687 Shares 3519 views

A.S. Puszkina "Chmura". Analiza wiersza

Jednym z najbardziej genialnych poetów XIX wieku jest Alexander Pushkin. "Chmura" to hymn do deszczu w letni dzień. Poemat emituje świeżość, która pojawia się po burzy, jest nasycana światłem słonecznym, rozgrzewając ziemię. Poeta otworzył nowy styl pisania wierszy, jego twórczość używała literackiej metody identyfikacji przyrody z żywymi istotami. Drzewa, kamienie, morze, niebo, ziemia – wszystkie są obdarzone zdolnością odczuwania, doświadczenia, miłości. Pewnie zwrócił się do nich, jakby do żywych istot.

Chmura jest główną bohaterką wersetu, postawa autora jest niejasna. W pierwszym quatrain agresywnie się do niej dostosowuje. Chmura przynosi lekceważenie poety, więc czeka, aż zniknie z pola widzenia, a niebo stanie się jasne. Autor wyrzuca chmurę za to, że nie zniknął w czasie i doganiał wspomnienia o burzy, burzy i burzy. Choć zachodzi podziw dla naszego świata, ale nadal przypomina niebiańskiego wędrowca o zakończeniu misji, Puszkinie.

Chmura w drugim quatrain pojawia się na wizerunku damie nieba, tam właśnie osiągnęła bezprecedensową wielkość. Autor uznaje fakt, że była potrzebna, jej przybycie było oczekiwane przez ludzi i naturę. Chmura dała ziemi żywotną wilgoć, była w stanie siły, gdy była otoczona oślepiającą błyskawicą. Ostatni grzmot grzmotu zniknął, ulewa ulewa i chmura stała się zbędna na niebie, pospieszyła się o schronienie, ale wszystkie próby były bezowocne.

Puszkina sprawił, że trzeci pokój bardziej spokojny i wypełniony pacyfikacją. Chmura już nie wydaje się przerażająca i majestatyczna, nawet staje się żałosna. Autor nie zagraża nikomu, ale prosi tylko o ukrycie się, a nie do depresji. Pierwszy quatrain jest wstępny, mówi czytelnikowi o głównym bohaterze, wyznacza nastrój całego poematu. Rozczarowanie tu rzuca, odczuwa się irytację. W drugim ćwiartce trwa walka bojowa, jest kulminacją apoteozy. Poeta jest inspirowany, jasno opisuje obraz deszczówki w letni dzień. Powtarzające się szarpiące spółgłoski pozwalają lepiej dostrzec nastrój, które Pushkin próbował przekazać.

Poemat "Cloud" kończy kojący i kojący klimat. Autor nie wymaga niczego – prosi o odejście i nie ingerencję. Alexander Sergeyevich bardzo jasno obrazuje przebudzenie natury po deszczu, świeże linie są odczuwalne w liniach. Zmienność, różnorodność świata, podporządkowanie ustalonym prawom – wszystko to zostało przeniesione do wiersza "Cloud". Puszkina (analiza pracy podkreśliła, że w rozumieniu autora świat rządzony przez siły wyższe, a nie ludzi) wykazał, że naruszenie harmonii pozbawia człowieka i natury szczęścia.

W dobrym czasie: w suszy wszyscy spodziewali się chmury, poprosili o deszcz, co mogłoby sprowadzić spragniony teren. Po ulewie ludzie chcą zobaczyć słońce, czyste, błękitne niebo, a nie chmurę burzową. Poeta twierdzi, że wszystko musi być zrobione w czasie, aby nie zostać wydalonym w przyszłości i nie żałować niezmierzonych dni. Chmura symbolizuje osobę, która nie była do czasu i miejsca, a zatem nie została zrozumiana.