„Syndrom Stendhala” – krok w twórczej kariery Asia Argento

„Włoski Hitchcock”, „Visconti przemoc” – pseudonim honorowym że fani przyznano Dario Argento, włoski reżyser i scenarzysta, a także ojca Asia Argento – jeden z najbardziej popularnych aktorek aktualne w kinie światowym. Wybitny Mistrzowie horroru w 1996 roku, wziął thriller psychologiczny „Stendhal Syndrome”, w którym rola bohatera odgrywaną przez jego córkę. Przez czas taśmy w Azji już bardzo przyzwoity doświadczenie w filmie. Zaczęła działając w filmach telewizyjnych więcej 9-letnią dziewczynkę. Były później film „Serce Friend”, „szkoda”, „Koroleva Margo”, który przyniósł młoda aktorka znanym i pierwszy włoski film nagroda za rolę w filmie „Arianna nie zobaczymy siebie więcej.” Oczywiście, reżyser zaproponował rolę w filmie „Syndrom Stendhala” jego córka słusznie. To właśnie z Azji spodziewał maksymalne wcielenie inspektorów policji Anna zaangażowanych w śledzeniu maniaka. Należy zauważyć, utalentowana i piękna aktorka z powierzonym mu zadaniem poradził sobie. Pomimo faktu, że filmowa adaptacja dowolnego dzieła literackiego – nie jest łatwym zadaniem, zwłaszcza w filmowej adaptacji powieści Graziella Magerini, włoski psychiatra, Azji może odegrać bardzo wrażliwy dziewczynę Annę, do którego dzieł sztuki mają tak silny wpływ, że przeżywa syndrom Stendhal.

Termin ten jest stosowany w psychiatrii nazywa się stanie, po raz pierwszy opisany przez francuskiego klasyka.
Objawy syndromu – częste kołatanie serca, zawroty głowy, halucynacje – manifestują się w subtelnym poczuciem natury patrząc na obrazach malarzy i innych przedmiotów sztuki, piękne krajobrazy. Taki stan przeżywa charakter wzór w Galerii Uffizi we Florencji. A potem jest to pierwsze spotkanie z niezwykłym maniaka nazwie Alfredo Grossi, grany przez niemiecki aktor Thomas Kretschmann. Zabójca planowane spotkanie jest początkiem krwawego terroru, w którym twórcy filmu „Syndrom Stendhala” powoli tonie i bohaterów i widzów. W toku są napięcia fabuła, efekty specjalne i fantazyjne wizualizacje, towarzyszy niepokojącą muzyką Ennio Marrikone. Lepka atmosfera przypomina koszmar, pełen dramatycznych wydarzeń rozwijać …

Film „Syndrom Stendhala” nigdy nie było zatrudnić hit, ale nie pozostało niezauważone przez fanów gatunku.
Doskonała praca cała załoga, zwłaszcza profesjonalizm operatora i wysoki poziom działając rolę młodego piosenkarza Anna, były czynnikami, które zapewniły sukces malarstwa w późnych latach 90-tych i nie pozostawia obojętnym fanów włoskiego reżysera i jego córki dzisiaj.

Aziya Ardzhento był w stanie pokazać subtelne zmiany w psychice bohaterki, początkowo ostro rodzinnej spotkaniu z płócien wielkich malarzy, jak „spadł” na zdjęciu, a następnie – powoli wprowadzając do obrazu Jego oprawcy – maniaka. Dla aktorki doskonale odegrała złożoną rolę w filmie „Syndrom Stendhala” (1996) stał się sukcesem, rodzaju odskocznię, mogą rosnąć na wyżyny aktorstwa i zrobić błyskotliwą karierę w wielkim kinie.