Teoria wiedzy i główne podejścia do poznawalności

Teoria wiedzy – jest badanie procesu akumulacji nowej wiedzy i jak ludzkość postrzega świat wokół nas, i przyczynowo-skutkowych, działając w nim. Nikt nie ma wątpliwości, że z pokolenia na pokolenie, możemy przekazać naszym potomkom rosnący zasób wiedzy. Stare prawdy są uzupełniane przez nowe odkrycia w różnych dziedzinach: nauki, sztuki i życia codziennego. Zatem wiedza – to mechanizm społecznej komunikacji i ciągłości.

Ale z drugiej strony, wiele koncepcje wyrażane przez wybitnych naukowców i pozornie niezmienne, po pewnym czasie, pokazać ich niespójność. Przypomnijmy geocentrycznego systemu wszechświata, który został obalone przez Kopernika. W związku z tym powstaje naturalne pytanie: czy możemy być całkowicie pewni, że nasza wiedza o istnieniu są prawdziwe? To pytanie próbuje odpowiedzieć teorii poznania. Filozofia (czy raczej jej, że bada problem, epistemologii) analizuje procesy zachodzące w realizacji makrokosmos i mikrokosmos.

Ta nauka rozwija się w taki sam sposób, jak inne sektory, umieszcza je w kontakcie, to ma coś z nimi, co z kolei daje. Teoria wiedzy stwarza dość twarde, prawie niewykonalne zadanie: zrozumieć ludzki mózg, jak to działa. Aktywność ta jest trochę jak historia Baron Mnnhauzenom i może być porównywany do słynnego próbę „wznieść się za włosy.” W związku z tym powstaje pytanie, czy wiemy cokolwiek o świecie jest niezmienna, jak zawsze, istnieją trzy możliwe odpowiedzi: optymistyczne, pesymistyczne i racjonalistyczne.

Teoria poznania nieuchronnie do czynienia z problemem możliwości teoretycznego znać prawdę absolutną, i dlatego należy zastanowić się nad kryteriami, aby identyfikować i przeszukiwać. Czy istnieje w ogóle, czy wszystkie nasze pomysły o to wyjątkowo naturalne względną, zmienną, niekompletne? Optymiści są przekonani, że nasza wiedza nie powiedzie się. Hegel, najwybitniejszym przedstawicielem tego nurtu w epistemologii, twierdził, że jest nieuchronnie rozwijają się przed nami, aby nam pokazać swoje bogactwo i dać im cieszyć. I postęp nauki jest to wyraźny dowód.

Pogląd ten sprzeciwiać agnostyków. Zaprzeczają możliwością poznawalności istnienia, twierdząc, że postrzegamy świat wokół swoich uczuć. Zatem wnioski poznawcze o cokolwiek – to tylko spekulacje. I to, co jest prawdziwy stan rzeczy – teoria wiedzy nie wie, bo wszyscy jesteśmy zakładnikami naszych zmysłów, a także obiekty i zjawiska ujawniły nam tylko w formie, w jakiej ich obrazy są załamane przez pryzmat naszego postrzegania rzeczywistości. Najpełniej wyrażone w koncepcji relatywizmu epistemologicznego agnostycyzmu – doktryny absolutnej zmienności wydarzeń, zjawisk i faktów.

Teoria wiedzy sceptycyzmu sięga starożytnej mądrości. Arystoteles zaproponował, że ci, którzy chcą wiedzieć jasno, powinien mocno wątpię. Tendencja ta nie zaprzecza możliwości rozumienia świata w zasadzie, agnostycyzm, ale połączenia nie są traktowane tak gullibly mieć dostępne dla nas wiedzy, dogmatów i pozornie fakt bezsporny. Metoda „weryfikacji” lub „fałszowania” możliwe jest, aby oddzielić ziarno od plew i wreszcie poznać prawdę.