tym roku. Pozostałe 50 tys oddziały wojskowe miały pomóc nowy rząd iracki kontrolować sytuację w kraju. Ale były też stosunkowo krótki w Iraku. W grudniu 2011 roku z kraju, pozostałe 50 tysięcy żołnierzy zostały wycofane. W Iraku, to pozostaje tylko 200 doradców wojskowych, który reprezentował Stany Zjednoczone.

Tak więc 15 grudnia 2011 roku wojna w Iraku Amerykanie oficjalnie zakończony.

Utrata US Army

Teraz dowiedzieć się, ilu żołnierzy amerykańskich utracone siły roboczej i sprzętu wojskowego podczas operacji w Iraku, która trwała prawie dziesięć lat.

Międzynarodowe siły koalicyjne straciły w sumie 4804 ludzi zginęło, z czego 4423 były żołnierz US Army. Ponadto 31,942 Amerykanów zostało rannych w różnym stopniu nasilenia. Statystyki te obejmują zarówno straty wojskowe i nie-bojowych.

Dla porównania, w czasie wojny, regularna armia Saddama Husajna stracił dziesiątki tysięcy żołnierzy zginęło. Liczenie strat różnych partyzantów, terrorystów i innych organizacji, które walczą przeciwko koalicji, aby przeprowadzić niemożliwe.

Teraz możemy obliczyć stratę technologii amerykańskiej w Iraku. Podczas wojny Amerykanie stracili 80 modele czołgów „Abrams”. Straty samolotów USA w Iraku były również znaczące. 20 US samoloty zostały zestrzelone. Najbardziej dotknięte marka maszyn F-16 i F / A-18. Ponadto, 86 amerykańskich śmigłowców zostały zestrzelone.

Sytuacja po wycofaniu wojsk amerykańskich

Po wycofaniu wojsk amerykańskich w Iraku, sytuacja uległa pogorszeniu. Oni podnieśli głowy, wiele ekstremistycznych i terrorystycznych organizacji. Najbardziej wpływowy z nich było zgrupowanie LIH, który następnie zmienił nazwę na „Islamskiego Państwa”, twierdząc, że jest regułą w świecie muzułmańskim. Postawiła kontrolę dużych obszarów w Iraku, a po rozpoczęciu wojny domowej w Syrii rozszerzyła wpływ na stan.

Aktywność LIH budzi obawy wielu krajach na świecie. Przeciwko tej nowej koalicji organizacji prowadzonych przez Stany Zjednoczone została założona. Aby przyłączyć się do walki z terrorystami i Rosji, które jednak działa niezależnie. Osobliwością tej operacji polega na tym, że alianci przeprowadzane tylko naloty w Syrii i Iraku, ale nie uciekać się do zakłócenia ziemskiego. Poprzez działania aliantów terytorium kontrolowanym przez bojowników islamskiego państwa, to znacznie się zmniejszyła, jednak organizacja ta nadal stanowi poważne zagrożenie dla świata.

Jednakże, istnieje wiele innych sił przeciwstawnych, sprzeczność między którymi nie dają świat wystąpić w Iraku .. sunnici, szyici, Kurdowie, itd. Tak więc, wojska USA nie udało się zapewnić trwałego pokoju w regionie. Ich nie ma i nie robi jedno z głównych zadań.

Znaczenie i konsekwencje inwazji USA na Irak

O uzasadnić inwazję sił koalicyjnych w Iraku, istnieje wiele sprzecznych opinii. Jednak większość ekspertów zgadza się, że po wojnie w Iraku region stał się dużo bardziej niestabilne, a warunki do stabilizacji sytuacji jeszcze. Co więcej, wielu wybitnych polityków, którzy uczestniczyli w podejmowaniu decyzji o inwazji na Irak, powiedział, że wojna przeciwko Husajna było błędem. W szczególności, powiedział szef niezależnej komisji śledczej, były zastępca ministra spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii John Chilcot.

Oczywiście, Saddam Husajn był typowym dyktatorem, który tłumi opozycję i stosować represje. On również wielokrotnie prowadzone agresywne działania militarne w stosunku do innych krajów. Niemniej jednak większość ekspertów uznała, że dostępne w Husajna broni na początku XXI wieku nie jest już dozwolone, żeby zrobić na dużą skalę operacji wojskowych, o czym świadczy stosunkowo szybkim pokonaniu armii irackiej regularnych sił koalicyjnych.

I reżim Husajna, wielu ekspertów rozpoznać mniejsze zło, w porównaniu do chaosu, który stał się dominować w regionie po jego obaleniu, a także z coraz większym zagrożeniem ze strony państwa islamskiego.