Galia – kraj, zdobyty przez Cezara

Ghalia – kraj, który jest odległy od nas dwa tysiące lat. Zazwyczaj nazwa jest zapisana jako Galii. W czasach starożytnych, celtyckie plemiona Galów rozliczane w ciepłym i wilgotnym klimacie nowoczesnej południowej Francji. Żyzna ziemia dała im możliwość uczestniczenia w rolnictwie i lasów, bogatych w grze, stał się rajem dla myśliwych. Nic więc dziwnego, że starożytni Galowie wciąż czuł presję sąsiednich plemion i zostali zmuszeni do regularnie bronić ich terytorium. Szczególnie długi był sprzeciw galijskich plemion rzymskich legionistów.

starożytny Ghalia

Kraj Galów, według starożytnych historyków, został podzielony na trzy części. terytoria północne zostały podane do Belgii, West – Akwitanii i na południe i wschód od plemion celtyckich żył, że dla historyków rzymskich nazywane Galów. Trzy obszary zostały podzielone barierami językowymi.

Dodatkowo, celtyckie plemiona zostały rozdzielone i naturalna granica: rzeka Garona, opiekunka i Sequani stał naturalne bariery ścieżkach przemieszczania tych narodów. I Rzymianie nie mogli być bardziej zadowoleni z tego podziału, ponieważ zasada „dziel i rządź” został podniesiony do wiary imperium. Jeśli chodzi o granice i dostęp do najbardziej pechowych południowych Galów i Rzymian, obszary te stały się priorytetem.

Podbój Galii

Bliskość do Rzymu – jest to ostatni test przetrwał przez plemiona celtyckie. Wraz ze wzrostem rzymskiego państwowych wielokrotnych prób dokonano przejęcia terytorium, ale Galowie dzielnie odparli ataki najeźdźców. Dopiero na początku nowej ery, w czasach panowania Yuliya Tsezarya dał wyzywające Galia. Kraj stał się częścią Imperium Rzymskiego, stało się jednym z najbogatszych jego prowincji. Ale galijski triumf kosztował imperium raczej trudne. Tylko galijski War, który udał się na ziemi przez trzy lata, sprowadzony do Rzymu długo oczekiwane zwycięstwo.

galusowy wojna

Działań wojennych wystąpił u 58 BC The Art of War Yuliya Tsezarya pomógł mu przetrwać w walce z Helwetów i wyrzucić je daleko w Europie. Druga bitwa pod tym samym roku przyniósł ciężkie zwycięstwo nad Areovistom – lider jednego z plemion germańskich. W zimie, Cezar poprowadził swoje legiony na terytorium pokrewnych plemion, i udał się do najbliższej Galiyu sprawiedliwości.

Spełnienie ich bezpośrednich opłat celnych prokonsula, nigdy nie brakowało Cezar możliwość pozyskania nowych zwolenników. Plutarch zauważył kiedyś, że Cezar uwięziły jego wrogów z uzbrojeniem, oraz ich obywateli – z pieniędzy uwięziony w walkach.

Zima '56 był alarmujący. Wywiad doniósł, że Belgia, zajęte na północy Galii, próbując odeprzeć atak Rzymian, jest tajne związki i wymianie zakładników. Cezar zebrał jeszcze dwa legiony w uzupełnieniu do sześciu, które miał, i wybiegli na murawę. Rzucił belgov daleko na północ, podbił nerwów i moriev menapiev, a kiedy nadszedł mroźny, poprowadził swoich żołnierzy na południe. Powodzeniem wygrał wojny galijskiej i liczne zwycięstwa Yuliyu Tsezaryu przyniósł ogromne bogactwo, które przyszły cesarz hojnie obdarzony jego zwolenników. Dla chwały sprytny rhetorician dodaje aurę zwycięskiego wodza, który posiada realną władzę stopniowo koncentrowały.

W głębi lądu, Cezar prowadził politykę miękkiej złożenia formalnie umożliwiając przywódcy plemienni prowadzić swoich podwładnych, ale w rzeczywistości kontrolowania całego procesu zarządzania w ogóle. W toku były intrygi dyplomatyczne, ogromne łapówki i obietnice, które, nawiasem mówiąc, są często przeprowadzane. Stopniowo prokonsul Cezar skoncentrowany pełną władzę nad regionem i był w stanie powrócić do Rzymu, jest w pełni przygotowany do przewrotu w dłoniach.

wyniki

Główną przyczyną porażki Galów był brak jedności plemion działania w walce z wrogiem. Otwarte operacje wojskowe prowadzone były tylko na granicach imperium. Obszar domowe (im i ostatecznie połączono i Galia) były kontrolowane za pomocą łapownictwu intryg i dyplomacji.

Galia – kraj, dzięki którym Cezar otrzymał sławę, bogactwo, a następnie potęgę Imperium Rzymskiego. Był to pierwszy krok na drodze do chwały, całkowicie odsłaniając talenty Julia w ogóle, mówca i dyplomata. Znacznie później być kampanie wojskowe w północnych Włoszech, Rubikon rzeki, a potem – wojna domowa, Cezar został przekształcony z prostego Patrician cesarza.