Saratowie, kościół „uspokoić moich boleści”: historia, zdjęcia

Wiele starych budynków religijnych prawosławnych – to jest to, co może być dumna z Saratowa. Kościół „uspokoić moich boleści”, znajdujące się w samym sercu miasta, w rejonie Wołgi, jest jednym z najpiękniejszych i najbardziej popularną atrakcją turystyczną. Obecnie świątynia wymienione jako regionalnego przedmiotów o wartości kulturowej.

Historia projektu

Jest zbudowany kościół „Soothe moich boleści” w Saratowie w 1906 roku była na idei architekta P. Zybina. Jako podstawę do jego projektu , że architekt wziął jeden z najbardziej znanych budynków w Rosji – Wasyla Błogosławionego w stolicy. Ostatecznie coraz mniejsze i mniej spektakularne kopię katedry metropolitalnej. Zbudował kościół „Soothe moich boleści” na dziedzińcu arcykapłana Biskupi Saratowie. Jego budowa rozpoczęła się w 1904 i trwała dwa lata.

Opis świątynia

Z katedry Vasiliya Blazhennogo architektura kościoła skupiają się przede wszystkim małą kolorową skręconą kupolochki otaczające główną kopułą. Podobne do świątyni ciasnym wnętrzu Moskwie, nie przeznaczony do równoczesnego wizyty znacznej liczby parafian, zbalansowanych wejść i wykończenia zewnętrznego. Oprócz św Vasiliya Blazhennogo wiele porównać architekturę tego pięknego kościoła Zbawiciela na Krwi rozlane w Sankt Petersburgu.

Tak więc, ten kościół jest jedną ze struktur spektakularnie architektonicznych miasta jako Saratowie. Kościół „uspokoić moich boleści” jest dziś kult czterospadowy konstrukcja dachu nad rzędami corbel Łuki (trzech) z dwoma gankami, znajdujących się po obu stronach budynku głównego. Szczególny smak zespołu kościelnego dać łukowate drzwi i okien. sam budynek świątyni jest pomalowany w czystej bieli, a niektóre jego części – w ładnym kolorze beżowym. arch symbol w kulturze chrześcijańskiej tradycyjnie oznaczało przejście do lepszego świata. Podwórko przed kościołem stoi z wielkiej płyty, a przed głównym wejściem zainstalowane wysokie betonowe klomby. Ogrodzenie kościoła jest pomalowane w tym samym stylu z jego elewacji.

Ponieważ kościół „uspokoić moich boleści” I był pierwotnie pomyślany jako kaplica, zorientowane na wschód, nie jest, jak większość cerkwi, a na północnym-wschodzie. Po jego lewej stronie, dzisiaj możemy zobaczyć pozostałości pałacu biskupiego. Po Saratowie Diecezja przekazany jego niższych piętrach dla sklepów.

Bardzo interesująca może być uznane za formę zamontowany na kopule świątyni krzyże. Na dnie każdego z nich ma mały półksiężyc. Według legendy, konserwowane, jak konstrukcja krzyże Kościół „uspokoić moich boleści” (Saratów) otrzymane na cześć niektórych zwycięstwach nad Turkami.

głównym sanktuarium

Tron w świątyni wybudowano tylko jeden – na cześć Maryi Dziewicy „W smutku i utrapienia, pocieszenia”. Ten charakterystyczny obraz jest nadal głównym sanktuarium kościoła. W odniesieniu do wizerunku „uspokoić moich boleści” Nie jest jeszcze popularna legenda. Według legendy, kazał go specjalnie dla tej świątyni Hermogenes Pana w świętej górze Athos. Uważa się, że ta ikona jest wierną kopią bardzo stary bizantyjski cudowna i ma zdolność do leczenia wielu chorób.

Działalność Kościoła przed rewolucją

Po montażu kultu w tej świątyni odbyła się regularnie każdego dnia. Przeprowadzili oni swoich mnichów z Bishops House. Na początku ubiegłego wieku jako część braci miał zaledwie 13 nowicjuszy i 16 świętych ojców. Jednak przystąpienie do kościoła nigdy nie miał. Chrzciny, pogrzeby i wesela nie odbywały się tam przed rewolucją. Serwujemy tu tylko liturgii i modlitwy całą noc.

Po rewolucji, wszelkiego rodzaju innowacji szokujących, oczywiście, i miasta Saratowie. Kościół „uspokoić moich boleści”, więc jego przeznaczeniem była używana przez krótki czas.

W latach ZSRR

Po rewolucji październikowej jako centrum kultu w świątyni, przestał istnieć. W czasach sowieckich, więcej czasu budowy był znany jako miasta planetarium. Tak zwane miejsca, gdzie można uzyskać wiele przydatnych informacji na temat gwiazd i planet. Na szczęście, aby zniszczyć takie piękne świątynia została podniesiona ręka w nowym rządzie.

W latach 30. Kościół został otwarty Dom Matki i dziecka budynku. Następnie inne organizacje świeckie działające w kościele. Planetarium był ostatnim z nich i trwał aż do przeniesienia świątyni wiernych do końca ubiegłego wieku.

Bardzo interesujący jest fakt, że krzyże z kościoła „Soothe moich boleści” zostały zniesione dopiero w 1960 roku z inicjatywy pierwszego sekretarza Partii Regionalnego Komitetu Saratowie. W 1965 roku biskup Pimen Chmielewski zwróciła się do władz miasta z prośbą o przywrócenie terenie kościoła. Zgoda rady miasta, oczywiście, nie biorąc pod uwagę, oraz z pomocy finansowej koniecznej do odrzucenia. Jednak nastroje pod względem prawosławia już zaczęło się zmieniać. I tak władze przeprowadzono odbudowę tego zabytku własnych, z pieniędzy miasta. W ten sposób Kościół po raz kolejny podniósł krzyże (na wyłączną odpowiedzialność sekretarza komitetu regionalnego, Saratowie). Kościół „uspokoić moich boleści”, a raczej jego główną kopuła została ozdobiona złotem. W tym przypadku, konserwatorów zostały przywrócone i głowica w lewym skrzydle budynku. Od tego czasu został wymieniony jako planetarium najpopularniejszych atrakcji miasta i stał się przedmiotem zainteresowania turystów.

90 lat

Podobnie jak większość innych kościołów, kościół „Soothe moich boleści” (Saratów) został zwrócony wiernym, we wczesnych latach '90. Kapłani natychmiast umieszczony w aneksie limitu strona, poświęcona w imię Sergiya Radonezhskogo. Do tronu został on przypisany kapral seminarium świątyni zniszczonej raz władz. Ponadto, duża dzwonnica i odnowione wnętrze zostało wzniesione. Pierwszym rektorem nowo odkrytej świątyni został księdzem Lazar Novokreshchenykh. Ołtarz główny kościoła został poświęcony w 1993 roku przez Pimen Pana.

Świątynia w naszych czasach

W 2004 roku, na podstawie fary „uspokoić moich boleści”, zdjęcia, które można zobaczyć na tej stronie został odrestaurowany dziedziniec Bishopa. Oprócz kościoła „uspokoić moich boleści”, przypisane do niego znajduje się w centrum miasta, przy placu Saratowie Teatr kaplicy poświęconej ikonę „Malownicze źródła.” Jednocześnie rozpoczęliśmy większe prace konserwatorskie w kościele. powstał tu duży piękny ikonostas w starym stylu rosyjskim. Stwierdzono również prowadzone prace, aby zmienić wnętrze kościoła.

W latach 2005-2006 przebudowa kaplicy kościoła św Sergiusza. Jego powierzchnia została znacznie zwiększona poprzez eliminację przybudówkami. Ponadto, w przejściu umieszczone stylowy sklepieniem i Czcionka chrztu (całkowite zanurzenie). W 2006 roku rozpoczęto prace nad przywróceniem świątyni z zewnątrz. Przebudowa budynku uległa znaczna. Na przykład, stary dach został zastąpiony nowym One – miedź.

Obecnie istnieje młodzież w kościele, Sunday School, a obsługa pielgrzymka „Odrodzenie”. Również, gdy kościół jest otwarty biblioteki. Jego czas jest więcej niż 8500. Książki. Oczywiście, która odbyła się w kościele, a uroczyste nabożeństwo niedzielne. „Uspokoić moich boleści” – obraz, przed którym dziś można modlić każdy wierzący. Ponadto, w zmartwychwstanie dowolnym parafianin ma okazję wysłuchać pouczającej rozmowy, prowadzone przez jednego z opatów świątyni.

artefakty kościół

Oprócz słynnej ikony „uspokoić moich boleści”, kościół ma inne wymierne kapliczki. Aby te obejmują, na przykład, obraz św Fedora Ushakova z małą cząstkę jego relikwii. Ten słynny rosyjski admirał został mnichem na samym końcu swojego życia.

Prawdopodobnie wielu wierzących chcieliby wiedzieć, jakie słowa powinny rozmawiać z obrazu „uspokoić moich boleści”. Co modlić się przy tej ikonie, można się domyślić już od wszystkich wyżej wymienionych. Obraz jest uzdrowienie, więc stoi przed nim, powinien zwrócić się do Maryi Panny za uwolnienie od dolegliwości cielesnych. Również ta ikona może pomóc zapomnieć o wszelkiego rodzaju grzesznych namiętności, przytłoczony przez serce wierzącego.