Jaki jest kolor w sztuce i życiu?

W oryginalnych i oryginalnych dziełach sztuki (jest to szczególnie wyraźnie odzwierciedlone w obrazie), oczywiście istnieją własne cechy barwy, które odróżniają jedno dzieło od innych. Wśród koneserów i krytyków sztuki jedną z zalet jakiegokolwiek malarstwa jest bogactwo i wzajemna konsystencja skali kolorów. I tu zbliżamy się do pytania: "Co to jest zabarwienie?"

W malarstwie

Sama koncepcja pochodzi od łacińskiego słowa "kolor" (kolor). Co to jest zabarwienie? Można powiedzieć, że jest to kolorowa struktura pracy, bogactwo i spójność kolorów, które możemy wizualnie identyfikować. Kolor jest ważnym składnikiem i narzędziem do tworzenia obrazu artystycznego, środka wyrazu w sztuce. Pomaga przekazać uczucia artysty i jego nastrój. Według odmian, kolor jest ciepły i zimny, ciemny lub lekki. Dobre poczucie koloru jest nieocenionym darem dla kreatywności. Wielu znanych artystów rosyjskich – światowej klasyki – doskonale opanowało to uczucie. Żywe przykłady to obrazy Aivazovsky i Vrubel, Repin i Surikov, Shishkin i Korovin.

W muzyce

Co to jest kolor w muzyce, która jest jedną z dziedzin sztuki? Tutaj pojęcie to jest używane z reguły, gdy chcą podkreślić, że produkt (lub ten lub ten epizod) ma jakieś emocjonalne zabarwienie. Osiąga się to przy użyciu różnych timbres, rejestrów, niezwykłego brzmienia rzadkich instrumentów i podobnych muzycznych sztuczek.

Na zdjęciu

Koncepcja ta jest jedną z najważniejszych w sztuce fotografii. Ten obraz jest używany przez artystę-fotografa w celu najlepszego przekazania głębokiej zawartości obrazów. Podstawą są kolory i tonalność, umiejętnie dobrana struktura i oświetlenie. Często używane przyjęcie – kolorowa organizacja fotografowanego obiektu (podczas tworzenia fotografii artystycznej). Szacuje się kierunek strumienia świetlnego, światła i cienia oraz kontrast oświetlenia. Być może, te wysoce artystyczne zdjęcia znanych fotografów są cytowane nie mniej niż malownicze płótna.

W sensie graficznym

Jaki jest kolor rosyjski? Pod nim często rozumie się oryginalność kogoś lub coś, co jest mniej lub bardziej wyraźne. W ten sposób można określić masę przejawów i właściwości obiektów i znaków animowanych (nie tylko w dziełach sztuki, ale także w codziennej komunikacji). Na przykład: "Jasny kolor naszego stulecia" lub "Ten charakter ma swój własny, specjalny kolor". Jak widzimy, pojęcie to wykracza poza wąskie zrozumienie i staje się popularnym, często używanym słowem.

Krajowe zabarwienie

W tym samym kontekście można również rozważyć to zdanie. Jak możemy określić, jaki jest kolor narodowy? Prawdopodobnie jest to, co odróżnia jednego narodu od drugiego, jednego narodu od innych. W tym pojęciu uwzględniono również zwyczaje, ubrania, rozmowy i dziedzictwo kulturowe danego narodu. Z reguły manifestuje się najlepiej w strojach narodowych, muzyce ludowej , dziełach sztuki użytkowej, tańcach i pieśniach. Wszyscy wiedzą na przykład tańce rosyjskie, ukraiński haftowany, szkocki kilt. Wszystkie są cechami pewnego koloru narodowego. W dziełach sztuki i przedmiotach artystycznych może także manifestować się z woli autora arcydzieła: świadomie lub spontanicznie. Tutaj sztucznie tworzony kolor ludowy, wbudowany w ogólny zarys pracy, daje dodatkowe kolory artystyczne (pod warunkiem, że ma miejsce naturalna harmonijna implantacja). W przeciwnym przypadku nadmiernie wykorzystane narzędzie obrazowe podważa artystyczną wartość samego utworu.