środki anty-inflacyjna w Rosji

W praktyce działalność gospodarcza podmiotów gospodarczych jest nie tylko dokładne i wyczerpujące miarą inflacji, ale także ocenić rzeczywisty wpływ tego zjawiska i dostosować się do nich. W tym procesie, przede wszystkim mają szczególne znaczenie strukturalną zmianę ruchów cenowych.

Specyfika sytuacji

Kiedy „zrównoważony” inflacja wzrost cen produktów, oszczędzając między poprzedniego związku. W tym przypadku wartość jest dopasowanie sytuację na rynkach towarów i robocizny. Kiedy zrównoważenie poziomu dochodów ludności nie jest zmniejszona, mimo że wartość uprzednio zgromadzonych oszczędności zostaną utracone. Kiedy nierówne proporcje redystrybucji dochodów, są zmiany strukturalne w produkcji towarów i usług. Jest to spowodowane wahaniami cen nierównowaga. Wzrosła szczególnie szybko koszt codziennych towarów popyt nieelastyczny. To z kolei prowadzi do obniżenia jakości życia i wzrostu napięcia społecznego.

Wyjście ze stanowiska

Negatywne skutki nierównowagi sytuacji z cenami wymaganych przez regulującego urządzenia z różnych krajów do prowadzenia koordynacji polityki. Analitycy próbują dowiedzieć się, które są lepiej dostosowane do obecnej sytuacji i opracowanie programu, aby go wyeliminować. W różnych krajach, to problem jest rozwiązany w inny sposób. W analizie sytuacji jest brane pod uwagę cały szereg specyficznych czynników. Na przykład w Anglii i Ameryce na szczeblu rządowym, priorytetem jest rozwój programu likwidacji. W innych krajach za zadanie stworzenie kompleksowych działań dostosowawczych.

podejście Keynesa

Analizując środki anty-inflacyjnej polityki gospodarczej, istnieją dwa podejścia do tego problemu. Jednym z nich jest opracowany z nowoczesnych keynesistów, a drugi – zwolenników szkoły neoklasycznej. W pierwszym podejściu, środki anty-inflacyjne stanu są zmniejszone do manewrowania podatków i wydatków. Gwarantuje to, że wpływ na siłę nabywczą. Ze względu na to, oczywiście, inflacja jest zawieszony. środki anty-inflacyjnej tego rodzaju mają jednak również negatywny wpływ na produkcję, zmniejszając go. Może to prowadzić do stagnacji, aw niektórych przypadkach do kryzysu, w tym wzrost stopy bezrobocia. Ekspansja popytu w fazie recesji jest również osiągnąć poprzez prowadzenie polityki fiskalnej. Aby stymulować jego malejących stawek podatkowych, wprowadził program inwestycji i innych kosztów. Pierwsze niskie taryfy są dla tych, którzy otrzymują niskich i średnich dochodach. Uważa się, że droga do rozszerzenia konsumentów popyt na usługi i produkty. Jednak, jak pokazuje praktyka, takie środki anty-inflacyjna może tylko pogorszyć sytuację. Ponadto pole manewru wydatków i podatków znacznie zmniejszyć deficyt budżetowy.

teoria neoklasyczna

Według niej, na czele z rozporządzeniem finansowym i kredytowym. Jest elastyczny i pośrednio wpływa na sytuację. Uważa się, że anty-inflacyjnej środki rządowe powinny być ukierunkowane na ograniczenie efektywnego popytu. Zwolennicy teorii przyczyną jest fakt, że promowanie wzrostu i zatrudnienia w celu utrzymania sztucznie poprzez obniżenie stopy bezrobocia naturalnego prowadzi do utraty kontroli nad sytuacją. Program ten realizuje Bank Centralny dzisiaj. Formalnie nie jest pod kontrolą rządu. Bank ma wpływ na rynek poprzez zmiany w obiegu pieniądza i stopy odsetek od pożyczek.

Możliwość dostosowania programu

Jako część nowoczesnego systemu rynkowego nie jest możliwe, aby wyeliminować wszystkie czynniki inflacji (monopol, deficytu budżetowego, nierównowagi w gospodarce, oczekiwania przedsiębiorców i mieszkańców, i tak dalej). Dlatego wielu z kraju, zamiast próbować rozwiązać ten problem w ogóle stara się złagodzić kryzys, aby zapobiec ich ekspansję. Dziś najbardziej celowe łączenie krótko- i długoterminowych anty-inflacyjnej środków rządowych. Zbadajmy je szczegółowo.

długoterminowy program

System ten jest anty-inflacyjnej środki obejmują:

1. Wpływ osłabienia czynników zewnętrznych. W tym przypadku problemem jest to, aby zmniejszyć wpływ inflacyjny na skutki uboczne gospodarki kapitału zagranicznego. One przejawiają się w formie pożyczek krótkoterminowych i pożyczek do spłacenia deficytu budżetowego kraju.
2. Ustanowienie ścisłych limitów rocznej dynamiki podaży pieniądza.
3. Zmniejszenie deficytu budżetowego, gdyż jego finansowania poprzez zapewnienie, że pożyczki Bank Centralny prowadzi do inflacji. Zadanie to realizowane jest obniżenie kosztów i wzrost podatków.
4. Spłata oczekiwań publicznego, przypominającej aktualnego zapotrzebowania. Aby to zrobić, jasne środki polityki antyinflacyjnej powinny być tak zaprojektowane, aby zdobyć zaufanie obywateli. przywódcy kraju powinny przyczyniać się do efektywnego funkcjonowania rynku. To z kolei ma pozytywny wpływ na psychikę konsumentów. W tym przypadku środki anty-inflacyjnej zawarte liberalizacji cen, produkcji stymulowanie, walkę z monopolizacji i tak dalej.

Program krótkoterminowy

Jest skierowany do tymczasowego spowolnienia inflacji. W tym przypadku wymagana rozbudowa zagregowanej podaży bez zwiększania całkowitego popytu osiąga się przez zastosowanie pewnych korzyści dla przedsiębiorstw zajmujących się produkcją i usługami produktów ubocznych oprócz głównej produkcji. Część nieruchomości może być sprywatyzowana przez państwo, co zapewni dodatkowy wlew budżetu. To znacznie ułatwia rozwiązanie problemu niedoboru. Ponadto krótkoterminowy układ stan środków anty-inflacyjnej zmniejsza popyt poprzez realizację dużej ilości akcji nowych spółek. Wzrost podaży przyczynia się do importu towarów konsumpcyjnych. Niewątpliwy wpływ wzrost stóp procentowych na stopy procentowe. To zwiększa szybkość oszczędności.

środki anty-inflacyjna w Rosji

Od kilku lat Bank Centralny wraz z Ministerstwem Finansów prowadzone odstraszający program. Składał się on z pożyczek w rublach i kolejnej sekwencyjnej spadkiem dolara płynności na rynku krajowym. Doświadczenie wykazało, że taki system środków zwalczania inflacji nie mógł zapewnić stabilność cen. Ponadto ich zastosowanie jest bardzo niebezpieczne dla kraju. Inwestowanie w rzeczywistej produkcji był bardzo nierozsądne wyjście. Ale pieniądze, które zostały wypchnięte z branży, znaleźć inny kierunek. Tak więc, nastąpił znaczny wzrost wartości nieruchomości, wzrost wielkości sprzedaży towarów luksusowych i innych wydatków. Jednocześnie rentowność „gorącego” kapitału wielokrotnie informuje bank centralny nie zmienił się znacząco motywacji inwestorów. walut obcych stała się bardzo opłaca się przekształcić w rublach. Stał silnie rosnące obszary pośrednictwa finansowego. Dziś w tym sektorze istnieje maksymalna pensja, której nie towarzyszy nadzieniem znaków towarowych. Jednocześnie wzrosła zależność firm finansowych ze źródeł zewnętrznych. Funkcja waluty krajowej w tym samym czasie został ograniczony tylko do utrzymania handlu między importerami i operacji na rynkach giełdowych. Podczas gdy rubel było zapewnienie relacji rozliczeniowych kontrahentów krajowych i klientów. W walucie krajowej, a tym samym stał się praktycznie nie popyt na rosyjskiej gospodarki i podlega inflacji.

obiecujące kierunki

Skutecznie walczyć z obecnej sytuacji, wielu ekspertów zobaczyć w stymulowaniu wzrostu gospodarczego. Szlak ten polega na wykorzystaniu naturalnych i dlatego niezawodnych narzędzi zarządzania. Kiedy dodatkowe środki są popytu na rynku krajowym, przedsiębiorca zawsze znajdzie okazję wziąć pieniądze w banku własnego kraju lub za granicą. W tym przypadku, eksporter będzie dobrowolnie konwersji zysków w walucie krajowej. Jeśli pieniądze w gospodarce będzie pod dostatkiem, zostaną one wysłane do depozytów bankowych lub inwestycji zagranicznych. Zadaniem centrum emisji należy trzymać stopy procentowe na danym poziomie, aby zapobiec duże wahania amplitudy na rynku kredytowym. Jednak analitycy twierdzą, że sytuacja w Rosji jest możliwe, jeśli bank centralny będzie stać się „wierzycielem netto” dla banków komercyjnych. W tym przypadku, będzie mógł dyktować warunki cenowe, nie jest uzależnione od rynku. z pożyczki Banku Centralnego będzie również potrzebne. Jednak powinny one być kierowane do usuwania czasowego nadpłynności. Wierzytelności netto będzie zatem zapewnić opłacalność operacji na otwartym rynku. To z kolei zapewni niezbędną efekt anty-inflacyjnej.

obligacje skarbowe

One sztucznie zawyżać stawki i negatywny wpływ na finansowanie realnego sektora gospodarki. Jednocześnie kredyty państwowe wymagają płatności odsetek dla inwestorów. W rezultacie tworzą podwójny efekt kryzysowego. Przede wszystkim, pożyczki powolny wzrost podaży, drugie – wzrost efektywnego popytu. Zasoby do zwiększenia produkcji towarowej zostanie zwolniony, gdy całkowite wstrzymanie kredytów.

podatki

Rozwój działalności krajowej jest trudniejsza do niepotrzebnej ingerencji władz w jego działalności, raportowanie oraz liczne kontrole. Zdaniem ekspertów, największe problemy to system podatkowy. Kilku autorów proponuje zwolnienie z wszelkich opłat, z wyjątkiem tych, które są motywowane przez służby rządowe, małego i średniego biznesu. Z tego środka ulgi znaczące straty budżetu nie będzie, ale będzie to częściowo anulować zasadę współdziałania nierynkowej między rządem a przedsiębiorcami. Takie środki anty-inflacyjnej pozwoli firmie wykonywać swoje zadania społeczne, które jest do uzupełnienia produkty półki i zapewnienie obywatelom pracy i płac. Kiedy firma zwolnione z podatku pojedzie z cienia. Te środki anty-inflacyjnej będzie służyć jako silny bodziec dla rozwoju sektora produkcyjnego.

dodatkowo

Oprócz powyższego, eksperci sugerują użycie innych środków anty-inflacyjnej. Muszą być takie, aby uzyskać efekt te nie wymagają długich przygotowań. Wśród nich, w szczególności, analitycy sugerują wprowadzenie blisko zaporowe cła na eksport energii. Zapewni to bezpieczeństwo surowe materiały kraju w dłuższej perspektywie, w celu uzupełnienia krajowym rynku paliw, wzrost konkurencji. To z kolei powinno doprowadzić do obniżenia cen.

wniosek

Dziś inflacja jest jednym z najbardziej niebezpiecznych i proces bardzo bolesny. Ma to negatywny wpływ na sektor finansowy i gospodarczy. Inflacja – jest nie tylko spadek zdolności nabywczej środków. Niszczy mechanizmy regulacji gospodarczych, niweczy wszelkie wysiłki w procesie transformacji ustrojowej, prowadzi do rynków brak równowagi. Charakter manifestacji inflacji może być inna. Procesy nie mogą być traktowane jedynie jako bezpośredni skutek pewnych działań rządu. Inflacja jest spowodowana głębokich zaburzeń w systemie gospodarczym. Z tego wynika, że wszystkie jej przepływ nie jest przypadkowe, lecz trwałe. W tym kontekście, rozwój środków zwalczania inflacji staje się dziś głównym zadaniem rządu. Jak zostało powiedziane powyżej, program wyjścia z kryzysu wymaga długoterminowych strategii. Są one jednak skuteczne tylko wtedy, gdy spłacona niezwłocznie inflacyjne oczekiwania społeczeństwa. Aby rozwiązać ten problem, należy opracować program wzmocnienia mechanizmów rynkowych i zaufanie większości obywateli. Jako obowiązkowe środki w celu ograniczenia inflacji, oczywiście, musi działać zmniejszenie deficytu budżetowego. Należy pamiętać, że wszystkie programy będą skuteczne tylko wtedy, gdy w tym samym czasie do rozwijania i promowania sektora wytwórczego. Zmniejszenie zapotrzebowania na pieniądze można osiągnąć poprzez wzmocnienie rynku surowcowym, możliwość inwestowania w akcje, rozsądnej organizacji prywatyzacji. W rezultacie, warunki zostaną utworzone w celu utrzymania najniższą możliwą stopę inflacji. Oni nie będą miały istotnego wpływu na mechanizm rynkowy i zakłócać normalnego rozwoju kraju.