Jakie były osobliwości handlowe w XVII wieku? Handel zagraniczny i krajowy w Rosji

Szczególne cechy handlu w XVII wieku stają się kluczowymi czynnikami rozwoju nowych typów stosunków gospodarczych. Stary system rzemieślniczy staje się stopniowo przestarzały, produkcja na małą skalę zastępuje ją. Jakie były osobliwości handlowe w XVII w., Jak powstały nowe stosunki w Rosji i za granicą – rozważymy poniżej.

Nowe zjawiska w produkcji rękodzielnictwa

O tym, czym była historia handlu w XVII wieku, można pogłębić zasadę rozwoju stosunków produkcyjnych. Przed rozwojem rękodzielnictwa odbywały się w ramach rolnictwa na utrzymanie – rzemieślnik nie mógł dostarczyć dużej ilości własnych produktów – różne rzeczy zostały wykonane na zamówienie. Rozszerzenie powiązań handlowych umożliwiło zwiększenie produkcji – teraz rzemieślnik mógłby robić towary "na przyszłość", licząc na przyszłego kupującego. Istnieje specjalizacja rzemiosła – niektóre regiony krajów rosyjskich stają się głównymi producentami tych lub innych towarów. Na przykład Belozerye słynął z łyżek, rzemieślnicy z Nizhny Novgorod zbudowali silne zamki, a rzemieślnicy Vologda noszą niesamowite koronki. Są więc regionalne centra różnych rzemiosła.

Pierwsze fabryki

Jeśli przemysł lekki opierał się na indywidualnych pracach, a następnie na rozwój metalurgii, broni i produkcji górniczej, potrzebna była pomoc państwa. Być może dlatego, że miasta najbliżej Moskwy – Tula, Kashira, Serpukhov – stają się pierwszymi centrami krajowej hutnictwa. Obróbka metali, jako praca najbardziej pracochłonna, wymagało znacznych zasobów pracy – stopniowo zaczęło używać pracowników najemnych. Pierwszym fabryką, która wykorzystywała pracowników najemnych, był Sąd w Cannon, który powstał w XV wieku. W XVII w. Powstało około trzydziestu różnych fabryk. Po raz pierwszy powstają dynastie przemysłowców – Sveteshnikovów, Demidovów, Stroganovów i innych.

Rozwój handlu krajowego

Jakie były osobliwości handlowe w Rosji w XVII wieku? Kraj stopniowo pokonał izolację i uzyskał dostęp do rynków europejskich. Uruchomiono nowy, całkowicie rosyjski rynek z własnymi centrami rozwoju handlu. Kluczową rolę w tym odgrywały główne targi – Arkhangelsk, Irbitskaya, Nizhny Novgorod. Byli pierwsi kupujący – hurtownicy, którzy kupowali towary w dużych partiach i sprzedawali je w mniejszych hurtowniach. Rozprowadzanie sztyftów – kupowanie wstążek, szalików, przegrzebek, popularnych odbitek i prostych ozdób na targach, kupcy poszli do miast i wiosek sprzedających towary lokalnym mieszkańcom. Powstanie fabryk, handel hurtowy i rozwój sieci targów – to są główne tezy, dające pojęcie, jakie były osobliwości handlu w XVII wieku na krajowym rynku Rosji.

Dekret celny

Na początku stulecia wiele obowiązków celnych skomplikowało handel wewnętrzny, które powstały nawet w czasach fragmentaryzacji. Wiele rekwizytów poważnie utrudniało promowanie towarów na rynku, powodując, że handel jest nierentowny i kosztowny. Ale w 1653 roku wydano dekret celny, który wyeliminował opłaty wewnątrz partii, wprowadzono jednolite zasady dotyczące zbierania należności celnych. Tak więc władze carskie próbowały ożywić handel wewnątrz tego kraju.

Handel zagraniczny

Jakie były osobliwości handlu zagranicznego w XVII wieku? Rosyjscy kupcy nie tylko aktywnie rozwinęli krajowy handel, ale już mieli dostęp do rynków krajów północnoeuropejskich. Niestety, dostęp do lodu w zimie nie był wówczas dostępny. Kupcy musieli korzystać z kilku letnich miesięcy nawigacyjnych, aby dostać się do rynków Szwecji, Anglii, Danii z północnych portów. Elementy importu i eksportu handlu zagranicznego w tym okresie praktycznie nie zmieniły się, w porównaniu z poprzednimi okresami, dlatego trudno powiedzieć w kontekście stosunków handlowych w handlu zagranicznym, jakie były osobliwości handlu w XVII wieku. Jak zwykle główne produkty eksportowe to zboża, futra, len, konopie, tłuszcz i skóra. Rosja importowała towary luksusowe, tkaniny, urządzenia przemysłowe, herbatę, kawę, przyprawy.

Walka z dumpingiem

Ale dzięki związkom zawodowym penetracja zagranicznych przedsiębiorców na rynku rosyjskim stała się powszechna. Często przerywali ceny rosyjskich kupców. Liczne skargi rosyjskich kupców zostały wysłuchane, aw 1667 r. Przyjęto Nową Kartę Handlową, dzięki której zagraniczni kupcy nie mieli już takich samych praw i wolności na rosyjskim rynku krajowym. Cudzoziemcom można było robić hurtowy i duży handel hurtowy – handel detaliczny. Wprowadzono specjalne cła na importowane towary, dzięki czemu koszt towarów krajowych i importowanych praktycznie się równy. Ponadto, nowe obowiązki z powodzeniem uzupełniły carski skarbiec.

Podsumowując, możemy powiedzieć, jakie były cechy handlu w XVII wieku. Krótko mówiąc, przyczyniły się do pojawienia się nowych stosunków handlowych, uproszczenia zasad handlu, rozwoju rynku wewnętrznego, pierwszych prób chronienia ich producentów i przedstawicieli klas handlowych przed ingerencją zagraniczną. I wyrównanie kosztu rosyjskich i zagranicznych towarów poprzez wprowadzenie specjalnych obowiązków pobudzało rozwój krajowego przemysłu.