Tabu – to strach przed karą w szerokim znaczeniu

Początkowo sens zakazu było czysto religijny charakter. Taboo – niemożliwe jest wykonanie pewnych czynności pod groźbą kary bogów. Co jest zabronione, to jest grzech. Tabu – jest to absolutna, nie wyjaśnia logicznie „niemożliwe”. Wyższe rozdzielczości, które są wiążące dla zwykłej osoby.

Pochodzenie pojęcia

Dzheyms Kuk pierwszy natknąłem się na to ciekawe zjawisko w 1771 roku. Polinezyjczycy wprowadził go z jego głównych tradycji, wśród których było „tabu”. To tak na nim wrażenie, że legendy o dziwności „dzikusów” dla długoterminowej i jest przekazywana z ust do ust. Duchowa czystość miejscowej ludności, zdolny do szczerej wiary i nieodparty, był prawdopodobnie głównym czynnikiem, który wyraża się w tej koncepcji. Przez dzikusów tabu – zakaz jest najwyższa, blok psychologiczny, którego naruszenie mogłoby nawet spowodować nagłą śmierć i nieuzasadnione. Taka była siła ich wiary!

Nowoczesny użycie terminu „tabu”

Wielkość i ogrom pojęcia „tabu” Bardzo podobały mi się naukowiec. to stopniowo dołączył w socjologii, psychologii i innych dyscyplin. Tabu – jest pojęcie „świętej”, „zakaz”. Naukowcy znacznie rozszerzona wartość, regenerujące skomplikowaną strukturę, splecione i skondensowany w dwóch oczyszczalni wielopoziomowego kadencji, która ostatecznie staje się coraz ważniejsza. Głównym zakaz oczywiście. Ale może mieć wiele odcieni i zasad związanych z najlepszych poziomów ludzkiej psychologii.

Nauki tabu – jest mniej zakaz religijny i moralny norma przeciwko obiektu lub zjawiska. Części ciała lub osobę może być święte lub tabu. Książka jest „tabu” wszelkie informacje, które z jakiegoś powodu nie ma zastosowania w szerokim zakresie.

Tabu w edukacji

Koncepcja jest bardzo obrazowo. Nasza wyobraźnia łączy go z żadnym zakazem, który nie jest bardzo wygodne, z jakiegoś powodu, aby to wyjaśnić. Na przykład, bardzo trudno jest wytłumaczyć małym dzieckiem wartość obscenicznych słów. Rodzice często nie potrafią odpowiedzieć na pytanie dzieci o dlaczego nie można użyć tych słów – coś dorośli nie ograniczaj się. Dzieci uczą się, że te słowa – tabu. Moms, nawet nie rozważała sens tego, co się dzieje, inspirować niemal prymitywne pojęcie zakazu dziecka. Tak więc, na tabu dzieckiem – jest zwykle zaszczepił autorytetu matki (ojciec), którego naruszenie niekoniecznie przyniesie gniew rodziców. To jest bardzo daleko od cywilizowanego wytłumaczyć sens tego, co się dzieje, ale jest to wygodne.

Niestety, „wygodne” rodzicielskie praktyki powodują ograniczeń dziecka, raniąc go w dorosłym życiu. Człowiek nie tylko produkuje zwyczaj robić pewnych działań lub używać pewnych słów, ale również sztywną instalację na władzę czczenia, które były dla niego rodzice dziecka. Pozbyć się odniesienia do autorytaryzmu psychologicznej to jest bardzo trudne, praktycznie niemożliwe sam, tak głęboko zakorzenione w jej osobowości. Fakt ten uniemożliwia dalszy wzrost i harmonijny rozwój człowieka, osiągnięcie ich celów.