Fort Boyard: historia budowy, zniszczenia i odbudowy

Na wybrzeżu Francji, w Zatoce Biskajskiej, słynny Fort Boyard. Historia jego powstania był dłuższy niż okres eksploatacji zgodnie z zaleceniami. Jednak fort jeszcze znaleźć gospodarza, który nie tylko zatrzymał proces zniszczenia, ale także uczyniły go sławnym na całym świecie.

Pomysł stworzenia fortu

Po raz pierwszy myślimy o budowie w XVII wieku. W tym czasie została ona zbudowana stocznię wojskową w mieście Rochefort. Ważne było, aby chronić je przed floty Wielkiej Brytanii, które mogłyby przedostać się na terytorium Zatoki Biskajskiej. Louis XIV zaczął myśleć o tym, jak tworzyć środku cieśniny Fort Boyard. Historia tego projektu i pozostał w umyśle monarchy, ponieważ nikt nie odważył się podjąć realizacji planu.

Po raz drugi pomysł fort tam w XIX wieku, za panowania Napoleona Pierwszego. Zależność między Francją i Wielką Brytanią były bardzo intensywne, więc ożywił potrzebę kontrolowania Zatoki Biskajskiej. Mapa mielizna w prawym Cieśninie został wyznaczony. W 1801 roku rozpoczął pierwszą pracę.

budowa

Od początku budowy istniały poważne problemy. bloki kamienne, które miały stać się podstawą zainstalowane na dnie morza. Doprowadziło to do tego, że spadły one do ziemi pod własnym ciężarem. Bloki pochylania i odchodzi.

Budowa została wstrzymana w 1809 roku. One wznowione pracować tylko w 1837th, w czasach Ludwika Filipa Pierwszego. Powód był zawsze ten sam napięć w stosunkach z Wielką Brytanią.

Zakończyliśmy budowę twierdzy w 1857 roku, tworząc imponujące strukturę. Długość się sześćdziesiąt osiem m, a szerokość – trzydzieści jeden metr. Wysokość ścian osiągnęła dwadzieścia metrów.

Korzystanie z fortu

Fort Boyard, historia budowy, która trwała ponad pięćdziesięciu lat, czas jej otwarcia, traci znaczenie. Faktem jest, że w tym okresie znacznie wzrosła daleki zasięg artylerii. Z przeciwnego brzegu mogą chronić się przed inwazją Cieśninie wrogich okrętów.

Twierdza mieści się garnizon, składający się z dwustu pięćdziesięciu ludzi. Konstrukcja, choć był bezużyteczny, ale pozostał podporządkowane wojsku.

Ze względu na jego oddalenia od lądu i imponującej twierdzy umysłu dobrze nadaje się do zatrzymania. Początkowo mieściła Austriacy i Prusacy zrobione pod koniec XIX wieku. Później zawarte więźniów politycznych.

Jednak więźniowie szybko znaleźć inne miejsce. Wydawało się, że wyspa Nowej Kaledonii. Następnie fort był francuski lokalizacja Navy. Urząd pozostał tam aż do 1913 roku.

W czasie II wojny światowej twierdza została poddana poważnym uszkodzeniem. Było to spowodowane faktem, że Niemcy zostali przeszkoleni w strzelaniu na nią. Po to rozliczane ptak, który prowadził ostrzał uszkodzoną ścianę w jeszcze bardziej brzydkie.

W drugiej połowie XX wieku, rząd tego kraju postanowił przenieść na rękach prywatnych Fort. Transakcje odbywały. Kto był właścicielem morskiej twierdzy Francji?

gospodarze fort

W 1962 roku los jednego z francuskich twierdz postanowił aukcji. Początkowy koszt był siedem i pół tysiąca franków. W walce z dodatkowym podniecenia pokazał dwa pretendentów – dentysta Eric ERT i przedstawiciela Towarzystwa Opieki fortu. U dentysty Avoriaz zwrócił trzy tysiące franków więcej. Stał się nowy właściciel twierdzy, płacąc jej dwadzieścia osiem tysięcy franków.

Eartha mieli ani środków, ani chęć przywrócenia fortu. Dlatego budowa jest zniszczony. Powodem tego był nie tylko czynniki zewnętrzne jak wiatr, deszcz i ptaków, ale także wpływu człowieka. Turyści przeciągnięty ściany kamienie jako pamiątki.

W 1989 roku właściciel postanowił pozbyć się fort, i umieścić go na rynku, zwiększając koszty jednego i pół miliona franków. Nabyte jego producent Zhak Antuan, który specjalizuje się w prowadzeniu gier telewizyjnych, płacąc symboliczną sumę jednego franka jest Rada Generalna departamentu Charente-Maritime, zaryzykował i wykup fortyfikacji u dentysty. Od tego czasu rozpoczął odbudowę struktury.

przebudowy fortu

Po przejęciu fortecy Zhak Antuan przyjęci na jego odbudowę. Na początek dwadzieścia pięć stóp od zbudowano platformę, która służyła jako cumowanie. Ogromny budynek, aby oczyścić z guano, który pokrywał wszystko. Grubość rozłożone ptasie odchody osiągnęła pięćdziesięciu centymetrów.

Aby rozpocząć grę telewizyjną, która była odpowiedzialna za producenta, niezbędne wyposażenie zostały przygotowane w 1996 r. Późniejsza przebudowa miała miejsce w 1998 roku, a w latach 2003-2004. W tym czasie, zewnętrzne ściany, prowadzi się uszczelnienie tarasów zostały oczyszczone, przywrócony centralnego dziedzińca.

Popularne przygodowy serial TV

Gra „Fort Boyard” po raz pierwszy pojawił się na ekranach telewizyjnych w języku francuskim w 1990 roku. Istota projektu polega na tym, że zespół, który składa się z sześciu osób, musi przejść szereg testów planu fizycznego i intelektualnego. Za ich prawidłowe wykonanie gracze otrzymują wskazówki i podpowiedzi, w którym na końcu gry można odebrać skarb Fort.

Gra, która dokonała znana Zatoce Biskajskiej (na jego mapie nie jest trudne do znalezienia), ma swoją własną legendę. W opowieści o złu, ale mądrego starca Fura dla dwóch wieków mieszka w forcie. Był zaangażowany w grabieży, zbierając całą swoją siłę. Ludzie przeklęci przebiegły stary i stracił zdolność do Dodge. On może wziąć zdobycz, aby zebrać wymaganą liczbę kluczy, które są rozrzucone na tajnym pomieszczeniu. W każdym pokoju znajdują się pułapki. Aby poradzić sobie ze wszystkimi przeszkodami, możliwe jest, aby stać się bogatym.

Fabuła gry rozgrywa się przez profesjonalnych aktorów, którzy też o to, że jej przepisy nie zostały naruszone.

Bohaterami gry i swoich kompetencji:

• La Boule – bije tamburyn na początku i na końcu gry, w towarzystwie członków, którzy zostali schwytani w swoim aparacie.
• Passepartout – kieruje graczy w pokoju.
• Tamer felinda – z pomocą swoich oddziałach (Tigers) strzegących skarbu.

Obecne zasady gry

W czasie swojego istnienia, gra „Fort Boyard” kilka razy, aby zmienić zasady w zależności od państwa członkowskiego i wizji organizatorów. Cel pozostaje ten sam – poszukiwanie skarbów. Od 2015 roku pierwsza wersja francuska obejmuje sześć etapów.

1. „Testy”. Przez pięćdziesiąt minut, zespół musi zdobyć klucz, który otworzy wrota skarbca. Dostać klucze mogą zdać siedem testów.
2. „Sali sądowej”. Ta komenda jest wysyłana, jeśli stanie zebrać wymaganą liczbę klawiszy lub mieć przynajmniej jednego więźnia. Uczestnik musi zdać mini-grę, albo pójść do więzienia Fort.
3. „Przygoda”. W ciągu trzydziestu minut, zespół jest zaangażowany w wiele przygód. Za zwycięstwo w każdej z nich uczestnicy otrzymują kasetę z nicią wewnątrz. Jeśli test nie jest zadowolony po zadanym czasie, szybka jest spalany w kasecie.
4. "Prison Break". Więzień może uciec z więzienia, pokonywania przeszkód i pół minuty. W nieudanej próbie drużyna traci ten czas, i to jest minus w łącznej ilości cennych minut bycia w skarbcu.
5. „Rada Cieni”. Jest to okazja, aby przedłużyć swój pobyt w skarbcu. Trzy uczestnicy są mini-test i jeśli się powiedzie scenariusz jest dodawany do całkowitego czasu (dwie minuty), dziesięć – trzydzieści sekund.
6. „Skarb”. Kiedy zespół umieszcza wszystkie klucze do bramy, felinda prowadzi Tygrysów. Ołów rozdaje uczestnikom wskazówki nabojów i rozpoczyna odliczanie. Gracze muszą rozwikłać wskazówki dotyczące słów kluczowych i zaznaczyć odpowiedź, rozkładając swoje ciało i kule na żądaną literę, przedstawiony na podłodze skarbca. Przy odpowiednim scenariuszu, zespół dostaje dostęp do pieniędzy, ale ich czas jest ograniczony na wynos. W przypadku niepowodzenia, zespół dostaje nagrodę pocieszenia w postaci trzech tysięcy euro.

Fort i kino

Fort Boyard, którego historia rozpoczęła się w XIX wieku, został wykorzystany w filmie. Na przykład w filmie „Adventurers” w reżyserii Roberta Enrico, który został wydany w 1967 roku, ma sceny walki, która trwa piętnaście minut. Strzelanina miała miejsce w ciągu trzech tygodni. Pod koniec pracy zaczęła gwałtowną burzę, więc załoga musiała zostać ewakuowany helikopterem.

ciekawostki

Wejść na teren twierdzy są tylko członkowie Fort Boyard gry. Wycieczki z przewodnikiem dla turystów są ograniczone do widoku budynku od morza.

Gra TV zyskał popularność na całym świecie. Stone Fort odwiedzili przedstawiciele z ponad trzydziestu krajów, w tym Rosji i Ukrainy.