Najlepsze radzieckie filmy dla nastolatków: wykaz i ocena

Radziecki kino – unikalne zjawisko w sztuce światowej. I to nie tylko ze względu na jego wieloetnicznego charakteru, ale także specjalną humanistycznej obietnicy. Oddzielnie przydzielone radzieckich filmów dla nastolatków. Ponieważ ich głównym celem jest edukacja młodego pokolenia w duchu komunizmu, oni zwrócić szczególną uwagę. Wszystkie z nich są przepojone patriotyzmu, miłości do kraju, dumny ze swoich osiągnięć.

Jednak jest w nich, a jeszcze inna cecha – temat uniwersalnych zasad moralnych i odpłaty za wykroczenia, ale nie po śmierci, ale w trakcie jego trwania. Wszystkie radzieckie filmy dla nastolatków, wykaz której będziemy patrzeć na nauczanie główne rzeczy: fakt, że w każdej sytuacji trzeba być człowiekiem. Ale to nie tylko sam, a do średniej.

„A jeśli to jest miłość?”

Do 1961 roku było prawdziwie rewolucyjne spojrzenie na radzieckiej rzeczywistości. Wszystkie radzieckie filmy dla młodzieży opiera się na moralności. Ale tu Yuliy Rajzman przeciwstawia im bigoterii. W środku obrazu prosty dziesiątym – Boris i Xenia. Kochają się, ale jest to pierwsze nieśmiałe poczucie odrzucenia i powoduje lawinę brudnych plotek. Ona nie może nawet wyjść spokojnie, teasing jej dzieci, a do oczu w pełnym stoczni omawiać plotek.

On nie przychodzi z pomocą córki i matki Xenia. Ona, podobnie jak wszystkich innych, zbyt zaniepokojony, że było tak, jak każdy inny. I ważne jest uważany nie tylko zjednoczenie zewnętrzny, lecz wewnętrzny. Jest to konieczne nie tylko do dostarczenia mieszkania prawidłowo, ale także myśleć poprawnie. Ten stan rzeczy i złamać losy młodej dziewczyny, która nie może oprzeć się atakowi tak poważnej społeczeństwa. A wszystko z powodu bigoterii innych.

„Nie mam ból głowy na dzięcioła”

Jest to kolejny film o tym, jak trudno jest być sobą, zwłaszcza w standardowym systemie sowieckim. Choć trudno w naszych czasach. Radzieckie filmy dla nastolatków i dzieci Dinara Asanova różnią niezwykle prawdziwy obraz rzeczywistości i znaków. Bohaterami filmu „Nie ma głowy na dzięcioła” jest Seva Muhin. Był pod każdym względem całkiem zwykły siódmej równiarka, gdyby nie słynny brat koszykówki. I to czyni go szukać sposobów wyrażania siebie.

Mucha nie chce żyć w cieniu brata. On nie gra w koszykówkę, i gra na perkusji. I że jego buntu strasznie irytujące krewnych i sąsiadów. „Nie boli głowa dzięcioła” – film o znaczeniu niezależnego charakteru, co jest konieczne, jak talent i zdolności intelektualnych.

„Rysunek”

Niedawna Remake nie porównuje do oryginału. „Rysunek” – jest to pierwsza rola Dmitrij Charatjan. Podobnie jak w innych radzieckich filmów dla nastolatków, to pokazuje złożoność wejściem w dorosłość. Każdy decyduje za siebie, jak iść za swoimi marzeniami. Jednakże, należy rozumieć, we wszystkich swoich działaniach, prędzej czy później trzeba będzie odpowiedzieć. Głównym tematem jest to, jak ważne jest, aby zatrzymać się w każdej sytuacji, a nie dryfować, zmieniając jego zasad dla dobra innych.

„Kluczem jest niezbywalne”

Ten obraz wydaje się być ważne dziś. Problem zrozumienia między pokoleniami w naszym burzliwym czasie jest warta więcej niż kiedykolwiek. W filmie „Kluczem niezbywalne” jest wyświetlany na średniej życia zwykłej szkole. Ale nie ona jedna cecha: uczniowie klasy 10-B nie dogadać się z rodzicami i nauczycielami, ale uwielbiam ich młode dyrektorkę Marina Maximovna. Ona omawia z nimi pilnych problemów i daje rady bez nadmiernego moralizatorstwa. Starsi koledzy odrzucać mówić o metodach Marina Maksimovny. Uważa poglądy innych nauczycieli spuścizny i na tej podstawie patrzy na nich.

Jedną z lekcji chłopcy zapisanych w telefonie. I ten rekord wpada w ręce matki studenta. Jej oburzeni taśmą bold objawienie, więc idzie do szkoły, aby zrozumieć. Nowy dyrektor stara się znaleźć najlepsze wyjście z tej sytuacji. Ostatecznie, nie wszystko jest, jak się wydaje. Podobnie jak w innych najlepszych radzieckich filmów dla nastolatków, „Kluczem jest niezbywalna” uczy nas, aby nie wyciągać pochopnych wniosków. Współczesne poglądy Marina Maksimovny okazać się nie tak, i godne podziwu, ale nowy dyrektor nie jest wsteczna i Martinet.

„Nie można marzyć”

Biorąc pod uwagę radzieckie nastoletnich filmów, nie można ignorować tego. On najbardziej oceny „kinopoisk”, co oznacza, że jest jeszcze znany i kochany. W centrum fabuły, jak to zwykle bywa w filmach tego gatunku, mężczyzną i kobietą. Ich przyjaźń rozwija się w miłość, która jest jego siła przeraża dorosłych. Sytuację komplikuje fakt, że matka dziewczynki miała kiedyś spotkał się z ojcem chłopca, ale odrzuciła ją. I złamał mu serce.

Mamma Roma obawia się, że Kate po prostu odrzuca syna. W związku z tym, że nie pozwala młodym ludziom poznać. Matka Roman bierze syna do innej szkoły. Ale to niczego nie zmienia. Następnie miała bluffed syna do opuszczenia stolicy. Kate nie dostaniesz list Roma, a on – ją. Ale wkrótce będą mogły dowiedzieć się prawdy. Roma zamknął się w swoim pokoju i widzi z okna jak wchodzi Kate stoczni. On pochyla się do niej zadzwonić, ale wypada z okna. Jednakże, zmiękcza padający śnieg, a na koniec miłości zwycięża wszelkie przeszkody. Film oddaje ideę, że głębokość uczucia nie mogą być mierzone według wieku.

„Strach”

Jest to kolejny film o człowieku konfrontacji systemu. Główną rolę w filmie Rolan Bykov grany przez Kristina Orbakayte. W pewnym momencie, praca ta wywołała szeroki rezonans. Jeśli inne radzieckie filmy o dzieci w wieku szkolnym i młodzieży przedstawiany w sposób pozytywny, tutaj były prezentowane antybohaterów.

„Scarecrow” zaczyna się od tego, że prowincjonalny klasa szkoły przekłada nowego ucznia Lena. Ona osiada ze swoim wujkiem, którego każdy uważa ekscentryczny powodu jego zacisznej życia. Przeniesiono tę niechęć i Lena. Ona nie reaguje na zło z takim nastawieniem, chcąc przynajmniej tak zdobyć szacunek kolegów. Ale obsługuje tylko najpopularniejszy chłopak w szkole Dima Somov. Jednak i ta przyjaźń wkrótce dać pęknięcia z powodu tchórzostwa drugie.