krępowanie wolności

Ograniczenie swobody poruszania się po raz pierwszy została uwzględniona w fundamentach 1991 roku, a następnie przeniósł się w 1996 roku, w Kodeksie Karnym. Należy jednak zauważyć, że ten środek zapobiegawczy w poprzednim prawodawstwie miał prototyp. Jest on powszechnie stosowany w praktyce „zawieszeniu”, domniemanego więzienia w towarzystwie obowiązkowym udziałem sprawcy do pracy (1960 RFSRR kodeksu karnego, art. 242). W tej interpretacji, środek zapobiegawczy miał wystarczająco silny potencjał represyjny i edukacyjną. W ten sposób jest możliwe, aby używać jako alternatywa dla tej kary jako uwięzienie. Biorąc pod uwagę, że w sprawach karnych uznano, że przekonania, na podstawie art. 242 kodeksu karnego RFSRR faktycznie niezależny środek przymusu.

Ograniczenie wolności zgodnie z art. 53 Kodeksu Karnego jest skazać zawartość, która osiągnęła moment rozstrzygnięcia osiemnastu lat, w specjalnej instytucji. Jeśli ten obywatel nie jest odizolowany od społeczeństwa. Jednak ograniczenie swobody obejmuje nadzorowanie więźniów. Obywatel jest umieszczony w specjalnej instytucji, gdzie z reguły z innymi obywatelami bez ochrony, ale pod nadzorem przedstawicieli określonego organu państwowego.

Ograniczenie swobody obejmuje również obowiązkowym wykonaniem skazanego do pracy. Należy zauważyć, że jego działanie nie zawsze pokrywa się z jej specjalności lub zawodu. osoby skazane mogą opuszczać dzielnicę administracyjną za zgodą organu, który kontroluje jego zachowanie.

ograniczenie wolności jest przepisywany:

1. W przypadkach, w których, zgodnie ze stanowiskiem odpowiedniej sankcji części specjalne Ten środek zapobiegawczy jest przewidziane jako podstawowe.
2. W łagodniejszej kary niż przewidziane dla ich działań.
3. Jeśli werdykt specjalnego odpustu jury.
4. Jako substytut naprawczych i przymusowej pracy na ich obejście.

Wykonanie kary ograniczenia wolności skierowanej w stosunku do przestępstw lub umiarkowane nasilenie. Na przykład, powinny one zawierać zakupu lub sprzedaży jakiegokolwiek majątku uzyskanego metodą znaną karnego, naruszenie przepisów ruchu drogowego i środków transportowych, regulacje handlu w naturalnych kamieni, metali szlachetnych i innych przestępstw.

Prawo przewiduje jednak o wyznaczenie środka przymusu oraz za przestępstwa szczególnie poważne. W tym przypadku nie są, co do zasady, w wyjątkowych okolicznościach usunięcia zlecenia z miękkiego kary, niż ustawa przewiduje czynu lub nałożenie werdykt jury na pobłażliwość dla oskarżonego.

Termin obliczany środek zapobiegawczy w latach i miesiącach kalendarzowych. W postępowaniu w jeden dzień aresztu zrównany z limitem 2 dni wolności.

Więc jako środek zapobiegawczy jest związane z wpływem pracy korekcyjnej, to może być stosowane tylko do osób pełnosprawnych.

Większość sankcje przewiduje karę do trzech lat, co najmniej – do dwóch, czterech lub pięciu lat.

Osoba, która jest przypisana do tego środka zapobiegawczego, otrzymuje zlecenie od właściwego organu. Po tym, skazany na trzy dni (nie więcej) jest zobowiązany przyjść do instytucji. W przypadku regulacji niewydolność obywatela skierowanym w sposób przewidziany dla skazanego, który jest stosowany do pozbawienia wolności.

Specjalna instytucja poprawczych, z reguły znajdują się w tej sprawie, w którym mieszkał i sprawca został skazany. Kolejność wykonywania tej kary przekazywanych przez ograniczenie wolności, odpowiedzialności i praw więźniów są regulowane przepisami prawa karnego wykonawczego Federacji Rosyjskiej.