Biografia Andreja Derzhavina, rodzina, kreatywność

Nowoczesna rosyjska scena jest rodzajem napojów winylowych pochodzących od różnych kolektywów i wykonawców. Są grupy jednodniowych wydarzeń. Pomyślnie śpiewają jedną lub dwie piosenki, wchodzą w cienie. Są jeszcze więcej "długowiecznych" projektów. I jest Maszyna Czasowa. Wtedy wszyscy będą się zachwycać: "Tak, to jest niepowtarzalna kolekcja, której prace są wielbione przez miliony!" Tak jest.

Słynna klawiszista znanego kolektywu

Założona ponad 35 lat temu grupa "Time Machine" sprawia, że jej wielbiciele zadowoleni są z jakościowych i wybuchowych kompozycji. Oczywiście każdy zna solisty tej kolektywu – niezrównanego Andrieja Makarewicza. Należy jednak zauważyć, że pozostali członkowie "rocka zespołu" są nie mniej znani. Na przykład Andrei Derzhavin. Ten utalentowany i charyzmatyczny człowiek zmysłowo i magicznie wyciąga z notatek magicznych notatki z instrumentu klawiszowego . Jest także wokalistą zespołu. Warto zauważyć, że na długo przed dołączeniem do grupy Andrey Derzhavin z powodzeniem wystąpił i obecnie realizuje swoje solowe projekty. Muzyk ma bogatą przeszłość, ma przed sobą świetlaną przyszłość. Jak zaczęła się biografia Andreja Derzhavina? Jaki był impuls artysty do śladu Bacha, Szostakowicza, Beethovena i innych znanych kompozytorów? Zastanówmy się.

Dzieciństwo muzyczno-sportowe

Biografia Andreja Derzhavina zaczęła się od jego narracji w ubiegłym stuleciu – w 1963 roku. 20 września w mieście Ukhta (obecnie znajduje się w Autonomicznej Republice Komi), a przyszły autor i performer urodził się. Od najmłodszych lat chłopak wykazał się żywymi zdolnościami do muzyki. Zauważając tę żarliwość dla kreatywności, rodzice dali Andrew do szkoły muzycznej na fortepianie. Drugim instrumentem, na którym objawia się jego pasja, była gitara. Jednak muzyka nie zawsze ma pierwszorzędne znaczenie w życiu chłopca. Współczesny kompozytor i śpiewak Andrej Derzhavin, którego biografia pełna jest jasnych wydarzeń o charakterze twórczym, przez długi czas dała pierwszeństwo temu sportowi. Walka o władzę, różne zawody lekkoatletyki lekkoatletyki i sportów zimowych, piłki nożnej i gimnastyki – chłopiec często dawał im dużo czasu niż muzykę. Jednak ten ostatni stał się jedyną rzeczą w jego przyszłym życiu.

Lata studenckie

Twórcze występy amatorskie były towarzyszem Andrew od najwcześniejszych lat. Trudno mu było decydować o priorytecie muzyki. Czasami jego myśli i dusze były zdominowane przez rock, czasami muzykę pop. Młody człowiek nie mógł przyznać się do jednego instrumentu muzycznego, kłaniając się naprzemiennie na klawiaturze lub na gitarze.

Po opuszczeniu szkoły zaczęła się nowa strona jego narracji i biografia studenta Andrieja Derzhavina. Nie chcąc się oddalać od domu, młody człowiek wybrał sam Ukhta Industrial Institute. Warto zauważyć, że w tej instytucji wraz z nim otrzymał edukację i światowej sławy milioner Roman Abramowicz. Z muzykiem słynny biznesmen nadal jest w przyjaznej i ciepłej relacji.

Pierwszy projekt

Po ukończeniu studiów biografię Andrieja Derzhavina uzupełnia nowe wydarzenia. W 1985 roku wraz ze swoim przyjacielem i kolegą z klasy Siergiejem Kostrowem stworzył grupę "STALKER", która od pewnego czasu była wyłącznie projektem studyjnym. Powodem było brak wokalisty. Po pewnym czasie zajęło miejsce Andrey Derzhavin. Prawdziwe urodziny kolektywu to dzień premiery pierwszej piosenki "Stars" – 7 lipca 1985. Rok później grupa wydała debiutancki album zatytułowany, powszechnie uznawany przez publiczność i krytyków. Ta kolekcja zawiera wiele piosenek, autorem muzyki jest Andrew Derzhavin.

Grupa dyskograficzna ma trzy pełne albumy. Pod skrzydłami Filharmonii Syktyvkarskiej kolektywny "STALKER" z powodzeniem podróżuje po rozległych terenach ZSRR. Na początku lat dziewięćdziesiątych grupa przestała istnieć. Andrei Derzhavin i Siergiej Kostrov wyjeżdżają do Moskwy. Postanawiają podbić kapitałowy biznes show. Tam wszyscy pracowali nad swoimi projektami. Andrew z powodzeniem organizuje album Aleksandra Kutikowa "Taniec na dachu". Był to niewątpliwy sukces artysty jako wszechstronnego muzykarza. Warto zauważyć, że w tym czasie przyjaźń Derzhavina zaczęła się od zespołu "Time Machine".

Sam

Długie 9 lat (od 1991 do 2000), artysta pracuje nad solową karierą. Wraz ze znanym już Siergiejem Kostrowem wydają się albumy "Nie płacz, Alicja" i "Życie w świecie fikcyjnym". Warto zauważyć, że kompozycje z pierwszej kolekcji nadal są wykonywane przez zespół Time Machine podczas ich koncertów. Dzięki swojej solowej karierze śpiewak i kompozytor uznawał cały Związek Radziecki: kompozycje "Alien Wedding", "Nie płacz, Alice" i wiele innych doprowadziły artysty na scenę dorocznego głównego koncertu w kraju "Pieśń Roku".

W 1994 r. Został Andriej Derzhavin. Stało się to przy pomocy rosyjskiego Towarzystwa Szlachetnego, który uznał wkład artysty w rozwój sztuki rosyjskiej. Dwa lata po tym wydarzeniu, muzyk opublikuje swój trzeci solowy album zatytułowany "Sam przez się". Kompozycja "Żurawie", ujęta w tej kolekcji, natychmiast stała się hitem wielu hitowych parad.

Trudny wybór i połączenie projektów

2000 staje się punktem zwrotnym w pracy Andrieja Derzhavina. Staje przed trudnym wyborem: kontynuować swoją karierę solową lub zgodzić się na propozycję Andreiego Makarevicha, aby stać się klawiszowcem grupy "Time Machine". Artysta utrudnia wybór drugiej opcji. Po pewnym czasie wydano album "The Place Where the Light", którego akompaniament wokalny i akustyczny były wynikiem ciężkiej pracy Derzhavina. Wraz z pracą w grupie Andrey kontynuuje swoją solową pracę. Pisze muzykę do filmów i kreskówek, bierze udział w epizodycznych filmach filmowych różnych gatunków.

Tajne i osobiste

Należy zauważyć, że ogromna liczba gwiazd USSR wspierała i utrzymywała przyjazne stosunki z muzykiem. Jednym z nich był Igor Talkov. Jego wdową i dzieckiem są ci, których Andrey Derzhavin zawsze i zawsze popiera. Biografia, rodzina, życie osobiste artysty są częściowo ukryte przed oczami dziennikarzy. Sam muzyk nie lubi się komunikować z "czwartą mocą". Jednak nawet nie jest to przeszkoda w wydaniu werdyktu: Derzhavin jest wielkim człowiekiem rodziny. Z żoną Helen spotkał się jako student instytutu przemysłowego. Para ma dwoje dzieci – córkę Anna i syna Władysława. Ten ostatni jest założycielem grupy Stinkie. Ponadto, już dał swoim rodzicom wnuczkę Alice.