Oszacowanie środków trwałych i efektywności ich wykorzystania

Oszacowanie środków trwałych stanowi analizę części potencjału zasobów przedsiębiorstwa. Obejmuje ona uwzględnienie struktury własności i źródeł jej powstawania, składu i przemieszczania unieruchomionej części aktywów.

Wycena środków trwałych w oparciu o analizę kompleksu nieruchomości i jego źródeł dokonuje się przy użyciu danych z bilansu. Dla jasności obliczenia najlepiej wykonać w tabeli, a wskaźniki dzielą się na składnik aktywów i zobowiązanie. Składnik aktywów obejmuje środki unieruchomione i aktywa obrotowe. Fundusze unieruchomione składają się z aktywów długoterminowych i należności długoterminowych (to jest najmniej płynnych aktywów). I zobowiązania obejmują krótkoterminowe i długoterminowe zobowiązania kapitałowe.

Taka tabela obejmuje nie tylko aktywa netto organizacji. Dzięki tej analizie można zobaczyć stopień unieruchomienia funduszy i aktywów obrotowych, wzrostu lub spadku funduszy własnych w stosunku do całej zmiany aktywów. Również przy takiej analizie można dojść do wniosku, ile funduszy jest zaangażowanych w ogólną strukturę źródeł finansowania, z powodu których nastąpił wzrost (spadek) wartości aktywów.

Ocenę środków trwałych przeprowadza się poza strukturą bilansu. Bardzo ważne jest, aby pomyśleć o wartości aktywów netto, czyli o całokształcie wartości nieruchomości, która powstaje kosztem kapitału własnego. Wniosek opiera się na porównaniu kapitałów własnych i aktywów netto, a także zmianach aktywów w okresie objętym przeglądem.

Rachunkowość i wycena środków trwałych jest stanem potencjału produkcyjnego jako najważniejszego czynnika skuteczności głównej działalności przedsiębiorstwa, a tym samym stabilności finansów. Raportowanie księgowe pozwala analizować, w jaki sposób zmienia się kluczowy element potencjału produkcyjnego – aktywa trwałe.

Analiza powinna rozpocząć się od analizy liczby środków trwałych, ich struktury i dynamiki. Dane obliczeń analitycznych przedstawiono w tabelach.

Tabela 1. Skład, przepływ i wycena środków trwałych

Zgodnie z powyższą tabelą wyciągnięto wniosek na temat tego, które fundusze stanowiły największą część na początku i na końcu okresu, a także przeanalizowały największą liczbę środków trwałych, które zostały sprzedane lub przybyłe na pewien okres.

Tabela 2. Struktura środków trwałych

Charakterystyczne dla stanu technicznego OPF jest bardzo duże znaczenie w ocenie aktywów trwałych. Wycena środków trwałych pokazuje, w jaki sposób ich pierwotna wartość maleje lub wzrasta, jaka jest amortyzacja, a także koszt unieruchomionych środków, które zostały zbyte lub otrzymane.