Najmądrzejsi przypowieści o życiu

Przypowieść – historia, która w jakiejś formie zawiera niektóre kazania, nauki (np Ewangelię i Salomona najmądrzejsi przypowieści), niektóre mądre przemyślenia (przypowieści). Oficjalnie jest mały gatunek literatury dydaktycznej. Wiele identyfikować z najmądrzejszych przypowieści bajek. Ten artykuł dotyczy pojęcia „przypowieści”. Ponadto, biorąc pod uwagę krótki mądrą przypowieść.

Co to przypowieść?

Przypowieść – to nie tyle historia jako Przestroga. Wiele mądrych myśli i przypowieści o przekazywane z pokolenia na pokolenie od wieków. To nie przypadek: głęboki sens nieodłączne w każdej takiej historii. Przypowieści są różne: na przykład, mądry przypowieść o sensie życia. Dzięki nim ludzie poznają tajniki życia, dostęp do światowej rozumieniu prawa. I przypowieści wyjątkowość polega na tym, że oni nie „obciążenia” umysł czytelnika, i dość łatwo i dyskretnie przekazać osobie coś wartościowego, nawet ukrytej prawdy.

Mądre cytaty, przypowieści Abul Faradzha

Słynny Abul Faradzh powiedział, że przypowieść – jest „historia, odświeżenie umysłu i usuwa z serca bólu i smutku.” Sam Abul Faradzha opowiadał najmądrzejszych przysłów z całego świata.

wgląd ojca

Pamiętając mądrą przypowieść o życiu, nie można opowiedzieć. Pewnego dnia zadzwonił dzwonek do drzwi, a mężczyzna poszedł otworzyć. Stanął na progu swej córki z pełnym łez oczy, wszedł do domu, ona odezwała się pierwsza: „Nie mogę tak żyć, coraz cięższe i cięższe, jakby każdy dzień ja wspinam się ogromną górę, a rano znów zaczynają maszerować na piechotę .. ojciec, co będzie dalej, nie pominąć ręce?”.

Nie odpowiedział, tylko udał się do pieca i umieścić go na jej trzech doniczek wypełnionych świeżej wody źródlanej, skręca umieszczenie każdego marchew, jajka i nalał ostatnią proszku kawowego. Po 10 minutach dziewczyna nalał kawy do filiżanki i umieścić marchew i jajko na spodek. Raz przyniósł filiżankę napoju aromatyzowanego do twarzy, mężczyzna poprosił ją:

– Córko Moja, co zmieniło się w tych sprawach?
– Świeże marchew ugotować, stał się bardziej miękki. Kawa zniknął bez śladu. Jaja gotowane zgrzewane.
– Państwo są doceniane tylko najważniejsza, ale spójrzmy na to w inny sposób. Silne i twarde warzywa korzeniowe stała się elastyczna i miękka. Jeśli chodzi o jajka – na zewnątrz zachował swoją twarz, jak marchew, ale jego wnętrzu płyn stało się znacznie trudniejsze i zebrano. Kawa też natychmiast zaczęła się rozpuszczać, raz w gorącej wodzie, nasycić go z jej smakiem i aromatem, który teraz cieszyć. To, co może się zdarzyć w życiu każdego z nas. Silne ludzie będą mdleć pod ciężarem grawitacji i kruche i obrażony – dostać się na nogach i nie obniży swoje ręce.
– A co z kawą, która uczy nas do jego reinkarnacji? – nieśmiałe zainteresowanie córka zapytała.
– Jest to najbardziej błyskotliwych przedstawicieli światowego życia, biorąc złożonych okoliczności wypadku, są one zbliżone do tego, co się dzieje, dając każdego problemu kawałek swojego smaku i aromatu. Są to specjalne osoby, pokonując na każdym etapie ich życia, wywodzą się czegoś nowego, dając światu piękno duszy.

Przysłowia i mądrych powiedzeń. Przypowieść o róży

Szedłem potężny wiatr światła i wiedział ziemskie uczucia i pragnienia. Ale jeden słoneczny letni dzień i słodkie poznał czerwona róża, który w swoim łagodnym trendzie wyglądać jeszcze piękniej. Piękne płatki odpowiedzieć na bryzy słodki delikatny smak i kwiatowych. Wiatr wydawało, że nie wyrażają przywiązanie do delikatnej rośliny, potem dmuchnął z całej siły, zapominając o czułości, które było potrzebne kwiat. W stanie wytrzymać taki twardy i szorstki głowy, smukły i żywy trzon został złamany. Potężny wiatr próbował wskrzesić swoją miłość i przywrócić poprzedni kwitnienie, ale było już za późno. Porywy ucichły, powrócił do starej czułości i delikatności, która ogarnęła umierającego ciała młodych róż, szybko traci swoje życie.

Potem wiatr zawył: „Dałem wam wszystkie moje siły, wielką miłość Jak można po prostu slomitsya?! Tak, twoja siła miłość nie wystarczy, aby zostać ze mną na zawsze!”.

Wzrosła tylko o tym samym zapachu towarzyszy jego ostatnie sekundy, odpowiadając na płomienną mowę w ciszy.

Nie płakała na próżno

Pewnego dnia stary, ale bardzo mądry wykładowca, czytając kolejne prace naukowe, nagle zatrzymał się. Przyjmując pozę wyzwolenia, usłyszał z tyłu rzędu:

– Profesorze, akcje z nami jego mądrość i stanowczość. Jak kontrolować swoje emocje, bo każdy z nas wie, jak trudne dla ciebie.

Zamiast tego, głośnik zaczął mówić długo i żywy anegdotę, wszystkie z nich jedzie bez wyjątku roześmiał. Kiedy publiczność uspokoił, powiedział tę samą historię jeszcze raz, ale tylko kilka z uśmiechem. Na pierwszy rzut oka drugi stanął na pytanie, który wisiał w powietrzu. Powtarzając po raz trzeci, niemy znacznie opóźnione. W przeciwieństwie do tego, nikt z publiczności nie nawet uśmiech, wszyscy byli w stanie zawieszenia i stanu niezrozumiały.

– Chłopaki, dlaczego nie można śmiać się z mojego żartu trzy razy? Czujesz się smutny codziennie w tym samym numerze.

Profesor uśmiechnął się i każdy siedzi na widowni, aby myśleć o swoim życiu.

los

Pewnego dnia na obrzeżach małego miasteczka dojść do mądrego wędrowca. Osiadł w małym hotelu i każdego dnia było dużo ludzi, którzy stracili w ich własnym życiu.

Jeden młody człowiek długo szukał odpowiedzi na jego przeznaczenie w książkach, uczestniczy w wielu starszych. Niektórzy powinni dryfować, unikając kolizji z problemami i kłopotami. Inni jednak, że płynąć pod prąd – wtedy zdobyć siłę, aby zabrać do siebie. Postanowił spróbować szczęścia i słuchać rady starszych.
Po wejściu do pokoju, młody człowiek zobaczył mężczyznę, który szukał czegoś w bagażniku. Odwrócił się na chwilę i wskazał na krześle przy stole stojącej.

– Powiedz mi, co cię dręczy, słuchać i pomóc.

Młody mężczyzna powiedział mu, aby odwiedzić innych mędrców czytania książek i poradę.

– Idź z prądem czy przeciw? – na końcu tej historii, powiedział.
– Przepraszam, młody mężczyzna, prawdopodobnie starość i jego głuchota słyszał. Gdzie chcesz iść sam? – nie podnosząc wzroku znad pracy, poprosił nieznajomego.

Potęga słów

Niewidomy starzec siedzi na ulicy ze znakiem prosząc o jałmużnę od przechodniów. Jego pole było tylko kilka chwil, latem słońce spadło na swoich długich, cienkich nogach. W tym czasie przeszedł przez uroczej młodej kobiety, która zatrzymała się na chwilę, podniosła tabliczkę i napisał coś sobie. Starzec wziął tylko głową, ale nic nie powiedział do niej śladu.

Godzinę później wrócił, zastał go w pośpiechu i łatwych krokach. Pudełka w tym czasie był pełen błyszczących nowych monet, które zostały dodane w każdej minucie przechodzącą przez ludzi.

– Piękne dziewczyny, które zmieniły moje tag? Chciałbym wiedzieć, co tam jest napisane.
– To nic nie mówi tylko prawdę, jestem tylko trochę poprawił ją. Ona mówi: „Teraz nie jest tak piękny, ale niestety nigdy nie widział go.” Rzucając kilka monet, dała starzec uśmiechnął się i wyszedł.

szczęście

To był letni dzień na drodze trzy prostego człowieka. Rozmawialiśmy o życiu trudne, ale śpiewali piosenki. Słyszałem gdzieś pomóc przebaczyć komuś, patrząc do dołu, a tam jest szczęście.

– każde Twoje życzenie zostanie przyznana! Powiedzieć, co dostaniesz – szczęście zamienia się w pierwszej chłopa.
– Dużo pieniędzy chcą , aby nie żyć w ubóstwie przed końcem jego dni – mówi jej mężczyzna.
Szczęście spełniła jego życzenie, i poszedł w kierunku wsi z workiem pieniędzy.
– A co chcesz? – zwrócił się do szczęścia drugiego człowieka.
– Babu, żeby wszystkie dziewczyny były piękne!

Bezpośrednio obok niego nie była piękną kobietą, mężczyzna chwycił ją i udał się do wsi.

– Chcesz tego? – pyta na szczęście w ostatnim facetem.
– Self-to co chcesz? – mówi facet.
– Muszę wydostać się z dołu, mój dobry kolega, – powiedział nieśmiało szczęście.

Facet rozejrzał, znalazł długość dzienniku, i skłonił do szczęścia. Odwrócił się, ale stała się z powrotem do wioski. Szczęście szybko wysiadł i pobiegł za nim, towarzyszy życia.

prowadzenie światła

W dawnych czasach, kiedy nie było na całym świecie sieć WWW i różne silniki, ludzie poszli do morza w prostych łodziach. Wtedy jeden odważny zespół udał się w długą podróż, pełna niebezpieczeństw.

Kilka dni później ich statek złowionych w burzę i zatonął, ale tylko udało się przetrwać kilka doświadczonych żeglarzy. Obudzili się na dziwnej wyspie daleko, w strachu i głodu powoli traci rozum.

W szczególnie słoneczny dzień tam wylądowali obcy statek. Niezmierzona radość przyniósł to zbawienie, i postanowili zbudować wysoką i trwałą latarnię.
Pomimo błagań, pozostali na wyspie aż do końca swojego życia, po prostu ciesząc się ich przeznaczenie. Ludzie przewodnik był wielka radość i zaszczyt dla każdego z nich.

wniosek

W tym artykule najmądrzejsi przypowieści nie obciążeń umysł czytelnika, i dość łatwo i dyskretnie przekazać osobie coś wartościowego, nawet ukrytej prawdy.