Porażenie mózgowe u noworodków nie jest zdaniem!

Diagnoza porażenia mózgowego (porażenie mózgowe), wiele rodziców często postrzega jako werdykt, ale w międzyczasie nie należy rezygnować, ale trzeba zacząć dźwięk alarmu i kwestionować to. Faktem jest, że wielu specjalistów postawiła tę diagnozę, gdy dziecko ma pierwsze objawy niedowładu i porażenia. Jednakże głębsze badanie tego skrótu oznacza, że diagnoza porażenia mózgowego u noworodków jest uwarunkowana, niedokładna. Porażenie mózgowe nie jest werdyktem, ponieważ 80% przypadków tej choroby można wyleczyć przed piątą piątą. Z reguły takie dzieci uczęszczają do szkoły razem ze zwykłymi dziećmi.

Przyczyny porażenia mózgowego u noworodka

Porażenie mózgowe u noworodków bez powodu nie jest możliwe, więc musisz je zidentyfikować jak najwcześniej. Istnieje sześć powodów:

Czynniki dziedziczno-genetyczne. W takim przypadku wszelkie naruszenia w aparacie genetycznym rodziców mogą powodować porażenie mózgowe u noworodka.
Niedotlenienie (brak tlenu) lub niedokrwienie (niedobór krwi) mózgu płodu. Takie naruszenia w czasie ciąży lub porodu mogą prowadzić do porażenia mózgowego u dziecka.
Stan zakaźny lub bakteryjny. Zapalenie rąk, zapalenie opon mózgowych, zapalenie pajączków u dziecka w pierwszych dniach życia może powodować porażenie mózgowe u noworodków.
Wpływ trujących i toksycznych leków na ciało matki lub dziecka. Najczęściej jest to stosowanie silnych leków w okresie ciąży, pracy przyszłej matki w szkodliwych warunkach produkcyjnych, w zakładach chemicznych lub w kontakcie z substancjami promieniotwórczymi.
Wpływ na ciało kobiety w ciąży i jej przyszłe dziecko z pola elektromagnetycznego o wysokiej częstotliwości może prowadzić do porażenia mózgowego u noworodków.
Uraz urazu.

Prawdziwy porażenie mózgowe noworodka

Porażenie mózgowe jest warunkowo podzielone na kilka grup. Pierwszy jest prawdziwym, a nie nabytym mózgowym porażeniem dziecięcym. Z tą chorobą, mózg noworodka już w chwili narodzin ma zarodkowe zaburzenia rozwojowe lub patologie genetyczne. Może być nieco słabo rozwinięty, mniejszy ze względu na mniej wyraźne sploty mózgu. W tym przypadku jest niedorozwój kory mózgowej i jest wiele naruszeń anatomicznych i funkcjonalnych. Ta choroba jest zwykle uważana za prawdziwy mózgowy porażający mózg. Mózg dziecka w momencie porodu jest sparaliżowany, intelektualnie i biologicznie gorszy. Takie dzieci to około 10%.

Prawdziwy nabytkowy porażenie mózgowe u noworodka

Druga grupa obejmuje porażenie mózgowe. Takie dzieci to również około 10%. Przyczyną nabytego porażenia mózgowego u dzieci jest krwotok mózgu ze śmiercią niektórych jego miejsc, ciężką urazem urodzeń, narażeniem na trujące substancje, choroby zakaźne i inne przyczyny, które mają wpływ na mózg i układ nerwowy dziecka. Nie są już dziedziczone, ale nabywane. Pomimo ciężkości choroby, takie dzieci mogą poruszać się niezależnie, a następnie będą mogły obsługiwać siebie.

Nierzadko nabył porażenie mózgowe

Trzecia grupa to fałszywy lub wtórny porażenie mózgowe, jest znacznie liczniejszy niż dwa poprzednie. Uważa się, że w czasie narodzin mózg dziecka był dość pełny, pogwałcenie niektórych części mózgu pojawiło się w wyniku urazów urodzeń lub niewłaściwego działania matki i personelu podczas porodu. Takie dzieci praktycznie nie różnią się od dzieci z pierwotnym mózgowym porażeniem dziecięcym, ale zachowują inteligencję. Dlatego te dzieci mają szansę powrócić do zdrowia.

Objawy porażenia mózgowego u noworodków

Często objawy porażenia mózgowego u noworodka zależą od stopnia uszkodzenia mózgu i lokalizacji ognisk patologicznych. Te przejawy mogą być oczywiste i oczywiste dla osób z zewnątrz, lub całkowicie nie zauważalne, widoczne tylko dla specjalistów. Objawy mogą wahać się od nieznacznej niezręczności do ciężkiego napięcia mięśni, które może przypiąć dziecko na wózku inwalidzkim. Z reguły objawy porażenia mózgowego nie są bardzo zauważalne we wczesnym dzieciństwie, ale dojrzewanie układu nerwowego staje się bardzo oczywiste. Wczesne objawy porażenia mózgu mogą być określone przez podstawowe umiejętności dziecka w określonym wieku – kontrolowanie głowy, chwycenie przedmiotów, przewrócenie, siedzenie, pełzanie i chodzenie.

Cokolwiek się zdarzy, ale jeśli lekarze kładą dziecko na tę straszną diagnozę, nie panikuj i nie ruszaj się. Wielu rodziców było już w stanie przezwyciężyć tę straszną chorobę, a teraz ich dzieci są na równi z rówieśnikami, co oznacza, że droga została już znaleziona i pozostaje tylko, aby znaleźć siłę, aby przejść przez to!