Brzeski

Zawarcie pokoju brzeskiego był trzeci w marcu 1918 roku. Umowa z uczestników przedstawiały się następująco: Rosja – pierwszą stronę, Niemcy, Austro-Węgier, Bułgarii i Turcji – drugi. Efektem tego traktatu pokojowego był krótkotrwały. Trwało to trochę dłużej niż dziewięć miesięcy.

Wszystko zaczęło się od pierwszych negocjacji w Brześciu, gdzie przedstawiciele bolszewików rosyjskich były LB Kamieniewa i Yoffe AA i Mstislavsky SD, LM Karahan W ostatniej chwili przed opuszczeniem tej granicy miasta, zdecydowano, że konieczne jest udziałem ludzi. Takie hutników żołnierz, marynarze i rolnik, których zwabił duże podróże. Oczywiście, widok z tej grupy w trakcie negocjacji nie została uznana, a nie po prostu słucha.

Podczas rozmów okazało się, przez fakt, że strona niemiecka, oprócz podpisania pokoju, chce jej zawarcia bez aneksji i odszkodowań, a także chętni, aby Rosja prawo narodów do samostanowienia, więc planuje się pod jego kontrolą, Ukrainy i Rosji Bałtyku. Stało się oczywiste, że Rosja może stracić na Litwie, Łotwie, w Polsce i na terytorium Kaukazu.

Podpisanie pokoju brzeskiego był tylko tymczasowy rozejm w walce. Lenin, Trocki i Sverdlov obawialiśmy się, że w przypadku gdy warunki strony niemieckiej one złożono za zdradę, ponieważ większość bolszewików nie zgadzają się z polityką Władimir Uljanow.

W styczniu 1918 roku w Brześciu odbyła się drugi etap negocjacji. Delegacji przewodniczył przez Trockiego bez obecności przedstawicieli narodu. Główną rolę w tej rundzie należał do delegacji ukraińskiej, głównym wymogiem, która oddzieli się od austro-węgierskich terenach Bukowiny i Galicji. Jednocześnie strona ukraińska nie chcą wiedzieć rosyjskiej delegacji. W ten sposób Rosja traci sojusznika na Ukrainie. Dla Niemiec, ten ostatni będzie korzystać z wprowadzania na jej terytorium dużą liczbę magazynów z bronią i mundurów wojskowych. Brześć spokój, z powodu niemożności osiągnięcia wspólnej płaszczyzny, zakończyła się niczym, a nie zostało podpisane.

Trzecia faza negocjacji, podczas którego przedstawiciel rosyjskiej delegacji Trockiego On odmówił uznania przedstawicieli Ukrainy.

Trzeci marca 1918 Brześć pokojowy został podpisany. Umowa ta była wynikiem odrzucenia rosyjskiej w Polsce, Finlandii, Litwy, Łotwy, Estonii, na Krymie, na Ukrainie i na Kaukazie. Między innymi, rozbrojenie floty i został wydany w Niemczech, została nałożona wielkości składek sześciu miliardów marek w złocie, jak również jeden miliardów znaków odszkodowawczych obywateli niemieckich, doznali w trakcie rewolucji. Austro-Węgry i Niemcy dostał magazyny z bronią i amunicją. Brześć spokój nakłada również na rosyjskim zobowiązanie do wycofania swoich wojsk z tych terytoriów. Ich miejsce zajęli niemieckich sił zbrojnych. Umowa uzupełniająca do traktatu pokojowego przewiduje sytuacji gospodarczej Niemiec w Rosji. Zatem, obywatele niemieccy uzyskali prawo do prowadzenia działalności gospodarczej w Rosji, mimo przekazując mu proces nacjonalizacji.

Brześć spokój przywrócony taryf z Niemiec, założony w 1904 roku. Ze względu na nieuznanie bolszewickich carskich długów Rosji na mocy niniejszej Umowy została zmuszona do potwierdzenia ich w krajach takich jak Austro-Węgier, Bułgarii, Turcji i Niemiec i rozpocząć spłatę tych długów.

Kraje, które były częścią bloku Ententy, nie pochwalam pokoju brzeskiego, w połowie marca 1918 roku ogłosiła nieuznanie.

W listopadzie 1918 roku Niemcy zrzekły porozumienia pokojowego. Dwa dni później, a następnie jego odwołania przez CKW. Nieco później wojska niemieckie zaczęły opuszczać byłego terytorium Rosji.