Rodzaje materii: materia, pole fizyczne, fizyczna próba. Koncepcja materii

Podstawowym elementem studiowania znacznej większości nauk przyrodniczych jest sprawa. W tym artykule rozważymy pojęcie, rodzaje materii, formy jej ruchu i właściwości.

Co jest ważne?

Przez wiele wieków koncepcja materii uległa zmianie. Tak więc, starożytny grecki filozof Plato postrzegał je jako podłoże rzeczy sprzecznych z ich ideą. Arystoteles powiedział, że jest to coś wiecznego, czego nie można stworzyć ani zniszczyć. Później filozofowie Democritus i Leucippus dali definicję materii jako pewnej podstawowej substancji, z której składają się wszystkie ciała naszego świata i we wszechświecie.

Współczesna koncepcja materii została wydana przez VI Lenina, zgodnie z którą jest niezależną i niezależną kategorią obiektywną, wyrażaną przez ludzkie postrzeganie, odczucia, może być również kopiowana i fotografowana.

Atrybuty materii

Głównymi cechami materii są trzy cechy:

• Przestrzeń.
• Czas.
• Ruch.

Pierwsze dwa różnią się właściwościami metrologicznymi, tzn. Mogą być kwantyfikowane przez specjalne urządzenia. Przestrzeń jest mierzona w metrach i jej pochodnych, a czas w godzinach, minutach, sekundach, a także w dniach, miesiącach, latach itd. Czas ma również inną, nie mniej ważną własność – nieodwracalność. Nie można powrócić do żadnego początkowego punktu czasowego, wektora czasu zawsze ma kierunek jednokierunkowy i przemieszcza się z przeszłości do przyszłości. W przeciwieństwie do czasu przestrzeń jest pojęciem bardziej złożonym i ma trójwymiarowy wymiar (wysokość, długość, szerokość). Tak więc, wszystkie rodzaje materii mogą poruszać się w przestrzeni przez pewien okres czasu.

Formy ruchu materii

Wszystko, co nas otacza, porusza się w przestrzeni i współdziała ze sobą. Ruch występuje nieprzerwanie i jest główną właściwością, którą posiadają wszystkie rodzaje materii. Tymczasem proces ten może przebiegać nie tylko w interakcji kilku obiektów, ale także w samej substancji, powodując jej modyfikację. Rozróżnij następujące formy ruchu materii:

• Mechaniczne – to jest ruch przedmiotów w kosmosie (spadające jabłko z gałęzi, zające).

• Fizycznie – pojawia się, gdy ciało zmienia swoje cechy (na przykład stan agregatu). Przykłady: topnienia śniegu, odparowanie wody itp.
• Chemikalia – modyfikacja składu chemicznego substancji (korozja metalu, utlenianie glukozy)
• Biologiczne – odbywa się w żywych organizmach i charakteryzuje wegetatywny wzrost, metabolizm, rozmnażanie, itp.

• Forma społeczna – procesy interakcji społecznych: komunikacja, organizowanie spotkań, wyborów itp.
• Geologiczny – charakteryzuje ruch materii w skorupie ziemskiej i jelitach planety: rdzeń, płaszcz.

Wszystkie powyższe formy materii są wzajemnie ze sobą powiązane, komplementarne i wymienne. Nie mogą istnieć niezależnie i nie są samowystarczalni.

Właściwości materii

Starożytna i współczesna nauka przypisywała wiele właściwości materii. Najczęstszym i oczywistym jest ruch, ale istnieją inne uniwersalne właściwości:

• Jest niezniszczalny i niezniszczalny. Ta właściwość oznacza, że jakiś ciało lub substancja istnieje na pewien czas, rozwija, przestaje istnieć jako pierwotny przedmiot, ale materia nie przestaje istnieć, ale po prostu zmienia się w inne formy.
• Jest wieczne i nieskończone w kosmosie.
• Stały ruch, transformacja, modyfikacja.
• Predeterminacja, zależność od czynników generujących i przyczyn. Ta właściwość jest rodzajem wyjaśnienia pochodzenia materii w wyniku pewnych zjawisk.

Główne rodzaje materii

Współcześni naukowcy wyróżniają trzy podstawowe typy materii:

• Najczęstszą formą jest substancja o pewnej masie w spoczynku. Może składać się z cząstek, cząsteczek, atomów, jak również ich związków, które tworzą ciało fizyczne.
• Pole fizyczne jest specjalną substancją materialną, zaprojektowaną tak, aby zapewnić współdziałanie przedmiotów (substancji).
• Fizyczna próba jest materiałem o najniższym poziomie energii.

Bardziej szczegółowo skoncentrujemy się na każdym z gatunków.

Substancja

Substancja jest rodzajem materii, której główną właściwością jest dyskretność, to znaczy nieciągłość, ograniczenie. Jego struktura obejmuje najmniejsze cząstki w postaci protonów, elektronów i neutronów, których atom składa się. Atomy łączą się w molekuły, tworząc substancję, która z kolei tworzy fizyczne ciało lub substancję płynną.

Każda substancja ma wiele indywidualnych cech, które odróżniają go od innych: masa, gęstość, wrzenie i temperatura topnienia, struktura siatki krystalicznej. W pewnych warunkach różne substancje mogą być łączone i mieszane. W naturze występują w trzech stanach zagregowanych: stałych, ciekłych i gazowych. W tym przypadku stan konkretnego agregatu odpowiada tylko warunkom zawartości substancji i intensywności oddziaływania molekularnego, ale nie jest to jego indywidualna charakterystyka. Tak więc woda w różnych temperaturach może przyjmować zarówno ciecz, jak i ciało stałe, i gazową formę.

Pole fizyczne

Rodzaje materii fizycznej obejmują taki składnik jako pole fizyczne. Jest to rodzaj systemu, w którym ciała materialne oddziałują. Pole nie jest obiektem niezależnym, a raczej nośnikiem o właściwościach właściwych cząstek, które ją utworzyły. Tak więc impuls zwolniony z jednej cząstki, ale nie absorbowany przez drugą, jest dodatkiem polowym.

Pola fizyczne są prawdziwymi niematerialnymi formami materii posiadającymi ciągłość. Mogą być klasyfikowane według różnych kryteriów:

1. W zależności od pola tworzącego ładunek są pola elektryczne, magnetyczne i grawitacyjne.
2. Z natury ruchu ładunków: dynamiczne pole, statystyczne (zawiera stałe względem siebie naładowane cząstki).
3. Poprzez naturę fizyczną: makro- i mikrofonowe (powstałe w wyniku ruchu poszczególnych cząstek naładowanych).
4. W zależności od środowiska istnienia: zewnętrzny (otaczający naładowane cząstki), wewnętrzny (pole wewnątrz substancji), prawda (całkowita wartość pól zewnętrznych i wewnętrznych).

Fizyczna próżnia

W XX wieku, w fizyce, jako kompromis między materialistami i ideologami, określenie "fizyczna próżnia" wydaje się wyjaśnić pewne zjawiska. Pierwszy przypisywał mu właściwości materialne, podczas gdy drugi twierdził, że próżnia jest niczym innym jak pustką. Nowoczesna fizyka odrzuciła wyroki idealizmów i udowodniła, że próżnia jest medium materialnym, zwanym także polem kwantowym. Liczba cząstek w niej jest równa zeru, co jednak nie zapobiega krótkotrwałemu występowaniu cząstek w fazie pośredniej. W teorii kwantowej poziom energii fizycznej próżni jest warunkowo traktowany jako minimum, tj. Równy zeru. Jednakże eksperymentalnie udowodniono, że pole energii może przyjmować zarówno ładunki ujemne, jak i dodatnie. Istnieje hipoteza, że Wszechświat powstał właśnie w warunkach wzbudzonej fizycznej próżni.

Do tej pory struktura fizycznej próżni nie została w pełni zrozumiana, chociaż wiele jego właściwości jest znane. Zgodnie z teorią otworów Dirac pole kwantowe składa się z poruszających się kwantów z identycznymi opłatami, skład kwantów nie jest jeszcze jasny, a ich skupiska poruszają się w postaci fal.