Eksperymenty Pavlov – to zabawa

Nadal napięta debata o tym, czy tam był Ivan Pietrowicz Pawłow, wielki uczony swego czasu lub jego prawdziwą przyjemność widzieć cierpienia swoich „podopiecznych”. Spróbujmy odrzucić emocje i spojrzeć na wszystko obiektywnie.

Istotą eksperymentu

I. P. Pawłow w swoim laboratorium, położony w pobliżu Sankt Petersburg, Koltushi, eksperymenty, badając mechanizmy powstawania odruchu warunkowego. Ich badania, naukowcy przeprowadzono u psów. Wszystkie prace prowadzono w rodzaju „Wieża milczenia” – specjalnej komorze dźwiękoszczelnej izolacji, w której nie było żadnych zewnętrznych bodźców, które mogą mieć wpływ na czystość eksperymentu. Naukowiec jednocześnie obserwując zwierzęta poprzez system specjalnych okularów, przez które on sam pozostał niewidoczny dla psa. Pies został również nagrany na specjalnej maszynie, która ogranicza jego ruch.

Nacisk doświadczenia Pawła poświęca się jak psy reagują na ślinianki na różne bodźce zewnętrzne. W tym celu zwierzęciu przeprowadza się operację wysyłania kanał gruczołów ślinowych na zewnątrz tylko zanotować obecności śliny, jego początku, obfitość i jakość śliny. Pavlov następnie próbuje spowodować u zwierzęcia reakcji uzależnione uprzednio neutralnego bodźca – dźwięk, światło. Ponadto, poza oddanie i koniec przełyku monitorować wyjście soku żołądkowego u psów.

klasyczne eksperymenty Pawłowa na psach, że kiedy zwierzę natychmiast po metronom wolno karmić. Po kilku próbach pies zaczął się ślinić na dźwięk metronomu. Doświadczenia z Pawłowa lampa działa na tej samej zasadzie, ale zamiast metronomów stosować standardowe żarówki, który po pies otrzymał żywności. Więc zanim obcy dla zwierzęcia stał się źródłem zewnętrznego bodźca, który zaczął nazywać go odruch warunkowy. Niestety, nie wszystkie bodźce były tak nieszkodliwe. W swoich eksperymentach Pavlov stosowany prąd elektryczny, różne kary.

praktyczne zastosowanie

Jednym z najbardziej interesujących przykładów eksperymentów jest opracowanie Pavlov odruchów warunkowych w kojoty do smaku jagnięciny. Dla powstania Odruch ten kojoty rzucił zatrute mięso baranie. Niespodziewanie, po raz pierwszy oni przestali polować baraniny wynikną z nich po przyjęciu złego samopoczucia. Wielu rolników natychmiast zabrał go na pokład.

Rola eksperymentów

Teoria o pochodzeniu odruchów warunkowych wykonane ponad sto lat temu i do dziś pozostaje jednym z najbardziej podstawowym w historii psychologii. Nawet nowoczesne psychologowie Kierując się wynikami eksperymentów Pawłowa w leczeniu niektórych zaburzeń psychicznych, a także tworząc odpowiedź behawioralną.

psy Pawłowa

Wiele z tych działań, które są wykonywane ćwiczenia wojskowe, zakończyła się niepowodzeniem dla zwierzęcia. Jak sam powiedział Pawłowa kiedy tnie i niszczy żywym zwierzęciu, tłumi żrące zarzutu, że łamie mechanizm artystyczny. Ale robi to tylko dla dobra prawdy i dla dobra ludzi. Poprzez swoich eksperymentów, Pavlov wszystkim chirurgia wykonywane tylko w znieczuleniu, tak aby nie powodować dodatkowego cierpienia zwierzęcia. Z relacji naukowca do swoich podopiecznych i mówi, że zainstalowane w Petersburgu pomnik psa.

Teraz pies Pawłowa – nie jest po prostu głupie badanie zwierząt. To prawdziwy męczennik, bohater pacjenta, który cierpiał w imię nauki i pomóc całą osobę. O jej strzał dużo filmów, napisano wiele książek są pomniki. Pomimo jego śmierci, pamięć o tym zwierzęciu jest wciąż żywa. Sama nazwa Pawłowa każdy z nas bezpośrednio związana z psem, więc możemy śmiało powiedzieć, że jest to rzadki przypadek, kiedy wspomnienia zwierząt doświadczalnych przetrwała pamięć wielkiego naukowca.

wniosek

Tak było wielkim naukowcem Pavlov? Na to pytanie można odpowiedzieć tylko jednoznacznie pozytywne. Ale czy jego metody były uzasadnione? Nie ma jednej odpowiedzi.

Niewątpliwie, jego wkład do psychologii jest bezcenne, ale, niestety, czasami trzeba poświęcić dla dobra nauki przez niektórych norm etycznych. Nie zapominajmy, że wszystkie zwierzęta przeżyły były na całe życie emerytury naukowca. Chciałbym myśleć, że nie tylko przez wzgląd na dalszych obserwacji.