Współczesne teorie socjologiczne

Socjologia jako nauka zaczęła się rozwijać w 19 wieku przez dzieła francuskiego naukowca Auguste Comte. Założycielem socjologii Augusta Comte'a pierwszy stwierdził potrzebę stworzenia nauki o społeczeństwie. Jest założycielem pozytywistycznego kierunku.

Etapy rozwoju socjologii

   Problemy związane z porządku społecznego, zważywszy Platon i Arystoteles w starożytnej Grecji, T. Moore, Francis Bacon i Machiavelli w renesansie, Thomas Hobbes, John. Locke, Rousseau, Montesquieu w czasach współczesnych.

W 19 wieku, socjologia zaczyna aktywnie rozwijać. Istnieją prace Herbert Spencer, Comte'a, Marksa, Engelsa. Tym razem można nazwać pierwszym etapem rozwoju nauki społecznej (1840/80 gg.).

Drugi etap (1890-1920 gg.), Rozwój nauki o społeczeństwie wiąże się z rozwojem metod socjologicznych analiz i rozwoju aparatury kategorycznego. Pozytywistyczna koncepcja Herberta Spencera i Augusta Comte'a rozwijał w pracach francuskiego naukowca Emile Durkheim, autor teorii, w oparciu o analizy funkcjonalnej instytucji społecznych. Mniej więcej w tym czasie, to zaczyna tworzyć szkołę naukową Max Weber, założyciel „zrozumienie” socjologii, która, jego zdaniem, należy rozumieć działania społecznego i spróbować wyjaśnić jego rozwój i wyniki.

Trzecia faza (1920 do 1960) charakteryzuje się początkiem aktywnego rozwoju socjologii w Stanach Zjednoczonych, z jej empirycznego komponentu. Najważniejsze na tym etapie jest teoria Talcott Parsons, który pozwala nam reprezentować społeczeństwo jako rodzaj dynamicznej struktury funkcjonalnej. Charles Mills stworzył tak zwaną „nową socjologię”, co dało rozwój socjologii działania i krytyczna.

. Czwarty etap w rozwoju nauki, która rozpoczęła się w 1960 roku, reprezentowana różnorodnych podejść, koncepcji, liczba autorów: Teoria Robert Merton, etnometodologii H. Garfinkel, teoria interakcjonizmu symbolicznego G. Mead i G. Bloomer, teorii konfliktów i Encoder innych.

Contemporary Sociological Theory

Pierwszy zastosować analizę strukturalno-funkcjonalistyczny do badania społeczeństwa, był A. Radcliffe-Brown. Uważał społeczeństwo jako rodzaj superorganizm że posiada wszystkie niezbędne warunki dla istnienia tego, co w rzeczywistości istnieją instytucje społeczne. B. Malinowski powiedział pojęcie funkcji i stosowane funkcjonalistyczny podejście do badań nad kulturą. Parsons jest uznawany za twórcę koncepcji systemu funkcjonalnych. Ponadto opracował R. Mertona, który wprowadził pojęcie teorii średniego szczebla.

Aktualnymi teoriami Socjologiczne obejmują również teorii symbolicznej interakcjonizmem, który rozwija J. G. Mead i Charles Cooley. Osobowość uważa Charles Cooley, jest wynikiem komunikacji. Osobowość człowieka staje się poprzez interakcję (interakcji) między jednostkami. J. G. Mead zaproponował ideę, że indywidualna i społeczna akcja musi być utworzone za pomocą znaków nabytych przez osoby w procesie socjalizacji.

Współczesne teorie socjologiczne nie można sobie wyobrazić dzisiaj bez socjologii fenomenologicznej A. Schyutsa, który mówi, że zjawiska występują bezpośrednio w umyśle i nie są związane z logicznych wniosków. P. Berger i T. Lukman stał się znany ze swojej pracy w społecznej konstrukcji rzeczywistości. Przez Peter Berger i Thomas Luckmann społeczeństwie może istnieć jednocześnie jako obiektywnej i subiektywnej rzeczywistości.

Czołowi przedstawiciele Neomarksizm były Adorno, Marcuse, Habermas, Erich Fromm. Marksiści podstawowe zasady metodologiczne: zobowiązanie do humanizmu, pozytywizmu, z jego zaprzeczenia wspólnych wartościach i faktów, wyzwolenia jednostki z najbardziej zróżnicowanych form wyzysku.

Bourdieau, twórca zwyczajowo strukturalizmie usiłowali uniknąć konfrontacji socjologii teoretycznej i empirycznej.

Są to podstawowe nowoczesne teorie socjologiczne.